του Δημήτρη Καζάκη
Το άγος της λεγόμενης επένδυσης χρυσού από την Ελληνικός Χρυσός στην Χαλκιδική έχει πάρει νέα τροπή. Με τις πλάτες της κυβέρνησης και προκειμένου να συγκαλυφθούν οι υπόγειες διασυνδέσεις με τα κυκλώματα που νέμονται τα μεταλλεία στις Σκουριές, ο κόσμος στην Χαλκιδική οδηγείται σε εμφύλια σύρραξη. Έτσι εκτός από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν αναλάβει εργολαβικά την φύλαξη των ιδιωτικών συμφερόντων της Ελληνικός Χρυσός, εμφανίστηκαν μαζί τους και ομάδες «εργαζομένων» της εταιρείας να συγκρούονται με κατοίκους που αντιδρούν στην λεγόμενη επένδυση.
Πρόκειται για ένα περίεργο είδος «εργαζομένων» με φόρμες παραλλαγής, σφεντόνες και μάσκες, οι οποίοι με μένος συγκρούονταν με τους κατοίκους της περιοχής. Φυσικά, τα κανάλια του κυκλώματος που εμπλέκεται στα μεταλλεία, φρόντισαν να εμφανίσουν αυτούς τους περίεργους «εργαζόμενους» ως θύματα της τρομοκρατίας των κατοίκων που παλαίβουν για την ίδια τη ζωή τους στη Χαλκιδική. …
Κουβέντα για την τρομοκρατία των απρόσωπων δυνάμεων καταστολής. Εκείνων με τις μαύρες στολές και τον πολεμικό οπλισμό που εισέβαλλαν με το έτσι θέλω στα σπίτια όσων αντιδρούσαν και προσήγαγαν με όλους τους κανόνες εμπλοκής μισθοφόρων στο Ιράκ μέχρι και ανήλικα παιδιά. Αλήθεια, τι θα κάνει η κυβέρνηση γι” αυτούς; Θα μάθουμε ποιοι κρύβονταν πίσω από τις μάσκες; Θα οδηγηθούν στη δικαιοσύνη – έστω σ” αυτή που υπάρχει – όσοι έδωσαν διαταγή για την άσκηση τρομοκρατίας σε βάρος πολιτών;
Δεν θα ασχοληθούμε με τις προεκλογικές υποσχέσεις Τσίπρα και Καμμένου στους δύσμοιρους κατοίκους της περιοχής. Αυτές ήταν για άγρα ψήφων και δεν αξίζει ούτε καν να αναφερθούμε. Όμως το πρόβλημα παραμένει. Με ποιό δικαίωμα υφίσταται ακόμη η λεγόμενη επένδυση της Ελληνικός Χρυσός; Σε τι συνεισφέρει στην ελληνική κοινωνία και οικονομία μια τέτοια επένδυση;
Η οικολογική καταστροφή που έχει υποστεί ήδη η Χαλκιδική είναι τεράστια. Το πλήγμα που έχει υποστεί ο τουρισμός στην ευρύτερη περιοχή, το προϊόν του οποίου συνιστά το 72% του ΑΕΠ της Χαλκιδικής, είναι επίσης τεράστιο. Μόνο από το πλήγμα στον τουρισμό έχουν χάνονται κάθε χρόνο περίπου οι διπλάσιες θέσεις απασχόλησης, από το σύνολο των απασχολουμένων στην Ελληνικός Χρυσός. Ενώ μόνο από την συρρίκνωση του τουριστικού προϊόντος της Χαλκιδικής, το ελληνικό κράτος υπολογίζεται ότι χάνει σε έσοδα πάνω από 1,4 εκατ. ευρώ ετήσια.
Από την άλλη τι έχει προσφέρει η Ελληνικός Χρυσός; Μια τεράστια και ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, η οποία πολύ δύσκολα μπορεί να αποκατασταθεί. Με εξαίρεση τις χορηγίες εξαγοράς σε τοπικούς φορείς, η Ελληνικός Χρυσός δεν συνεισφέρει σε τίποτε στην τοπική οικονομία. Η ίδια μιλά για 500 εκατ. ευρώ επενδύσεις, αλλά η απόδοσή τους σε θέσεις εργασίας και προστιθέμενης αξίας δεν φτάνει ούτε το 1/10 της απόδοσης αντίστοιχου ύψους επενδύσεων σε τουριστικές και άλλες υποδομές της Χαλκιδικής.
Επίσης, η συγκεκριμένη εταιρεία εμφανίζεται όλα αυτά τα χρόνια άκρως ζημιογώνα. Για παράδειγμα το 2011, οι ζημιές της εταιρείας ήταν σχεδόν 5,3 εκατ. ευρώ, το 2012 ανέρχονταν σε 13 εκατ. ευρώ, ενώ το 2013 σε 17,8 εκατ. ευρώ. Μέσα σε τρία χρόνια οι ισολογιστικές ζημιές της εταιρείας ανέρχονταν σε 36,1 εκατ. ευρώ. Ξέρετε πολλές εταιρείες να συνεχίζουν συσσωρεύοντας διαρκώς ζημιές χρόνο με το χρόνο; Ξέρετε πολλές εταιρείες αυτού του μεγέθους που συσσωρεύουν ζημιές χωρίς να επεμβαίνει ο εισαγγελέας, ή να μην τίθενται σε αναγκαστική εκκαθάριση όπως προβλέπει ο νόμος; Με τον τρόπο αυτό όχι μόνο η συγκεκριμένη εταιρεία δεν πληρώνει ευρώ τσακιστό σε φόρους, αλλά είναι πιθανό ότι λειτουργεί ως βιτρίνα για άλλες δουλειές πολύ πιο περίεργες.
Συνεπώς γιατί να υπάρχει η Ελληνικός Χρυσός και η αποκαλούμενη επένδυσή της; Αν απαλλαγεί η Χαλκιδική από αυτό το άγος, από αυτή την κακοφορμισμένη πληγή, θα μπορέσει να υπάρξει μια ισορροπημένη αναβάθμιση της περιοχής με κυρίως δημόσιες επενδύσεις υποδομών, που θα αποδώσουν πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας, θα ενισχύσουν την τοπική οικονομία και κοινωνία, ενώ θα μετατρέψουν το φυσικό κάλλος της περιοχής με την κατάλληλη ανάδειξη σε βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα της Χαλκιδικής. Ας τελειώνουμε πια μια και καλή με την Ελληνικός Χρυσός και με όλες αυτού του είδους τις τριτοκοσμικές επενδύσεις, πριν είναι πολύ αργά για όλα.
