Το βασικό πρόβλημα που έχει η πρώην υπουργός Ντόρα Μπακογιάννη, προκειμένου να κάνει το επόμενο βήμα και να προβεί στη δημιουργία κόμματος, είναι ότι η ίδια αποτελεί μέρος του προβλήματος που ταλανίζει αγρίως αυτή τη στιγμή τη χώρα. Καθότι η ίδια δεν είναι μόνο μία πολιτικός με μακρά διαδρομή πρώτης γραμμής, αλλά και συμμετοχής της στην εξουσία από υπουργικά πόστα.
Το γεγονός, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι από την αρχή προβλημάτισε τόσο την ίδια όσο και το περιβάλλον της, διότι πώς είναι δυνατόν ένας πολιτικός ετών και «συμμέτοχος», όπως αναφέραμε και παραπάνω, να πείσει - σε θυμωμένους δε καιρούς - τους πολίτες ότι ευαγγελίζεται κάτι νέο και μπορεί να το υποστηρίξει και να το κάνει πράξη.
Από την ανακοίνωση στην οποία προέβη χθες για τη δημιουργία του αναμενόμενου φόρουμ, η επίγνωση αυτής της πραγματικότητας, της δικής της πολιτικής πραγματικότητας, φάνηκε καθαρά ότι είναι ισχυρή. Και προς τούτο διάλεξε και την τακτική «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση», προκειμένου να δώσει χώρο και περιθώριο στους άλλους να της «επιτεθούν» για το παρελθόν της και τις συνευθύνες της, προτίμησε να το κάνει μόνη της, προβαίνοντας σε μια σκληρή αυτοκριτική, που είχε ως επιπλέον λόγο - πέραν από το ποσοστό ειλικρινούς διάθεσης να πει τα πράγματα με το όνομά τους - να εξευμενίσει και τους πολίτες, δείχνοντάς τους ότι έχει πλήρη συναίσθηση των ευθυνών της.
Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο που ανάρτησε στο διαδίκτυο γνωστοποιώντας τη δημιουργία του Φόρουμ και οι παράγραφοι εκείνες όπου αναφέρεται στην προσωπική πολιτική της διαδρομή.
«Προσωπικά έχω το θάρρος να αναγνωρίσω τα λάθη μου. Δεν θα πω ότι ευθύνονται όλοι οι άλλοι, εκτός από μένα. Ούτε θα χρησιμοποιήσω φράσεις του τύπου «εγώ το είχα πει». Ήταν λάθος μου που δεν μίλησα εγκαίρως για όσα θεωρούσα στραβά. Αναλαμβάνω λοιπόν στο ακέραιο την ευθύνη που μου αναλογεί», αναφέρει η πρώην υπουργός. Όμως, ακόμη πιο σημαντική από την προηγούμενη, είναι η επόμενη παράγραφος που ακολουθεί, στην οποία ουσιαστικά αντικατοπτρίζονται οι «φόβοι» και οι «προβληματισμοί» της σχετικά με το παρελθόν της και την όποια παραπέρα πορεία της.
Λέει λοιπόν: «Κι ακόμα έχω πλήρη επίγνωση των φορτίσεων που δημιουργεί η διαδρομή μου στο δημόσιο βίο, των συνειρμών που προκύπτουν στο νοσηρό κλίμα που ζούμε, της αμφιβολίας που έχουν οι πολίτες για το «τι» και κυρίως για το «αν» μπορώ να κάνω κάτι για τη χώρα. Όμως, εδώ βρισκόμαστε τώρα, δεν δικαιούμαι να μένω αμέτοχη. Έμαθα από τα λάθη μου και από τα λάθη των άλλων». Αυτό είναι και το «ρεζουμέ» του χθεσινού μηνύματος - διαγγέλματος της Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία, ως αναμενόταν, επιτίθεται με σφοδρότητα στο ΠΑΣΟΚ, αλλά βεβαίως και στη Νέα Δημοκρατία και την παρούσα ηγεσία. Το αντίθετο θα εξέπληττε. Όπως δεν εξέπληξε και η στάση της Ν.Δ., η οποία έχει επιλέξει το δρόμο της απαξίας και της αδιαφορίας έναντι της πρώην πρωτοκλασάτης υπουργού, εκτός βεβαίως περιπτώσεων που... τα παίρνει στο κρανίο.
Για την ιστορία να πούμε ότι για τους γνωρίζοντες η δημιουργία Φόρουμ από την Ντόρα δεν αποτελεί έκπληξη. Από την ώρα που έφυγε από τη Νέα Δημοκρατία, το πρώτο βήμα που ζύγιαζε να κάνει - προκειμένου να το χρησιμοποιήσει και ως «βαρόμετρο» για τις μετέπειτα κινήσεις της - ήταν η δημιουργία ενός «thinktank», που θα παρεμβαίνει σε θέματα της καθημερινότητας. Το κόμμα, αν γίνει, αποτελούσε πάντα ένα «επόμενο βήμα».
...Και το ερώτημα παραμένει: «θα κάνει κόμμα η Ντόρα;». Η πιο ασφαλής απάντηση που θα μπορούσε να δώσει κανείς είναι «θα δείξει», παρότι με τη δημιουργία του Φόρουμ η εύκολη ερμηνεία είναι ότι το κόμμα είναι θέμα χρόνου. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν στελέχη της Ν.Δ. έτοιμα να την ακολουθήσουν, υπάρχουν επίσης και κάποιοι βουλευτές (όχι βέβαια τόσοι και ήταν πολλοί, που υπήρχαν όταν διεκδικούσε την ηγεσία της Ν.Δ.). Ωστόσο, η πορεία του Φόρουμ, η πορεία των ίδιων των πραγμάτων θα είναι που θα κρίνουν αν τελικά θα το κάνει το βήμα, που βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θα επιθυμούσε να είναι μετέωρο.
