Του Γεωργίου Ντόβα, συνταξιούχου δημοσίου
Τα περισσότερα δικαιώματα σ’ όλο τον κόσμο έχουν οι πολίτες αυτής της χώρας και λίγες ίσως καμία υποχρέωση. Αγνοούν παντελώς ότι τα δικαιώματα γεννούν αντίστοιχες υποχρεώσεις. Η εξήγηση του φαινομένου βρίσκεται στο γεγονός ότι από το δικαίωμα, όπως αυτό ερμηνεύεται από τον καθένα, φαινομενικά πηγάζει πάντα το κέρδος ηθικό ή υλικό ενώ από την υποχρέωση η ζημία. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ο καθένας βαφτίζει την παρανομία του, το πάθος του, τις αυθαιρεσίες του δικαίωμα και πάει και τέλειωσε, δεν κάνει πίσω με τίποτα. Σε μια χώρα που οι νόμοι δεν λειτουργούν ή στην καλύτερη των περιπτώσεων υπολειτουργούν, η ατιμωρησία κυριαρχεί παντού και έχει αμβλυνθεί γενικώς το νόημα της απαξίας τα φαινόμενα αυτονόμησης των πολιτών πολλαπλασιάζονται με αποτέλεσμα την αύξηση της παρανομίας, της αυθαιρεσίας και της εγκληματικότητας.
Τον τίτλο του άρθρου τον πήρα από την εκπομπή του κ. Γ. Αυτιά ο οποίος καθημερινά σπεκουλάρει στο θέμα της απαγόρευσης του καπνίσματος σε κλειστούς χώρους. Ένας από τους καλεσμένους του αποκάλεσε «ιερόν δικαίωμα» το κάπνισμα και κανείς ανθρώπινος νόμος δεν μπορεί να το περιορίσει. Ήθελα να ρωτήσω αυτόν τον κύριο ο οποίος τυγχάνει και επώνυμος επιχειρηματίας μερικά πράγματα: Πρώτον, καπνίζει ο ίδιος, η γυναίκα του και οι φίλοι του μέσα στο σπίτι του με το κλιματιστικό ή τα καλοριφέρ αναμμένα και τα παιδιά του να αναπνέουν τους καπνούς των τσιγάρων τους; Δεύτερον, όταν ταξιδεύει με την οικογένειά του με το λεωφορείο για πολλές ώρες θα ήθελε ο ίδιος και οι άλλοι να ανάψουν τα τσιγάρα και να καπνίζουν αρειμανίως; Τρίτον όταν βρίσκεται με την οικογένειά του στην πιτσαρία, στην καφετέρια, και σ’ οποιοδήποτε άλλο κλειστό χώρο θα ήθελε να αναπνέει τους καπνούς από τα τσιγάρα και τα τσιμπούκια; Δεν θα συνεχίσω τα παραδείγματα διότι πιστεύω ότι έγινα αρκούντως κατανοητός από όλους.
Οι τηλεοπτικοί αυτοί «αστέρες» καλούν στις εκπομπές τους τον κάθε πικραμένο προκειμένου να βγάλει όλα του τα απωθημένα και επιτύχουν υψηλά ποσοστά τηλεθέασης αδιαφορώντας εντελώς για τις συνέπειες του λαϊκισμού των στη διαμόρφωση αντιλήψεων και συμπεριφορών. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να μην τηρούμε τους νόμους γραπτούς και άγραφους και να γινόμαστε αγενείς πολίτες και κυρίως θύματα της παρανομίας μας. Όλα αυτά τα χρόνια ο λαός έμεινε απαίδευτος σε ζητήματα κοινωνικής και ηθικής συμπεριφοράς και δεν μπορεί να δεχθεί το νόμιμο και αντιδρά ακόμη και στο αυτονόητο που είναι ο σεβασμός στην υγεία τη δική του και του συνανθρώπου του.
Αδυνατεί να καταλάβει ότι ο αέρας είναι πηγή ζωής και θα πρέπει να είναι πιο καθαρός κι από το νεράκι που πίνουμε. Όσοι καπνίζουν και δεν αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που διατρέχουν οι ίδιοι και όσοι εισπνέουν τα δηλητήρια του καπνού θα έπιναν ποτέ τους ή θα έδιναν στα παιδιά τους να πιούν βρόμικο και δηλητηριασμένο νερό; Ας σταματήσουν λοιπόν οι καπνιστές και όλοι οι συμπαθούντες το κάπνισμα τις ανόητες διαμαρτυρίες και δικαιολογίες να δείξουν σύνεση και κατανόηση ώστε να σταματήσει αυτή η μάστιγα. Αρκετά προβλήματα έχει ο λαός δεν χρειάζονται άλλα. Η επιτυχία αυτού του μέτρου θα πρέπει να εξασφαλισθεί για να ακολουθήσουν κι άλλα αναγκαία και αυστηρά που αφορούν στην προστασία του περιβάλλοντος, της πανίδας και χλωρίδας κ.ά.
