Του Θανάση Δ. Καλογιάννη Συνταξιούχου αυτοκινητιστή - λογοτέχνη
Ήταν περί τα τέλη του Φλεβάρη του 1945 όταν έγειρε πλέον οριστικά η πλάστιγγα προς τη λήξη του φοβερού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με τη νίκη των δημοκρατιών ενάντια στη μάστιγα του αγκυλωτού σταυρού και του άξονα γενικότερα. Τις ίδιες αυτές ημέρες, βρισκόταν σε εξέλιξη η ιστορική Συνδιάσκεψη στη Γιάλτα της Κριμαίας, των τριών τότε μεγάλων συμμάχων Τσώρτσιλ, Στάλιν, Ρούσβελτ με σκοπό, τον καταλληλότερο συντονισμό των επιχειρήσεων στα πολλά θέατρα του πολέμου (Μέτωπα) στο Ανατολικό, Δυτικό και την Άπω Ανατολή στον Ειρηνικό, όπως και για τον καθορισμό του μεταπολεμικού χάρτη της Ευρώπης σε σφαίρες επιρροής, μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού κόσμου. Σε κάποιο μικρό διάλειμμα ο Τσώρτσιλ έκοψε από το πακέτο των πούρων του ένα κομμάτι χαρτί και έγραψε: ΕΛΛΑΔΑ! Μ. Βρετανία 90%, Σ. Ένωση 10% και το εκτόξευσε προς τον Στάλιν, χτυπώντας το με το δάχτυλο. Μόλις το διάβασε ο παραλήπτης ηγέτης, διέγραψε το 10% και το επέστρεψε με τον ίδιο τρόπο στον αποστολέα. Από ΄κείνη τη στιγμή, η Ελλάδα ανήκε 100% στη Δύση... Με την προέλαση των συμμαχικών στρατευμάτων, του κόκκινου στρατού στην Ανατολική Γερμανία και των Αγγλοαμερικανών από δυσμάς τα οποία εισήλθαν στην πόλη του Νταχάου, απελευθερώνοντας από τους απάνθρωπους δήμιους του ομώνυμου στρατοπέδου τους ζωντανούς έγκλειστους νεκρούς, μεταξύ των οποίων και ο Νίκος Ζαχαριάδης, που μαζί με άλλους συντρόφους πατριώτες παρέδωσε το καθεστώς της 4ης Αυγούστου στους κατακτητές Γερμανούς από διάφορες φυλακές, Ακροναυπλίας, Αβέρωφ και άλλες μεταφέροντάς τους με τη σειρά τους, στο προαναφερόμενο κολαστήριο... Επειδή στην πατρίδα μας ήταν ρευστή η κατάσταση, έπειτα από τα Δεκεμβριανά γεγονότα, τη Συμφωνία της Βάρκιζας και με την παράδοση των όπλων από τον ΕΛΑΣ είχαν ως επακόλουθα, την τρομοκρατία των απλών πια πολιτών αντιστασιακών και των οικογενειών τους από παραστρατιωτικές οργανώσεις, οι οποίες περισσότερες εξ αυτών υπήρξαν συνεργάτες των εχθρικών υπηρεσιών ασφαλείας, και του τακτικού στρατού κατοχής. Λόγω του επείγοντος -των προλεγόμενων- θεωρήθηκε σκόπιμο και μετά την ιατρική περίθαλψη από Άγγλους στρατιωτικούς γιατρούς, μετέφεραν τον Νίκο Ζαχαριάδη με στρατιωτικό αεροπλάνο ως μοναδικό επιβάτη στη χώρα μας, για να συμβάλλει με το κύρος που διέθετε ως ηγέτη-αρχηγού, στην εξομάλυνση της κατάστασης και να εισέλθει η χώρα μας σε ειρηνική τροχιά. Ύστερα από το «καλώς όρισες» και τη σχετική ενημέρωση από την ηγετική τριανδρία κατά την απουσία του, δυστυχώς για τον Ν. Ζ., ξεκίνησε αντίθετα απ’ το αναμενόμενο. Με άρθρο του, αποκήρυξε τον Άρη Βελουχιώτη ο οποίος ζήτησε συνάντηση... όταν κάποιο τσομπανόπουλο του παρέδωσε κρυφά τον Ριζοσπάστη πήγε παράμερα, αγκάλιασε τη χειροβομβίδα βγάζοντας την ασφαλιστική περόνη, ακούστηκε η έκρηξη και πέρασε στην αθανασία. Ενώ κυλούσαν οι μέρες, οι πρώτοι μήνες και ο υπόλοιπος χρόνος του έτους χωρίς ουσιαστική ύφεση των πολιτικών αντιπαραθέσεων και παθών αλλά με κάποια φαινομενική ατονία, προκηρύχθηκαν οι πρώτες μεταπολεμικές εκλογές, για τις 31 Μαρτίου του 1946. Ακριβώς τότε ήταν το δεύτερο λάθος του Ν.Ζ. με το σύνθημα αποχή. Πάνω στη διαφωνία αυτή που προέκυψε και παρόλες τις υποδείξεις του Στάλιν και του Δημητρώφ «ναι» στις εκλογές, επικράτησε η λανθασμένη άποψή του, σε αντίθεση με τους Παλμίρο Τολιάτι της Ιταλίας, Μωρίς Τορέζ της Γαλλίας κ.ά. Στη συνέχεια ακολούθησε το τρίτο και μοιραίο λάθος του, όταν δήλωσε ότι θα καταφύγει σε ένοπλο αγώνα κι ενώ δεν είχε τη στήριξη των ηγετών που αναφέραμε πιο πάνω. Παράλληλα, ο σεβάσμιος μπαρμπα-Γιάννης Πασσαλίδης με ορμήνιες του εξήγησε, πως είναι σφάλμα και ουτοπία. Δεν τον άκουσε, ούτε έλαβε υπ’ όψιν του τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης της Γιάλτας ότι ανήκουμε στη Δύση... αγνόησε τα πάντα και τους πάντες. Δυστυχώς για τη χώρα μας, αντί να οδηγηθεί στην ομαλοποίηση της προ-εκρηκτικής κατάστασης διά των εκλογών (της 31/3/46), πέρασε στον τρίχρονο δραματικό εμφύλιο σπαραγμό αρχής γενομένης, με την επίθεση στο Λιτόχωρο Πιερίας τη νύχτα των εκλογών 31 Μαρτίου ξημερώνοντας Πρωταπριλιά, χωρίς να είναι ψέμα εθιμοτυπικό. Όταν κάποιος αρχηγός κηρύξει ένοπλο αγώνα, δεν έχει συνταγματική, ούτε νομική κάλυψη, αλλά ενεργεί επαναστατικώ δικαίω. Εάν επικρατήσει, δημιουργεί δίκαιο όπως ο Λένιν και άλλοι ηγέτες δήλωσαν: «η Επανάσταση δημιούργησε δίκαιο». Έτσι σκέφτηκε και αποφάσισε λανθασμένα τελικά ο αμετάπειστος και πεισματάρης ηγέτης του ΚΚΕ, έχοντας κάποιο τυπικό και αόριστο δίκαιο για την κατάληψη της εξουσίας, και στηριζόμενος σε απατηλά χιμαιρικά όνειρα. Η κυρία Αλέκα Παπαρήγα αντίθετα, δεν επιθυμεί να κερδίσει την εξουσία, μήτε θέλει προοδευτικές συνεργασίες όπως ο αείμνηστος προκάτοχός της Χαρίλαος Φλωράκης, αλλά προσβλέπει σε σκληρή αντιπολιτευτική πολιτική, κάνοντας τη δική της επανάσταση και ό,τι προκύψει. Βεβαίως με αυτή την τακτική, απλά, δεν θέλει να δει ρεαλιστικά την παγκόσμια οικονομική αρνητική πραγματικότητα και να ελίσσεται αναλόγως. Φυσικά, δεν φταίει η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι γενικότερα για το κατάντημα της γλυκιάς πατρίδας μας, αλλά πρέπει να γίνει προσπάθεια απ’ όλους τους Έλληνες ανέλκυσης του σκάφους από τον βυθό του έλους που βρίσκεται τώρα, τουλάχιστον, για λόγους εθνικής συνείδησης και πατριωτικού φιλότιμου. Όπως αναφέραμε σε προηγούμενα δημοσιεύματα, να επιστραφούν τα κλεμμένα, οι χρυσοί μισθοί, οι οφειλές φοροφυγάδων γιγάντων και πάντων των οικονομικών καταχραστών του δημοσίου, δίχως χρονοβόρες και πολυδάπανες εξεταστικές επιτροπές. Ντροπή! Αλλά παρά του ποινικού δικαίου, με αντάλλαγμα την παραγραφή της δίωξης αυτών εφόσον έμπρακτα δείξουν μεταμέλεια και να δώσουν ανάσα ζωής στο Ελληνικό κράτος το οποίο οδήγησαν σε ολική καταστροφή και την παρούσα φωτιά της κολάσεως. Η συμπαθής κυρία Λιάνα Κανέλλη δήλωσε στην t.v. ότι θα κάνουμε κατάληψη διαρκείας των αναφερομένων πιο πάνω –καταχραστών και οφειλετών- οικιών και επιχειρήσεων , έως ότου πληρώσουν επιστρέφοντας τα αστρονομικά ποσά κλοπιμαία και μη, προερχόμενα από σφετερισμό. Συμφωνώ απόλυτα και θα λάβω μέρος στο σωτήριο αυτό εγχείρημα, που θα μετουσιωθεί σε φιλί ζωής στην άτυχη πατρίδα την Ελλάδα μας, όπως γράφει ο Ανώνυμος Έλληνας στο έργο του «Ελληνική Νομαρχία». Λογικό είναι, να μη συμφωνώ με την τακτική του ξεστρατίσματος του συνταγματικού δικαιώματος της απεργίας, όταν εξελίσσεται σε εκβιασμό (περίπτωση χρυσοπληρωμένων ναυτεργατών 301 εκατομμύρια ευρώ για εθελουσία έξοδο 300 εργατών, σε εποχή προσπάθειας νεκρανάστασης και αναστήλωσης της χώρας μας). Όχι στον αποκλεισμό φορτηγών, επιβατηγών και τουριστικών σκαφών στο λιμάνι του Πειραιά, στέλνοντάς τα στις γειτονικές χώρες όπως Τουρκία, Μάλτα και αλλού σκοτώνοντας το εθνικό προϊόν της πατρίδας μας, δώρο της φύσης, με αγέρα, ήλιο και θάλασσα σαγήνης έλξη, σε λευκά και σε γαλάζια καθαρά σπιτάκια σύμβολα του Ελληνικού Τουρισμού!!... στις νησιωτικές κοινωνίες ιδιαίτερα, και σε όλη τη χώρα μας γενικότερα. Ναι στις οικονομικές επενδύσεις ξένων κρατών, είναι ευπρόσδεκτοι για την καταπολέμηση της ανεργίας την ανάκαμψη και την προοδευτική ανάπτυξη. Όχι στο μπλοκάρισμα των θαλασσίων συγκοινωνιών –φέρι μποτ- στο λιμάνι της Κορίνθου και αλλού με τις ανάλογες επιπτώσεις στους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους. Ναι στο πιο αγαθό δικαίωμα, την ελευθερία κινήσεων προς πάσα κατεύθυνση! Όχι στον διατεταγμένο κομματικό συνδικαλισμό της «νύχτας των κρυστάλλων». Ναι στον υγιή και αδιάβλητο συνδικαλισμό που εκπέμπει κι αναδίνει φως και πρόοδο διεκδικώντας λογικά και δίκαια αιτήματα. Όχι στον συνδικαλισμό επάγγελμα, κρατικοδίαιτων εργατοπατέρων κλεπτών και πολυθεσιτών. Ναι στον συνδικαλισμό που προαγάγει το λειτούργημά του στα Σκανδιναβικά πρότυπα κ.α.. Να προσθέσω ως επίλογο-παρατήρηση: Τα μεροκάματα τύπου Κίνας και Ινδίας όπως αναφέρει η αγαπητή μας Αλέκα που θα δώσουν οι ξένοι επενδυτές είναι αταίριαστα, έχει δίκιο. Αλλά πρέπει να λάβει υπόψη τη φοβερή ανεργία, που μαστίζει όλες τις χώρες του κόσμου... οι παππούδες και οι μανιές τα παλιά τα χρόνια, έλεγαν με τη δική τους λεκτική: «Τζιάμπα δούλεψε, τζιάμπα μην κάθεσε». Λίγες αράδες για τον κύριο πρωθυπουργό τον οποίο αγαπώ διότι έχει λευκό μέτωπό και χέρια καθαρά. Τσακίστε επιτέλους την αλόγιστη κρατική σπατάλη εάν θέλετε να επιτύχετε! Δεν έχετε την πολυτέλεια της αποτυχίας. Όχι στις κουρτίνες των 200 χιλιάδων ευρώ! ...άκουσον, άκουσον, στο υπουργείο Παιδείας. Αίσχος! Όχι στα κινητά και τα σταθερά τηλέφωνα των εκατομμυρίων... Όχι στους ζημιογόνους οργανισμούς, τα ιδρύματα φαντάσματα, και στη μάστιγα των επιτροπών μαϊμού εξαπατώντας το Δημόσιο! Όχι σε παχυλούς μισθούς στους υπαλλήλους της Βουλής, διότι είναι εθνική πρόκληση εν καιρώ θυσιών του ελληνικού λαού, είπειτε εις τον κ. Πετσάλνικο. Όχι αμοιβή με δανεικά στις μακρύχρονες εξεταστικές επιτροπές όπως πρότεινε ο κ. Καρατζαφέρης, και πολλά όχι ακόμα. Έλεος!
*Υ.Γ. Ναι στον κ. Ρακιντζή, επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Εύγε του!!
Με αγάπη και πόνο για την πατρίδα την Ελλάδα μας,
