Ένα ψέμα, μια πλάνη, μια απάτη, η καλύτερα μια πολιτική, προκειμένου να περάσει, είναι απαραίτητο καταρχήν να κατασκευάσει τους θεμελιώδεις μύθους της οι οποίοι θα στηρίξουν το οικοδόμημά της. Η χώρα μας τελευταία υπό την ψυχολογική τρομοκρατία της οικονομικής συγκυρίας, του «δεν υπάρχει άλλος δρόμος», έχει καταστεί τόπος τέλεσης των πάσης φύσεως πειραμάτων της τρόικας και οι πολίτες της τα δυνητικά πειραματόζωα, από την αντίδραση και συμπεριφορά των οποίων θα εξαρτηθεί η πρακτική εφαρμογή των σχεδίων σε ευρύτερη κλίμακα. Έτσι, εργαζόμενοι και κλάδοι ολόκληροι συκοφαντούνται ως ενεργούντες με συντεχνιακή λογική, απλοί αυτοαπασχολούμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες φωτογραφίζονται ευθέως ότι εμποδίζουν την ανάπτυξη της χώρας, τον ανταγωνισμό(!!!) και μένουν στο απυρόβλητο οι διαχρονικά υπεύθυνοι για το κατάντημα της χώρας, για τα «λεφτά που έφαγαν», για τη διαφθορά, για τη διαπλοκή, για την ανεργία, για το σύστημα πελατειακών σχέσεων και για πολλά άλλα που αποτελούν τα πραγματικά αίτια.
Όλοι οι πολίτες της χώρας αυτής γνωρίζουν ότι για να γίνει κάποιος δικηγόρος δεν απαιτείται τίποτε άλλο παρά το πτυχίο Νομικής Σχολής και η 18μηνη πρακτική άσκηση της δικηγορίας. Γνωρίζουν επίσης ότι ο κλάδος των δικηγόρων χειμάζεται χρόνια τώρα από τον δυσανάλογα μεγάλο προς τον πληθυσμό της χώρας αριθμό τους, που είναι και η πρωταρχική αιτία για την υποαπασχόληση, την ουσιαστική ανεργία ενός μεγάλου ποσοστού και ειδικά των νέων συναδέλφων. Όσον αφορά στην αναλογία των δικηγόρων και σύμφωνα με την παρακάτω αναφερόμενη πανευρωπαϊκή έρευνα η Ελλάδα των 34.000 δικηγόρων διαθέτει 307 δικηγόρους ανά 100.000 κατοίκους, αναλογία που ξεπερνά μόνο η Κύπρος (319). Υψηλές αναλογίες παρουσιάζουν επίσης η Ιταλία (259), η Ισπανία (259) και η Ιρλανδία (229). Παρά ταύτα η επικοινωνία, δηλ. η προπαγάνδα της τρόικας και της πολιτείας μας που εφαρμόζει την πολιτική της στο πλαίσιο του διαβόητου μνημονίου, έχει στήσει ήδη τον πρώτο μύθο εντάσσοντας τη δικηγορία στα «κλειστά επαγγέλματα».
Σε συνέχεια αυτού του μύθου δημιούργησαν έναν άλλο μύθο με μεγαλύτερη ευκολία αυτή τη φορά, αφού η άγνοια και η έλλειψη ενημέρωσης επιτρέπουν τη δημιουργία του. Ό,τι ισχύει για τους δικηγόρους στην Ελλάδα, δεν ισχύει πουθενά στην Ευρώπη. Να καταργηθούν τα προνόμια των δικηγόρων στη χώρα μας, οι «περιορισμοί» στην άσκηση της δικηγορίας, να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός κ.λ.π. κραυγάζουν οι μίσθαρνοι παπαγάλοι της δημοσιογραφίας στα οδυνηρά για τη λογική του πολίτη «δελτία των οκτώ», αποφεύγοντας όπως ο διάβολος το λιβάνι τον νηφάλιο και ήρεμο διάλογο. Εύλογα βέβαια, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό που διαλαλούν είναι ένα ακόμη μεγάλο ψέμα, που αποδείχθηκε πρόσφατα όταν την 12η-09-2010 στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας «Καθημερινή», δημοσιεύθηκε το πόρισμα της μελέτης μιας βελγικής νομικής εταιρίας [CDBB], η οποία έγινε μετά από παραγγελία της Ε.Ε. και από το οποίο προέκυπτε ότι το σύστημα των ελάχιστων κατωτάτων αμοιβών που ισχύει στη χώρα μας για τους δικηγόρους, ισχύει στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της Ευρώπης, όπως και η τοπική αρμοδιότητα των δικηγορικών συλλόγων. Δηλαδή όσα εδώ καταγγέλλονται ότι συγκροτούν ένα «κλειστό επάγγελμα» ισχύουν περίπου με μικρές παραλλαγές στην Ευρώπη και μάλιστα σε μεγάλες χώρες, όπως η Γερμανία, η οποία αν μη τι άλλο δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι δεν είναι αναπτυγμένη χώρα. Κι όμως κανείς μεγάλος κονδυλοφόρος, κανείς από τους τηλεεισαγγελείς δεν έκανε τον κόπο να σχολιάσει αυτή τη μελέτη, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει μιας πρώτης τάξης ευκαιρία συζήτησης για τα θέματα του κλάδου μας.
Την ίδια ημέρα σε ένα άλλο κυριακάτικο φύλλο, αυτό της «Ελευθεροτυπίας», δημοσιεύθηκε μια συνέντευξη του διεθνούς φήμης οικονομολόγου Δημήτρη Παπαδημητρίου, ο οποίος μεταξύ των άλλων έλεγε και αποδείκνυε ότι δεν πρόκειται να αυξηθεί το Α.Ε.Π. με το «άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων», τόνιζε δε ότι αναφορικά στη δικηγορία ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αύξηση, αφού δεν υπάρχει περίπτωση δημιουργίας περισσότερων νομικών συναλλαγών. Δηλαδή τα όσα αναφέρονται περί του αντιθέτου από το Ι.Ο.Β.Ε. και αναπαράγονται από την προπαγάνδα των μεγάλων ΜΜΕ στερούνται βασιμότητας. Επεσήμανε δε ακόμη ο γνωστός οικονομολόγος Δ. Παπαδημητρίου ότι ενδεχόμενο «άνοιγμα» της δικηγορίας δεν θα οδηγήσει σε μεγαλύτερο ανταγωνισμό, αλλά σε μικρότερο και όχι μικρότερη αλλά υψηλότερη τιμολόγηση. Όχι μόνον δεν έγινε καμιά αναφορά, καμιά συζήτηση σ’ αυτή τη συνέντευξη, αλλά απεναντίας αγνοήθηκε από όλα τα ΜΜΕ, τα οποία συνέχισαν την αναπαραγωγή και αυτού του θεμελιώδη μύθου με σκοπό τη συσκότιση και την απόκρυψη της αλήθειας.
Μια αλήθεια που στηρίζεται σε επιχειρήματα, που διακηρύσσονται μήνες τώρα μέσα από μαζικότατες Γ. Συνελεύσεις των δικηγορικών συλλόγων της χώρας με τις οποίες οι δικηγόροι διατρανώνουν την αγωνιστική βούλησή τους να εργάζονται στο χώρο της Δικαιοσύνης, ως αυτοαπασχολούμενοι, ανεξάρτητοι, μαχόμενοι, ελεύθεροι επαγγελματίες και όχι ως υπάλληλοι, απλοί «νομοτεχνικοί» κάποιων κεφαλαιουχικών, πολυεπαγγελματικών εταιριών που θέλουν να επεκτείνουν την κερδοφόρα δράση τους και στο χώρο των δικηγορικών υπηρεσιών, εξέλιξη που δρομολογείται με βάση το μνημόνιο και την οδηγία 2006/123 (Μπολκενστάιν) και η οποία θα αυξήσει το κόστος των δικηγορικών υπηρεσιών με συνέπεια την αδύνατη πρόσβαση σ’ αυτές της πλειοψηφίας των πολιτών και ειδικά των οικονομικά αδύναμων.
Τα επιχειρήματά μας αντέχουν στο πλαίσιο ενός διαλόγου με βάση τις ευρωπαϊκές παραδοχές, αφού οι διατάξεις που αφορούν στην άσκηση της δικηγορίας είναι δεκτικές διατήρησης, δεδομένου ότι μπορούν να δικαιολογηθούν από επιτακτικούς λόγους δημόσιου συμφέροντος. Σε μια τέτοια βάση διαλόγου λέμε ναι και τη ζητούμε και με τις κινητοποιήσεις μας. Λέμε όχι στο μνημόνιο, που είναι ξένο προς το νομικό πολιτισμό μας και αντιμετωπίζει τους δικηγόρους και τους άλλους εργαζόμενους ως πειραματόζωα.
* Ο Δημήτρης Κατσαρός είναι αντιπρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας και επικεφαλής της «ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ»
