Το φεγγάρι προβάλλει πάντα ελκυστικό και μάλιστα περισσότερο από παντού στον ελληνικό ουρανό. Ιδιαίτερα όταν είναι πανσέληνος. Κι ακόμη πιο ελκυστικό, όταν έχουμε αυγουστιάτικη πανσέληνο.
Η μόνη ουσιαστικά μεγάλη και σημαντική επίδραση της Σελήνης στον πλανήτη μας είναι η αμοιβαία έλξη, που επιβεβαιώνεται επιστημονικά μεταξύ Γης και Σελήνης. Αποτέλεσμα αυτής της έλξης είναι οι παλίρροιες. Χαρακτηριστική είναι η παλίρροια του Ευρίπου, όπου βλέπουμε τα νερά να πηγαινοέρχονται ορμητικά ανά εξάωρο, υποταγμένα στη μαγική μπαγκέτα της Σελήνης. Αν, μάλιστα, βρεθεί κανείς σε άλλες παλίρροιες, όπως π.χ. στην Ντονβίλ της Γαλλίας, το θέαμα είναι καταπληκτικό. Τα νερά επί έξι ώρες αποσύρονται στον Ατλαντικό, αφήνοντας πίσω τους ένα στρώμα από στρείδια και μύδια, τα γνωστά προϊόντα λιχουδιάς των Γάλλων, τα fruit du mer, όπου περιχαρείς οι Γάλλοι τρέχουν να συλλέξουν στα πανεράκια τους πριν ξαναγυρίσουν τα νερά της πλημμυρίδας.
Αυτή, όμως, είναι η πεζή άποψη του θέματος. Η αμετάκλητη και αναπόφευκτη επίδραση που δέχεται ο γηραιός μας πλανήτης από την πανέμορφη Εκάτη. Το φεγγάρι, όμως, όπως κι αν είναι, ασκεί στον άνθρωπο μια ακατανίκητη ρομαντική διάθεση. Πιο πολύ, μάλιστα, όταν έχουμε πανσέληνο. Όσοι, μάλιστα, χαίρονται τη φύση, δεν παραλείπουν να χαρούν το σεληνόφως στον έναστρο ουρανό, χειμώνα και καλοκαίρι.
Οι ερωτευμένοι απολαμβάνουν ιδιαίτερα τις φεγγαρόλουστες βραδιές και την πανσέληνο. Σφιχταγκαλιασμένοι και παραδομένοι στη μέθη του έρωτα, καθισμένοι σ’ ακρογιαλιές ή βουνοκορφές, ατενίζουν με έκσταση το λαμπρό τούτο άστρο και δίνουν όρκους αιώνιας πίστης και αγάπης. Οι ρομαντικοί και ευαίσθητοι άνθρωποι, τις φεγγαρόλουστες νύχτες, πλημμυρίζονται από μια ευφρόσυνη διάθεση. Κι αν, μάλιστα, κανείς είναι Μεσόγειος και ιδιαίτερα Έλληνας, έχει την ευκαιρία να χαρεί συχνά το υπέροχο θέαμα της φεγγαράδας. Τη χαίρεται νυχτιάτικα, πίσω από τα κάγκελα του κήπου, από το διάπλατα ανοιγμένο του παράθυρο, από την ξαπλώστρα του στη βεράντα.
Αλήθεια, πόσον καιρό - μήπως είναι και χρόνια - έχετε να δώσετε τη χαρά και τη δυνατότητα στον εαυτό σας να χαλαρώσει και να ονειρευτεί λουσμένος με το σεληνόφως; Πόσον καιρό έχετε ν’ απολαύσετε έναν περίπατο μακριά από τα φώτα της πόλης, με το χλομό φως του φεγγαριού; Από πότε έχετε να πιάσετε τον εαυτό σας να ταξιδεύει στο άπειρα με όχημα τον κοντινό μας δορυφόρο;
Η Πανσέληνος, λοιπόν, του Αυγούστου αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία. Αφήστε τα εγκόσμια. Ξεχάστε τη μυλόπετρα των καθημερινών προβλημάτων, το άγχος της ζωής. Γίνετε κι εσείς για λίγο ο Μινχάουζεν, που ανέβηκε στο βόλι του μεγάλου κανονιού για να φτάσει στο φεγγάρι.
Γιατί, όμως, η πανσέληνος του Αυγούστου είναι πιο εντυπωσιακή; Πιο φωτεινή; Πανέμορφη, βαμμένη στο άλικο χρώμα της; Οι επιστήμονες που ασχολούνται με τα άστρα, μας λένε πως η Σελήνη τον Αύγουστο, όταν μεσουρανεί το φως της, φτάνει στη Γη διανύοντας μεγαλύτερο πάχος της ατμόσφαιρας. Αποτέλεσμα αυτού είναι να διαχέεται και ν’ απορροφάται το κυανό τμήμα του χρώματός της και να φτάνει στα μάτια μας πιο έντονο το κόκκινο. Δηλαδή, η ίδια η φύση μας απατά ως προς το χρώμα της Σελήνης.
Η αυγουστιάτικη, όμως, πανσέληνος παίρνει μια ιδιαίτερη χροιά στον ελλαδικό χώρο. Και τούτο γιατί κάθε καλοκαίρι οι μεγάλες πυρκαγιές που γίνονται στον τόπο μας κάνουν να αιωρούνται στην ατμόσφαιρα άπειρα σωματίδια από τις φλόγες, τους καπνούς και τα αποκαΐδια. Όλα αυτά απορροφούν το κυανό χρώμα της Σελήνης και την κάνουν να φαίνεται πιο κόκκινη.
Αφεθείτε, λοιπόν, έστω και για λίγες ώρες, στη μαγεία αυτής της μοναδικής νύχτας, που μας αποκαλύπτει την αυγουστιάτικη πανσέληνο. Τούτη την εικόνα δεν μπόρεσαν ως τώρα ούτε οι καλύτεροι χρωστήρες, μα ούτε και οι πιο δημιουργικοί κάλαμοι, να αποδώσουν.
Αυτή τη νύχτα, όπως πιστεύουν σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας, νεράιδες και ξωτικά, μάγισσες και αερικά, πλημμυρίζουν τη νύχτα της πανσέληνου και σκορπούν τον έρωτα σε ό,τι αγγίζουν με το μαγικό τους ραβδί. Οι λαογράφοι μας αναφέρουν πως οι μάγισσες τούτη τη νύχτα λούζονται στα ποτάμια. Κατεβάζουν το αυγουστιάτικο φεγγάρι κάτω στη Γη για να του κλέψουν λίγη φεγγαρόσκονη. Και με τη μαγεμένη τούτη σκόνη γιατρεύουν τις ματιασμένες κοπέλες.
Μπορεί, λοιπόν, φίλοι μου, η θεά Εκάτη ν’ ανήκει στη Μυθολογία. Ακόμα και οι νεράιδες, οι μάγισσες και τα ξωτικά ν’ ανήκουν στα παραμύθια. Μπορεί η αχλύ του μύθου και της φαντασίας να έχει ντύσει περίτεχνα τούτη τη βραδιά. Το ολόγιομο, όμως, φεγγάρι στην αυγουστιάτικη πανσέληνο είναι εδώ. Πραγματικό. Ολόφωτο και ορατό. Κόβει βόλτες στον ουρανό μας όλη νύχτα. Και μας καλεί στο πανηγύρι του, στο θάμβος και την ηρεμία του.
Χαλαρώστε, λοιπόν, και απολαύστε τη μαγική τούτη βραδιά. Κρατάει τόσο λίγο. Όσο τα ωραία και τα θαυμαστά της φύσης και του Θεού.
