Του Αθανάσιου Φώτου, επί τιμή δικηγόρου
Τις προηγούμενες ημέρες, τα ραδιόφωνα, οι τηλεοράσεις και οι εφημερίδες, όλα τα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης, που διαθέτει η τεχνολογία, στηλιτεύουν για μία ακόμη φορά με δριμύτητα τα νέα σκάνδαλα στο Ι.Κ.Α. Καλλιθέας, τους ανύπαρκτους τυφλούς της Ζακύνθου, τις μαϊμού συντάξεις, που καθημερινά έρχονται στο φως της δημοσιότητας, τους επίορκους υπαλλήλους του υπουργείου Ανάπτυξης, το «πάρτι» στη Δ.Ε.Η. και το «φαγοπότι» στα Νοσοκομεία, κ.ο.κ. Και ο κριτικός λόγος σκληρός, αμείλικτος αδυσώπητος, για τις έκνομες, παράνομες πράξεις και συμπεριφορές, για τις εκρήξεις αυτές των σκανδάλων, που καθημερινά εμφανίζονται στη δημοσιότητα και αποτελούν στίγμα για την κοινωνία μας και μελανά σημάδια για τον πολιτισμό μας.
Είναι αλήθεια, ότι κανένας δεν αμφιβάλλει, ότι σήμερα υπάρχει βαθιά κρίση. Κρίση αξιών. Κρίση ηθικής ευαισθησίας. Σήψη παντού. Κολυμπάμε στο βούρκο, στην ανομία. Οι θεσμοί νοσούν. Όλοι το αισθανόμαστε σήμερα αυτό. Δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του λαού. Δεν υπηρετούν τον άνθρωπο, ούτε βρίσκονται κοντά στις δύσκολες στιγμές της ζωής του, δεν λύνουν τα προβληματά του.
Η διαφθορά άπλωσε τα πλοκάμια της παντού. Είναι σαν την Λερναία Ύδρα, ένα κεφάλι κόβεις, δέκα ξεφυτρώνουν. Έχει εισχωρήσει και κατακυριεύσει όλα τα κοινωνικά στρώματα του τόπου μας και όλους τους θεσμούς της πολιτείας. Πολλά γράφονται, λέγονται και ακούονται γι’ αυτήν. Όπου σταθείς και όπου βρεθείς γι’ αυτήν ομιλούν.
Μπροστά στο φαινόμενο αυτό, μέχρι τώρα δεν βρέθηκαν εκείνα τα ηθικά πνευματικά αναστήματα, που με θάρρος και αποφασιστικότητα να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας, να τραβήξουν μπροστά, να διαφωτίσουν τον κόσμο και στη συνέχεια να τον ξεσηκώσουν, για να αναμετρηθούν με όλους τους λεκέδες, τους αεριτζήδες, τους βρωμιάρηδες, με τα παράσιτα της κοινωνίας, που είναι κυλισμένα μέσα στη λάσπη και στην ανομία.
Λείπει στις ημέρες μας η δύναμη, η τόλμη, η αποφασιστικότητα, στις τάξεις των ιθυνόντων και των διανοουμένων, που θα πάρουν το λάβαρο θα το σηκώσουν ψηλά και θα τραβήξουν μπροστά για να διαφωτίσουν και να αφυπνίσουν τον λαό μας, για να αντιληφθεί τον κίνδυνο, που μας έχει περιζώσει και σιγά-σιγά μας κατατρώγει.
Δυστυχώς όμως αυτοί που μας κυβερνούν και είναι υποχρεωμένοι να διαφυλάσσουν και να εφαρμόζουν τους νόμους, τους αγνοούν, τους παραμερίζουν, τους περιφρονούν, με συνέπεια οι σκανδαλοποιοί και διεφθαρμένοι να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και να δρουν ανενόχλητοι, προκαλώντας κάθε φορά με τις πράξεις τους και τις συμπεριφορές τους ολόκληρη την υγιή κοινωνία.
Κάποτε οι κυβερνήτες αυτού του τόπου, με ευθύτητα, ειλικρίνεια, εντιμότητα και καθαρότητα κυβερνούσαν τον τόπο και ήταν ο λόγος τους κρυστάλλινος και πεντακάθαρος. Άρπαζαν στα χέρια τους την ψυχή του λαού και την κατηύθυναν όπως εκείνοι ήθελαν. Σήμερα οι άρχοντες φροντίζουν να καταλάβουν το αξίωμα, όχι για να υπηρετήσουν τον λαό, αλλά το προσωπικό τους συμφέρον, με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς πολύ γρήγορα να γίνονται πρωταγωνιστές σκανδάλων και ανομιών.
Από την άλλη μεριά οι άνθρωποι του πνεύματος αν και βλέπουν καθημερινά τα σκάνδαλα, την έκλυση των ηθών, τον κατήφορο στον οποίο οδηγούμαστε, μένουν και αυτοί απαθείς, αδιάφοροι, χωρίς φωνή, χωρίς λαλιά, χωρίς καμία πρωτοβουλία και ενέργεια. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι βολεμένοι. Λυμαίνονται τον κρατικό κορβανά, προστατεύουν τις θεσούλες, που κατέχουν και αποφεύγουν να συγκρουστούν, να έλθουν αντιμέτωποι με την ωμή πραγματικότητα, την διαφθορά και τα σκάνδαλα, για να μη δυσαρεστήσουν το κατεστημένο που τους ανέδειξε και τους συντηρεί. Τους ενδιαφέρει η προσωπική τους επικράτηση και το προσωπικό τους συμφέρον και όχι τι γίνεται στην κοινωνία. Από τους ανθρώπους αυτούς δεν μπορείς να αναμένεις την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Έτσι τα σκάνδαλα της διαφθοράς δεν αναχαιτίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια, μολονότι ορισμένα από τα μεγάλα κόμματα της χώρας, στις εκλογές που έγιναν τα τελευταία χρόνια, είχαν σαν κύριο έμβλημα και σύνθημά τους την καταπολέμηση της διαφθοράς. Δεν την καταπολέμησαν, ούτε ασχολήθηκαν όπως έπρεπε με την εξάλειψή της με συνέπεια οι σκανδαλοποιοί και οι διαφθαρμένοι όχι μόνον δεν εξουδετερώθηκαν, όχι μόνον δεν πήγαν φυλακή, όχι μόνον δεν εξαφανίσθηκαν, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν όπως και πρότερον, να δρουν ανενόχλητοι, να κυκλοφορούν ανάμεσά μας, να προκαλούν και να εξοργίζουν την κοινωνία μας, να ποδοπατούν τους θεσμούς, προς μεγάλη λύπη και στεναχώρια όλων μας, που με πόνο ψυχής, οργής και απελπισίας, παρακολουθούμε την αδυναμία της πολιτείας να θέσει φραγμό στο όνειδος αυτό.
Είναι αλήθεια, πως οι φαύλοι και οι διεφθαρμένοι, όσες φορές χρειάσθηκε να λογοδοτήσουν για τις έκνομες πράξεις τους ενώπιον της δικαιοσύνης ή αλλαχού, βρίσκουν τρόπο να ξεγλιστρούν, να ξεφεύγουν την τσιμπίδα της και να τη βγάζουν καθαρή για τις εκτροπές και ανομίες, που διέπραξαν. Ενώ άλλοι με ασήμαντες παραβάσεις βρίσκονται καθηλωμένοι στο σκαμνί του κατηγορουμένου, επαπειλούμενοι με βαρύτατες ποινές.
Την καταπολέμηση της διαφθοράς δεν πρόκειται να την πραγματοποιήσει η πολιτεία, όπως έχει υποχρέωση και καθήκον. Αλλά όλοι εμείς, που αποτελούμε για την ώρα τη μοναδική ελπίδα. Σε μας καταμετρείται και καταλογίζεται η ευθύνη αυτή. Από τη δική μας θέληση και επιθυμία, εξαρτάται ο αφανισμός και η εξαφάνισή της. Πρέπει να απομονώσουμε τους σκανδαλοποιούς και διεφθαρμένους. Καμία συνδιαλλαγή μαζί τους, καμία σχέση και επαφή. Μόνο έτσι θα απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Ας τους αφήσουμε να φαγωθούν μόνοι τους. Και όλοι εμείς ας κοιτάξουμε να πορευθούμε στο σωστό, στον έντιμο και ορθό δρόμο, αφήνοντας πίσω τη μάστιγα της διαφθοράς.
