Ο ελληνικός λαός, όσο πάει και ωριμάζει, (πολύ αργά βέβαια). Του έχει γίνει πια συνείδηση, ότι είναι ένα άθυρμα, στα σχέδια των πολιτικών ψευδών και υποκρισιών. Πολλά έχουμε πληρώσει, ως σήμερα από το γεγονός αυτό. Και πολλά μας περιμένουν.
Ο Γ. Παπανδρέου, παλιός πολιτικός, συμμετείχε σε πολλές κυβερνήσεις του αμαρτωλού ΠΑΣΟΚ, ως υπουργός. Σε δύο μάλιστα εκ των σοβαρότερων υπουργείων. Της Παιδείας και της Εθνικής Αμύνης. Σαν πρωτοκλασάτο μέλος, θα έπρεπε να ήταν πολύ μύωψ, για να μη βλέπει τα τεκταινόμενα, ή συνένοχος σε κυβερνήσεις, που ήδη προδιέγραφαν το σημερινό μας κατάντημα.
Τώρα ως Casta Diva προτάσσεται ως σωτήρας μας, από τη σοβούσα κρίση. Οι αποφάσεις του όμως παρά την αγαθή του πρόθεση, στηρίζονται στο ψέμα και λαμβάνονται εν κρυπτώ και παραβύστω. Και εξηγούμαι:
Προεκλογικά επιθυμώντας διακαώς, ν’ αναρριχηθεί στην εξουσία, μας είπε ψέματα. Μην ακούτε τον Καραμανλή, που σας προλέγει λιτότητα και φτώχεια. Λεφτά υπάρχουν! Και φυσικά ο κοσμάκης, που χόρτασε την ανέχεια τον προτίμησε. Τον εξέλεξε με 11 μονάδες διαφορά. Πάνδημος αποδοχή του Σωτήρα. Και ο εξουσιολάγνος Σωτήρας, διά σκοτεινού και ψευδούς τεχνάσματος, έγινε Πρωθυπουργός. Η κατάσταση, όμως της χώρας ήταν πραγματικά τραγική.
Τότε προδιαγεγραμμένα, μας ξεφούρνισε, το ψέμα, πώς ήξερε ότι το έλλειμμα ήταν 6%, ενώ βρήκε στα 12%. Χοντρό ψέμα και του Παπανδρέου και του ράθυμου Καραμανλή. Και οι δύο γνώριζαν από βεβαιώσεις του Προβόπουλου της Τράπεζας Ελλάδος, το πραγματικό ύψος του ελλείμματος.
Μόλις είδε τα πρώτα ζόρια και οι αγορές του τρίξανε τα δόντια, μας εφησύχασε, πώς τάχα η Κίνα, θα μας δάνειζε χαμηλότοκα δάνεια. Όταν όμως η Δύση έτριξε πιο πολύ τα δόντια της, ο Παπανδρέου άφησε τα κινέζικα δάνεια με 2,5-3% κι άρχισε να φλερτάρει με το ΔΝΤ και τις αγορές με επιτόκιο 7%.
Όλα προδιαγεγραμμένα. Όλα στο συρτάρι στοιχειοθετημένα και διαρκώς εφαρμοζόμενα, αλλά ερήμην του λαού. Τα Κρατικά Ταμεία, διάτρητα και ποντικοβριθή από καιρό, έχασκαν επικινδύνως αδειανά. Τότε ο Παπανδρέου άρχισε να μας βγάζει το Δέκα το Καλό. Το Σχέδιο Στήριξης από την Ε.Ε. Η μόνη σωτηρία μας. Στην αρχή, ούτε κάν ν’ ακούσει για Δ.Ν.Τ. Οι εταίροι μας αρκούν. Και το σχέδιο Στήριξης διελαλείτο διά στόματος Παπακωνσταντίνου, πώς δεν θα το χρειασθούμε. Έτσι θα το έχουμε σαν δίχτυ ασφαλείας. Εμπαιγμός ολοφάνερος.
Τα μαύρα σύννεφα, μας πνίγουν. Σούρτα, φέρτα στις Βρυξέλλες. Η παγίδα χάσκει. Ο Ερίφης μας παγιδεύεται. «Θα σας δώσουμε χρήματα, αλλά με όρους βαρείς». Ναίσκε αφέντες μου. «Θα σας φορτώσουμε και το ΔΝΤ και ξέρετε τι παλούκι είναι αυτό; Ρωτήστε να μάθετε». Κι αυτό δεκτό αφέντες μου. Κι ενώ μας έλεγαν πώς το ΔΝΤ είναι κακό, τώρα άρχισαν να μας λένε, πως είναι αναγκαίο.
Λίγες λοιπόν μέρες προ της χρεοκοπίας και της στάσης πληρωμών, επισπεύδουν την ψήφιση του Νομοσχεδίου. Μια μέρα μετά οι Ευρωπαίοι αποφασίζουν να εγκρίνουν το δάνειο. Στο τσακ. Και γιατί το γυρόφερναν εφτά μήνες; Ζηλωτές της ραθυμίας του Καραμανλή, μας τη φέρανε πισώπλατα. Όλα προδιαγεγραμμένα. Όπως προδιαγεγραμμένα και φκιαχτά, τα κονταροχτυπήματα ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. στη Βουλή και οι ψευτοκορόνες, για τα μάτια του κόσμου.
Τώρα μας λένε τέλος τα σκληρά μέτρα. Δεν θα επιβάλουν άλλα. Κι όμως θα έλθουν οσονούπω. Τα περιμένουμε και ανοίγουμε τρύπες στο ζωνάρι.
Όταν στις 5 Μαΐου, ο λαός κινήθηκε για να καταλάβει το Κοινοβούλιο, ούτε καν κατάλαβαν πόσο θυμωμένος και πικραμένος είναι ο κόσμος με τους 300 πασάδες μας.
Αγνοούν ή τάχα προσποιούνται πώς δεν νιώθουν την οργή του κόσμου; Παραβλέπουν, πώς η λαική δύναμη, μπορεί να ανατρέψει ότι προδιαγράφουν σε βάρος μας οι εκλεκτοί του Έθνους;
