Του Νίκου Ι. Μεγαδούκα
Παρά ταύτα, το ΚΚΕ εκτιμά ότι «μια ισχυρή μερίδα της αστικής τάξης έχει επιλέξει σαν μοχλό για την αναμόρφωση του αστικού συστήματος την κεντροαριστερά με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ» και ότι «μεθοδεύουν κεντροαριστερή κυβερνητική λύση, για να προωθήσουν ευκολότερα στρατηγικού χαρακτήρα αντιλαϊκές ανατροπές, ανεξάρτητα από μνημόνια και δανειακές συμβάσεις».
Υποστηρίζει δε ότι υπάρχει «υποστήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ από την κρατική τηλεόραση και συγκεκριμένα εκδοτικά συγκροτήματα, όπως αυτό του Κουρή» και ακόμη ότι το κόμμα αυτό της Αριστεράς «προωθείται από τα επιχειρηματικά συμφέροντα για την αντικατάσταση του ΠΑΣΟΚ στο αστικό πολιτικό σύστημα».
Όμως, μια απλή περιδιάβαση σε κυρίαρχα ΜΜΕ, όπως «Τα Νέα» δεν επιβεβαιώνει την ανωτέρω εκτίμηση του ΚΚΕ – το αντίθετο: «Επικίνδυνη ανοησία», θεωρεί η εφημερίδα τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ να ακυρώσει το Μνημόνιο, ενώ προσθέτει ότι σε περίπτωση κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ «θα σκάσει στα χέρια του η βόμβα της οικονομίας».
Η δε «Καθημερινή» λέει ότι «ο σχηματισμός κυβέρνησης της Αριστεράς, σε αυτή τη συγκυρία, θα οδηγήσει στην κατάρρευση και σε μια μεγάλη περιπέτεια» και μάλιστα ο διευθυντής της εφημερίδας Αλέξης Παπαχελάς παρουσιάζει το σενάριο κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ και σημειώνει ότι «εδώ ελλοχεύει βέβαια ο κίνδυνος της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος πριν φτάσουμε στην ορκωμοσία».
Και προσθέτει:
«Ας πούμε (όμως) ότι ξεπερνάμε αυτόν τον κίνδυνο. Μια άπειρη κυβέρνηση, με ετερόκλητους συνεταίρους και κορμό ένα κόμμα ακόμη πιο ετερόκλητων συνιστωσών, θα κληθεί να κυβερνήσει την πιο δύσκολη ώρα. Η διακοπή της χρηματοδότησης από την Τρόικα θα είναι δεδομένη και από εκεί και πέρα θα αρχίσει ένα «πυρηνικό» πόκερ που μπορεί να καταλήξει από τη διάλυση της πρώτης αριστερής κυβέρνησης έως τη δραχμή. Τα πράγματα θα τρέχουν με ραγδαίο ρυθμό, τα διλήμματα θα είναι βίαια και θα απαιτούν στιγμιαίες αποφάσεις. Και πάλι το ερώτημα θα είναι έως πού αντέχουν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ να φτάσουν, χωρίς να τραβήξουν την πρίζα», δηλαδή να σταματήσει η ΕΚΤ να χρηματοδοτεί τις τράπεζες οπότε η χώρα θέτει πλέον τον εαυτό της εκτός Ευρωζώνης...
Ωστόσο, το «Παρόν» εκτιμά ότι «ως τη στιγμή που θα ανοίξουν οι κάλπες, στις 17 Ιουνίου, θα συνεχίζεται η επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού, προκειμένου να αποτραπούν πάση θυσία εξελίξεις μετεκλογικές που δεν θα «ελέγχονται». Μια επιχείρηση στην οποία συμμετέχουν οι δύο πόλοι του τέως δικομματισμού, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, η μεγάλη πλειονότητα των ΜΜΕ που ελέγχονται από επιχειρηματίες, καθώς και όλο το επιχειρηματικό και τραπεζικό λόμπι».
Αξίζει, εξάλλου, να επισημανθούν τέσσερα ακόμη γεγονότα, ενδεικτικά της αγριότητας και της πολώσεως:
Το πρώτο έχει να κάνει με τη βιαιοπραγία του «λεβεντόπαιδου» Ηλία Κασιδιάρη, ηγετικού στελέχους της νεοναζιστικής «Χρυσής Αυγής» κατά της Λιάνας Κανέλλη (ΚΚΕ) και της Ρένας Δούρου (ΣΥΡΙΖΑ). Παραμένει άγνωστο το πώς η αποκάλυψη του απεχθούς προσώπου των νοσταλγών του ναζισμού θα επηρεάσει το εκλογικό σώμα, η δε συντηρητική παράταξη προσπαθεί να το αξιοποιήσει (σε συνδυασμό με την έξαρση της εγκληματικότητας) προβάλλοντας εαυτήν ως εγγυητή της «τάξεως και του νόμου».
Το δεύτερο έχει να κάνει με το τηλεοπτικό σποτ της ΝΔ, με παιδάκι που διερωτάται γιατί η Ελλάδα δεν είναι στο ευρώ, ένα σποτ που καταγγέλθηκε ως αρνητική και γκρίζα διαφήμιση.
Το τρίτο έχει να κάνει με την έξαρση του υπαρκτού προβλήματος της εγκληματικότητας (ουδείς βεβαίως το συνδέει με την άγρια κρίση που μαστίζει τη χώρα και τους υπευθύνους γι’ αυτήν) και κυρίως των αυτοδικιών, οι οποίες μάλιστα φαίνεται ότι επικροτούνται από την παραπαίουσα κοινωνία.
Και το τέταρτο έχει να κάνει με μια δήλωση του στενού συνεργάτη του αρχηγού της ΝΔ Χρύσανθου Λαζαρίδη στους «Financial Times», ο οποίος «προσπαθεί να δικαιολογήσει την απόφαση του αφεντικού του να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το δημοσίευμα, με το επιχείρημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκμεταλλευόταν ακόμη περισσότερο τις «στρατιές» των ανέργων, αν δεν είχαν γίνει οι εκλογές. «Είναι μια δεξαμενή απελπισμένων ανθρώπων. Έχουν χάσει τα πάντα ή νομίζουν ότι έχασαν τα πάντα. Ζητήσαμε εκλογές, γιατί αλλιώς μετά τον Ιούνιο θα είχαμε κυβέρνηση Μπολσεβίκων» υποστήριξε ο κ. Λαζαρίδης.
ΚΥΝΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ
Στο μεταξύ, με απίστευτο κυνισμό, ο εκπρόσωπος της ΕΚΤ στην Τρόικα Κλάους Μαζούχ, παραδέχθηκε ότι «το μόνο που θέλαμε, ήταν να φτάσουν οι μισθοί και οι συντάξεις στα επίπεδα της δεκαετίας του 1990» και υπονόησε, εκτός των άλλων, ότι δεν θα ζητηθεί περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, αφού «ο στόχος να γυρίσουν πάνω από 12 χρόνια πίσω επιτεύχθη».
Ο Κλ. Μαζούχ είπε ουσιαστικά αυτό που βιώνει η κοινωνία, αν και το δεύτερο σκέλος της δηλώσεώς του θα μπορούσε να εκληφθεί ως στήριξη όσων μιλούν για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, παραδεχόμενοι ότι δεν έκαναν καμιά διαπραγμάτευση την προηγουμένη τριετία.
Την ίδια, όμως, στιγμή, έγινε γνωστό ότι οι ελεγκτές της ΕΕ και του ΔΝΤ, ως εισηγητές της άγριας λιτότητας, έχουν φθάσει να παίρνουν 25.000 με 30.000 ευρώ έκαστος για τις δουλειές τους στην Αθήνα, ποσό το οποίο είναι πρόσθετο των κανονικών τους αμοιβών (bonus) και αφορά στο χρονικό διάστημα για το οποίο διαρκεί ο έλεγχος της ελληνικής οικονομίας.
Σε αυτή την «ταρίφα» περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι «συμβουλές» για την καλύτερη λειτουργία του συστήματος της φορολογικής διοικήσεως, οι προτάσεις τους για τις διαθρωτικές αλλαγές, για τη βελτίωση του φορολογικού ελέγχου, για τον καλύτερο έλεγχο των κρατικών δαπανών καθώς και οι εκθέσεις προόδου της ελληνικής οικονομίας που συντάσσονται και αποστέλλονται σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον και οι εκθέσεις με τις παρατηρήσεις που κάνουν σε τεχνικό επίπεδο.
Όμως, οι συνεχιζόμενες απειλές, τις οποίες εκτοξεύουν κυβερνητικά στελέχη ευρωπαϊκών κρατών, αξιωματούχοι της ΕΕ και οι εγχώριοι υποστηρικτές της μνημονιακής πολιτικής, για έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ, αν προφανώς δεν εκλεγεί κυβέρνηση η οποία να τυγχάνει της εγκρίσεώς τους, έχουν εκνευρίσει σφόδρα την ελληνική κοινωνία η οποία αναζητά άμεσα διέξοδο.
Και το ερώτημα που αναζητεί απάντηση στις 17 Ιουνίου, είναι αν ο ελληνικός λαός «θα τσιμπήσει», αν θα φοβηθεί και θα υποκύψει σε όλα αυτά με τα οποία τον βομβαρδίζουν.
