Ο Ελβετός Ολιβιέ Κλερκ, συγγραφέας και φιλόσοφος, περιγράφει τη μέθοδο του βραστού βατράχου, έχοντας στόχο να αφυπνίσει τους πολίτες για τις δυσμενείς αλλαγές που επιφέρουν στη ζωή μας οι διάφορες κυβερνήσεις.
Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα ένα βατραχάκι. Κάτω από την κατσαρόλα ανάβει μια μικρή φωτιά και το νερό αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά. Το νερό, γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντάς το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο.
Η θερμοκρασία του νερού συνεχίζει να ανεβαίνει. Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, απ' ό,τι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο, μολαταύτα δεν αισθάνεται φόβο.
Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι πλέον εξουθενωμένο. Γι' αυτό αναγκαστικά υπομένει, αφού δεν έχει τη δύναμη να αντιδράσει.
Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει και τελικά το βατραχάκι βράζει και πεθαίνει.
Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατ' ευθείαν σε νερό με υψηλή θερμοκρασία, με μια εκτίναξη των ποδιών του θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα. Και θα είχε σωθεί.
Πράγμα που αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με τρόπο σχετικά αργό, διαφεύγει της συνείδησης και στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμιά αντίσταση.
Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια σταδιακή εξαθλίωση, όπως το βατραχάκι υπέστη το σταδιακό βράσιμο. Στην αρχή τα βάλανε με το δημόσιο, κατόπιν πέρασαν στους συνταξιούχους και μετά ήρθε η σειρά του ιδιωτικού τομέα, στη συνέχεια φορολόγησαν ό,τι τους έρχονταν πρόχειρο στο μυαλό και αδυνατώντας να πιάσουν τη φοροδιαφυγή, άπλωσαν χέρι και μείωσαν ακόμα και το επίδομα ανεργίας!
Την προκλητικότητά τους τη νιώσαμε όταν φορολόγησαν αδιακρίτως όλα τα οικήματα που ηλεκτροδοτούνται (ακόμα και αποθήκες), δείχνοντας επίσης παροιμιώδη ανικανότητα, αφού ενσωμάτωσαν την είσπραξη του χαρατσιού στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, απειλώντας ότι θα κόψουν το ρεύμα σε όποιον δεν πληρώσει! Έχουν βέβαια ολοφάνερη ικανότητα στο να μας φοβερίζουν.
Τώρα μας λένε ότι χάρη στη σωστή πολιτική τους, υπάρχει κράτος και μπορούμε σήμερα να μιλάμε και να σχολιάζουμε. Σε κανένα εξάμηνο (αν δεν αντιδράσουμε στις προσεχείς εκλογές, στέλνοντάς τους εκεί που τους αρμόζει) είναι σίγουρο ότι θα μας πουν ότι έχουμε μεγάλη τύχη που είμαστε ζωντανοί, έστω και πεινασμένοι- βουλγαροποιημένοι, αφού οι πεθαμένοι μόνο, βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Εμείς που θα 'μαστε (ελπίζω) ζωντανοί, θα το χρωστάμε στη σωστή τους πολιτική που μας έσωσε και πάλι.
Συνεπικουρούμενοι από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πανελλαδικής εμβέλειας, βράζουν τον λαό, σιγά - σιγά έτσι ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει. (Βράσιμο=φτώχεια+εξαθλίωση)
Αναλογική ευθύνη για τα δεινά που επωμίζεται ο απλός λαός, έχουν οι συνδικαλιστές, οι πρόεδροι διάφορων οργανώσεων και συλλόγων, καθώς και οι αιρετοί της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όλοι οι παραπάνω πρέπει να μην παρακολουθούν απλώς τα τεκταινόμενα, χωρίς να έχουν δική τους κρίση και βούληση, υπηρετώντας την κομματική τους και μόνο γραμμή, εξαντλώντας τις ενέργειές τους στο να ορθώνουν παραπετάσματα προστασίας της φωτιάς που σιγοβράζει την κατσαρόλα, αλλά καθήκον τους είναι να πάρουν πρωτοβουλίες αδέσμευτης-ακομμάτιστης ενημέρωσης και κινητοποίησης του λαού.
Αφού χαιρετίσω τα πρώην κομματικά στελέχη που απαρνούνται τα κόμματα της μνημονιακής συγκυβέρνησης και καταθέτουν την κομματική τους ταυτότητα, διατηρώντας έτσι την αξιοπρέπειά τους, στις προσεχείς εκλογές γνώμη μου είναι ότι μπορεί ο καθένας μας να ψηφίσει οποιοδήποτε κόμμα, αρκεί αυτό να μην υποστηρίζει το μνημόνιο.
Ανδρέας Κ. Διβράμης
καθηγητής Φυσικής Αγωγής
Ελασσόνα
