Του Απ. Γκουζιώκα, υπεύθυνου Αγροτικής Οικονομίας Ν.Ε. ΔΗ-ΣΥ Λάρισας
Καθημερινά οι Έλληνες αγρότες βομβαρδίζονται συνεχώς από διάφορους φορείς, όπως πολιτικά κόμματα, τοπικοί φορείς, καθηγητές πανεπιστημίων, οικονομολόγους, με διάφορες απόψεις σε ό,τι έχει να κάνει με την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα στον οποίο όλοι τους υποστηρίζουν, ότι μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Κατά καιρούς έχουν ακουστεί απόψεις όπως, αναδιάρθρωση καλλιεργειών, εναλλακτικές καλλιέργειες, ενεργειακά φυτά, αντικατάσταση δενδρωδών καλλιεργειών με άλλες ποικιλίες, καινοτόμες θαμνώδεις ή δενδρώδεις καλλιέργειες, αρωματικά φυτά, κηπευτικά και μια σειρά από άλλες καλλιέργειες, οι οποίες πάντα κατά τους παραπάνω φορείς, θα πρέπει οι Έλληνες καλλιεργητές να στραφούν ή για τους περισσότερους, θα έπρεπε ήδη να έχουν στραφεί και όχι να κάθονται στα καφενεία καλλιεργώντας μονοκαλλιέργειες όπως σιτάρι, βαμβάκι και να ζουν με τις επιδοτήσεις. (Με λίγα λόγια κατηγορούν τον Έλληνα αγρότη ότι είναι τεμπέλης, ανενημέρωτος, ανίκανος να παράγει καινούριο προϊόν ή να επενδύσει σε καινούριες καλλιέργειες).
Πολλοί απ’ αυτούς που εκφράζονται δημόσια και παριστάνουν τους φωστήρες, αγνοούν ή δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν, ότι οι Έλληνες καλλιεργητές είναι σε θέση ανά πάσα στιγμή να παράξουν οποιοδήποτε προϊόν θα τους εξασφάλιζε ένα ικανοποιητικό εισόδημα εάν υπήρχε όμως η δυνατότητα, αυτό το παραχθέν προϊόν να πουληθεί.
Εδώ αρχίζει το πρόβλημα της διάθεσης, που είναι το βασικό πρόβλημα όλων των αγροτών, πού και πώς θα πουληθεί το παραγόμενο προϊόν, σε ποια τιμή, σε πόσο χρόνο, σε ποια μορφή και με τι κέρδος. Ερωτήματα που δεν τυγχάνουν σαφούς απάντησης, ή αυτές που δίνονται από λίγους, καταλήγουν να μην είναι εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές.
Ποια όμως θα μπορούσε να είναι η λύση; Μπορεί να δώσουν λύση από μόνοι τους οι καλλιεργητές; Μπορούν τα πολιτικά κόμματα, φορείς να βοηθήσουν αποτελεσματικά προς αυτή την κατεύθυνση;
Η απάντηση δεν είναι εύκολο να δοθεί, εάν δεν δούμε κατάματα την αλήθεια, εάν δε λάβουμε υπόψη μας και το οικονομικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί, από την άσκηση πολιτικής των δύο λεγόμενων μεγάλων κομμάτων της Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Επί πολλά χρόνια διαπιστώνουμε ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, και οι όποιες επιπόλαιες προσεγγίσεις γίνονται από πολλούς, δεν μπορεί να έχουν κανένα αποτέλεσμα, γιατί για να υπάρξει αποτέλεσμα και να βγει η χώρα από την κρίση, μέσω της ανάπτυξης του αγροτικού εισοδήματος, θα πρέπει να υπάρξουν μία σειρά από πρωτοβουλίες. Πρώτα τα πολιτικά κόμματα πρέπει να θέσουν εκείνο το θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέπει στους καλλιεργητές, να επαναδραστηριοποιηθούν προς καινούριες πρακτικές παραγωγής, αλλά και να μπορούν να διαθέσουν την παραγωγή τους με σημαντικά οικονομικά οφέλη, κάτι το οποίο μέχρι σήμερα δεν έγινε, αλλά και ούτε τα δύο μεγάλα κόμματα Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ έχουν δείξει μέχρι σήμερα ότι είναι σε θέση να πράξουν.
Λείπουν οι ρεαλιστικές προτάσεις που θα έχουν μία άμεση πρακτική εφαρμογή, αλλά και μια συνολική κατεύθυνση ως χώρα προς τα πού πρέπει να στραφούμε, για να αντιμετωπίσουμε την κρίση που διερχόμαστε όλοι μας.
Η Δημοκρατική Συμμαχία έχει προτείνει αλλά και θα εφαρμόσει στην πράξη, αν της δοθεί η δυνατότητα απ’ τους πολίτες, μία σειρά από θεσμικές πρωτοβουλίες, όπως το μητρώο καλλιεργητών, τα δημοπρατήρια των αγροτικών προϊόντων και μια σειρά άλλων διορθωτικών και παρεμβατικών κανόνων, που είναι σε θέση να βγάλουν άμεσα τον Έλληνα καλλιεργητή από την αβεβαιότητα που τον κατέχει σήμερα, όσον αφορά το αυριανό του προσωπικό μέλλον, αλλά και την ανασύσταση της ελληνικής οικονομίας.
Μέλλον χωρίς στόχους, δεν μπορεί να υπάρξει για κανέναν. Οφείλουμε λοιπόν ως Έλληνες πολίτες να επιλέξουμε στις επερχόμενες εκλογές, εκείνα τα κόμματα και εκείνους τους ανθρώπους, που πιστεύουμε ότι είναι σε θέση, να αντεπεξέλθουν στις μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας, εάν καταφέρουμε και το πετύχουμε όλοι μαζί, δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα και κανέναν.
