Τελικά εμάς, οι Κινέζοι και οι Άραβες θα μας σώσουν, «αν», λέμε «αν» σωθούμε. Το θέμα είναι ότι όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι τώρα, δεν έχουμε να περιμένουμε από όμοιους χρωματικούς τόνους. Λίγο προς το πιο σκούρο και λίγο προς την ώχρα έχουμε να ελπίζουμε, όπως δείχνουν τα πράγματα μέχρι στιγμής. Μετά τον Εμίρη του Κουβέιτ και τον κακομοίρη της Αθηνάς, ήρθε η σειρά του Κινέζου πρωθυπουργού να ’ρθει να μας σώσει. Και να φανταστεί κανείς ότι πριν μερικά χρόνια είχαμε και μεις Κινέζο πρωθυπουργό, γηγενή, τον Σιμιτη-λή, ο οποίος όμως αντί να μας σώσει μας έδωσε μια και πήγαμε πιο βαθιά στον πάτο.
Τώρα ήρθε ο ορίτζιναλ Κινέζος να ασχοληθεί με τη σωτηρία μας. Και σε μια εποχή μάλιστα που όχι απλώς έχουμε πιάσει πάτο, αλλά μας τελειώνει και το οξυγόνο και σε λίγο δεν θα μπορούμε να πάρουμε ανάσα.
Βέβαια, για να το σοβαρέψουμε λίγο το πράγμα, όταν οι Κινέζοι μιλάνε για «ελληνοκινεζική φιλία» πρέπει να ξέρουμε ότι το εννοούν. Γιατί οι Κινέζοι, ένας λαός με πολιτισμό χιλιετιών και βαθιά φιλοσοφική σκέψη, θαυμάζουν τους Έλληνες θεωρώντας τους «ισάξιους» τους, λόγω ακριβώς της ιστορίας και του γεγονότος ότι η Ελλάδα θεωρείται και είναι κοιτίδα του πολιτισμού για την από δω μεριά της γης, αλλά και για ολάκερο τον κόσμο. Όποιος έχει επισκεφθεί την Κίνα ή όποιος έχει συνομιλήσει με Κινέζους, ξέρει τον βαθύτατο σεβασμό και θαυμασμό που νιώθουν για τη χώρα μας και την ιστορία της. Δηλαδή, για μια ακόμη φορά το ένδοξο παρελθόν μας μας σώζει και όχι το αλλοπρόσαλλο παρόν μας, αλλά δεν έχει σημασία. Η δουλειά μας να γίνεται.
Ήρθε λοιπόν ο άνθρωπος εδώ, με τα ωραία του λεφτά, αποφασισμένος να μας ξελασπώσει. Πήγε στην Ακρόπολη και συγκινήθηκε, πραγματικά, όχι «πακέτο» γιατί έχει διαβάσει, ξέρει που περπατούσε και τι πατούσε και ποιοι φωτεινοί νόες περιδιάβηκαν στο παρελθόν εκείνο το βράχο. Μετά, εξέπληξε τους πάντες, κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο και πίνοντας καφεδάκι με νεαρά ζευγάρια που ούτε στο όνειρό τους δεν το είχαν φανταστεί ότι Κυριακή πρωί θα τους τύχαινε να τα ψιλοκουβεντιάσουν με τον Κινέζο πρωθυπουργό! Μετά μας ανέβασε το ηθικό, γιατί μας είπε ότι σιγά-σιγά βγαίνουμε από την κρίση και ότι αυτός θα μας πάρει τα ομόλογά μας, μόλις βγουν στην αγορά, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος. Και αυτό που είπε, λένε οι ειδήμονες, επηρέασε αμέσως τις «αγορές», που μόλις βγούμε εμείς στις αγορές θα τρέχουν ν’ αγοράσουν. Έτσι λένε τώρα βέβαια, γιατί θα δούμε όταν θα βγούμε τι θα κάνουν. Από την άλλη, φυσικό και επόμενο είναι μια τέτοια δήλωση και μια τέτοια κίνηση εκ μέρους του Κινέζου πρωθυπουργού να επηρεάζει θετικά υπέρ ημών τις αγορές, αν σκεφτούμε ότι η Κίνα δεν είναι απλά η νέα ανερχόμενη οικονομική δύναμη παγκοσμίως. Κοντεύει να γίνει η πρώτη οικονομική δύναμη παγκοσμίως. Και συνεπώς οι ενέργειες και οι επιλογές της είναι φυσικό να λαμβάνονται σοβαρότατα υπόψιν.
Όλα αυτά βέβαια ο άνθρωπος δεν τα έκανε μόνο επειδή μας συμπαθεί και σέβεται τους αρχαίους ημών, αλλά επειδή φρονεί ότι θα εξυπηρετηθούν και συγκεκριμένα συμφέροντα της χώρας του στην περιοχή. Δεν το έκρυψε άλλωστε ότι η Κίνα θέλει να γίνει η Ελλάδα η νέα πύλη της προς την Ευρώπη μέσω του Πειραιά, με στρατηγικό σταθμό στο Θριάσιο. Και ως αντάλλαγμα μας προσέφερε τη στήριξη των ομολόγων μας, αλλά και 11 οικονομικές συμφωνίες που υπεγράφησαν στην Αθήνα πάνω από 10 δισ. δολάρια. Και 5 δισ. δολάρια ο Εμίρης του Κουβέιτ, μας κάνει 15 δισ. δολάρια! Άιντε να πάρουμε το μπακαλοδεύτερο να κάνουμε προσθέσεις να δούμε πού βρισκόμαστε.
Να ’ναι καλά ο άνθρωπος. Παρότι στο παρελθόν δεν είχαμε φερθεί και με το γάντι στους Κινέζους, εκεί για το θέμα του Σκαραμαγκά.
Και μέσα σ’ όλα τ’ άλλα, βούτηξε και την μπουκίτσα του μέσα στο ελληνικό λαδάκι, άρχισε να γλείφει τα δάχτυλά του από τη νοστιμιά, και θα κάνουμε και εξαγωγές λαδιού στην Κίνα με τις οκάδες.
Feichang ganxie xiexie κ. Τζιαμπάο. Ή ελληνιστί «ευχαριστούμε πολύ».
