Ανησυχητικά είναι όλα τα μηνύματα που προσλαμβάνουν ο Έλληνας και ο Ευρωπαίος πολίτης, όταν, εκτός από τα όσα υφίσταται από την οικονομική και τη, συνεπακόλουθή της, κοινωνική κρίση, «βλέπουν» τον πρόεδρο Σαρκοζί της Γαλλίας να εκδιώκει τους Ρομά από τη χώρα και την Καγκελάριο Μέρκελ της Γερμανίας (δηλαδή, τους δύο συνεταίρους στον γαλλογερμανικό άξονα καθυπόταξης της Ευρώπης στα συμφέροντά τους) να δείχνουν ο μεν πρώτος ρατσιστικές λογικές, η δε δεύτερη να επανεμφανίζει τις γνωστές, από το παρελθόν, ηγεμονικές βλέψεις του Βερολίνου και τα αισθήματα υπεροχής των Γερμανών.
Μιλώντας πρόσφατα σε συγκέντρωση της Νεολαίας του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της χώρας της, η Α. Μέρκελ δήλωσε ότι «στη Γερμανία απέτυχε παταγωδώς το μοντέλο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας».
Το δε κλίμα το οποίο διαμόρφωσε ο Γερμανός, πρώην Κεντρικός τραπεζίτης Σαραζίν ότι, δηλαδή, το DNA, οι φυλετικοί παράγοντες, δεν επιτρέπει στους μουσουλμάνους να ενσωματωθούν στην κοινωνία της χώρας, δείχνουν ανάγλυφα πως η πολιτική του Βερολίνου επιστρέφει στο δόγμα του «κυρίαρχου πολιτισμού», το οποίο τόσα δεινά έφερε στον κόσμο.
Έγκυροι αρθρογράφοι υποστηρίζουν πως οι παραπάνω τοποθετήσεις συνιστούν δείγμα σοβαρής πολιτικής μετατοπίσεως, όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης και εκτιμούν ότι ο παραλογισμός επιστρέφει, τα φαντάσματα του παρελθόντος επανέρχονται, η δε Γηραιά Ήπειρος κινδυνεύει να χάσει και να χαθεί, την ώρα που πολλοί πίστεψαν ότι πιάνει ανώτερα επίπεδα πολιτισμού και κουλτούρας.
Κι ενώ εν Ελλάδι, το (όποιο) κοινωνικό κράτος είχε «στηθεί» τα τελευταία 30 χρόνια καθημερινά χάνεται, ήλθε ο Έλληνας Κεντρικός τραπεζίτης, δηλαδή ο Διοικητής της Τραπέζης Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος, ο οποίος εισηγήθηκε στην κυβέρνηση «να το αποτελειώσει», καθώς ζήτησε το κλείσιμο των ΚΑΠΗ, την κατάργηση των εκδρομών και των καλοκαιρινών διακοπών, που διοργανώνουν τα ΚΑΠΗ και ο ΟΓΑ και τη συνολική επανεξέταση των δαπανών για τη μεταφορά μαθητών από απομακρυσμένα χωριά στο σχολείο τους».
Το κακό είναι πως με τις απόψεις του Γ. Προβόπουλου συντάχθηκε ο συνήθης «λαγός» της κυβερνήσεως, ο αντιπρόεδρος Θόδωρος Πάγκαλος.
«Μας σπρώχνουν σε εμφύλιο», είναι, εξ άλλου, ο τίτλος στο «Βήμα», που φιλοξενεί μεγάλο ρεπορτάζ της εφημερίδας, για τα όσα συμβαίνουν στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, μια περιοχή με μεγάλο αριθμό μεταναστών, τους οποίους προσπαθούν να εκδιώξουν ακροδεξιά και ρατσιστικά στοιχεία.
Φυσικό επακόλουθο, η έκρηξη του ρατσισμού, αλλά και οι «συγκρούσεις των άκρων», δηλαδή, συνεχείς κόντρες, φασιστικές απειλές και ενίοτε ξύλο από ακροδεξιούς εις βάρος αριστερών (και αριστεριστών), ενώ είναι γνωστές οι εικόνες με τα γιαούρτια και τις πέτρες κατά του Αλέκου Αλαβάνου και της Ελένης Πορτάλιου, στελεχών της Αριστεράς, που έχουν στηρίξει τους μετανάστες και έχουν πολλάκις γίνει «κόκκινο πανί» για τις θέσεις τους, ακόμη και από τον ίδιο τον αριστερό χώρο.
Ο έγκυρος αρθρογράφος Αντώνης Καρακούσης γράφει ότι «το Κέντρο έχει πεθάνει οικονομικά, δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει κανονική απασχόληση και δραστηριότητα και οι δουλειές έχουν μεταφερθεί αλλού, για τον απλούστατο λόγο επειδή δεν μπορούν να υπάρξουν. Οι νεοφερμένοι, κυρίως άνδρες μικρής ηλικίας, με ανάγκες και δίψα για ζωή, έρχονται από πολύ μακριά και κουβαλάνε κουλτούρες ξένες και διαφορετικές. Βρίσκονται εδώ από το πουθενά, χωρίς βάσεις υποστήριξης, με μόνη επαφή δυστυχείς ομοεθνείς τους, πέφτουν στην κυριολεξία σε έναν κοινωνικό και οικονομικό Καιάδα χωρίς διαφυγή».
Ας δούμε κι άλλη μία εικόνα, αυτή τη φορά, από την «Καθημερινή»:
«Άνθρωποι κρυμμένοι πίσω από το συσσίτιο: Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί, οι περισσότεροι Έλληνες, μπρος στην καντίνα του Κέντρου Σίτισης του Δήμου Αθηναίων (...). Στο πεζοδρόμιο της οδού Πειραιώς, παρέλαση φαντασμάτων. Από τις 12.00 και μετά, η ουρά μπρος στην καντίνα όλο και μακραίνει (...). Αν υπάρχει κάτι να μάθεις απ’ αυτούς, είναι πως ο καθένας θα μπορούσε να καταλήξει εδώ».
Εικόνες φαινομενικά άσχετες αλλά και τόσο σχετικές.
Όλα αυτά είναι αποτελέσματα της κρίσεως, στην οποία έχουν βυθιστεί η Ελλάδα και η Ευρώπη, κρίση από την οποία δύσκολα θα μπορέσουμε να εξέλθουμε.
«Όπως πάει η Ευρώπη, όσο οι κυρίαρχες ελίτ μένουν σε προστατευμένα τείχη, όσο οι ηγέτες του οικονομικού συστήματος δεν αντιλαμβάνονται την πρόκληση της εφαρμογής πάση θυσία του νεοφιλελεύθερου υποδείγματος και όσο οι πλούσιοι δεν αναλαμβάνουν τα βάρη που τους αναλογούν, τα φαντάσματα θα πάρουν μορφή συγκεκριμένη και δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο», λέει ο Α. Καρακούσης.
Κάνοντας ένα βήμα πιο μπροστά, ο καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια Ρόμπερτ Πάξτον τονίζει πως «όπου ξυπνάνε ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και ο λαϊκισμός - κάποιοι δείχνουν πρόθυμοι να πάρουν πρωινό μαζί με το φασισμό».
Η κρίση που γνώρισε η Ευρώπη τα πρώτα χρόνια μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και, αργότερα, μετά το οικονομικό κραχ του '29, προετοίμασε το έδαφος για να ριζώσει ο φασισμός. Η συμπτωματολογία εκείνων των κρίσεων θυμίζει πολύ την τωρινή: οικονομική ανασφάλεια, απογοήτευση από τη δημοκρατία, αναζήτηση ταυτότητας.
Η απειλή του φασισμού, λοιπόν, συνεχίζει να υπάρχει σήμερα, λέει ο καθηγητής Ρ. Πάξτον, ακόμα και αν είναι απίθανο να επαναληφθεί με τον ίδιο τρόπο.
Αλήθεια, έχουμε αντιληφθεί, σε όλη τους την έκταση, τι σημαίνουν όλα αυτά τα οποία προαναφέρθηκαν;
