* Του Δημήτρη Γρηγοριάδη
Σχεδόν έναν αιώνα μετά την εξέγερση των κολίγων του Κιλελέρ, οι αγρότες, οι οποίοι δοκιμάζονται και αυτοί έντονα από την οικονομική κρίση, αντιμετωπίζουν ένα πολύ σοβαρό δίλημμα. Να καλλιεργήσουν φέτος τη γη τους ή να την αφήσουν χέρσα; Στην Ελλάδα των μνημονίων και του Δ.Ν.Τ. και η αγροτική οικονομία αντιμετωπίζει το δικό της «πίθο των Δαναΐδων». Αφού λοιπόν διαπιστώσαμε όλοι, με τον πλέον τραγικό τρόπο μάλιστα ότι «λεφτά δεν υπάρχουν», πρέπει να καταστρώσουμε έναν στοιχειώδη χάρτη ανάπτυξης, που θα βοηθήσει έστω και λίγο στην αλλαγή του κλίματος. Και επειδή όλες, ανεξαιρέτως, οι πολιτικές δυνάμεις αναγνωρίζουν ότι ο πρωτογενής τομέας, μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική συνιστώσα ανάπτυξης, οφείλουμε να τον στηρίξουμε. Το οξύμωρο όμως στην όλη υπόθεση έγκειται στο γεγονός ότι ενώ άπαντες, αναγνωρίζουν, σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον, ότι ο αγροτικός τομέας πρέπει να στηριχθεί, όταν ερχόμαστε στο δια ταύτα, σφυρίζουν αδιάφορα.
Η απουσία δράσης του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καταδεικνύει ότι ο κ. Σκανδαλίδης είχε ενδεχομένως πιο «σοβαρά» πράγματα να κάνει από το να συνομιλήσει με τους αγρότες και τους εκπροσώπους τους και να αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις από τον τόπο όπου πριν 102 χρόνια χύθηκε αίμα για το δίκαιο των αγροτών.
Άλλη μια απόδειξη ότι ο αγροτικός πληθυσμός της χώρας μας έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του.
Παραγκωνίστηκε η αλληλεγγύη και ο κοινωνικός ρόλος του ΕΛΓΑ, χωρίς να αποζημιωθούν οι αγρότες για το πράσινο σκουλήκι. Εξακολουθεί να παραμένει χαμηλή η απορρόφηση των πιστώσεων του Αγροτικού Προγράμματος «Αλέξανδρος Μπαλτατζής», στο οποίο προβλέπονται σημαντικές πρωτοβουλίες ανάπτυξης για την ελληνική περιφέρεια και τον αγροτικό τομέα.
Επιπρόσθετα, περικόπτονται τα σημαντικά φιλοπεριβαλλοντικά προγράμματα, όπως της απονιτροποίησης που στήριξαν την προστασία των Θεσσαλών αγροτών και του περιβάλλοντος επί σειρά ετών.
Η οικονομική κρίση δεν μπορεί να είναι άλλοθι για να μην πληρώνεται έγκαιρα η επιστροφή ΦΠΑ, να μη καταβάλλεται η επιστροφή ειδικού φόρου κατανάλωσης καυσίμων, πόσο μάλλον όταν αυτά έχουν πληρωθεί από τους αγρότες στο κράτος πολλούς μήνες νωρίτερα.
Μπορεί η παλιά γενιά των πολιτικών της μεταπολίτευσης να θεωρεί ως «ψιλά γράμματα» την παρουσία του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού στο Κιλελέρ και την ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων. Ωστόσο, τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά και οι αγρότες θα πρέπει να καλλιεργήσουν τη γη τους. Οφείλει η κυβέρνηση να το πράξει άμεσα, στηρίζοντας τους μέσω της Αγροτικής Τράπεζας.
Δεν πρόκειται για πράξη ελεημοσύνης ή συμπάθειας. Δεν πρόκειται επίσης για κίνηση προεκλογικού χαρακτήρα. Οι αγρότες σε ετήσια βάση λαμβάνουν ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες δεν έχουν σχέση με εθνικούς πόρους και μπορούν να αποτελέσουν ένα είδος «εγγύησης» για να λάβουν χρήματα οι αγρότες και να καλλιεργήσουν, τις εκτάσεις τους. Αλίμονο σε μια χώρα που διαθέτει παραγωγικό δυναμικό και πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα και δεν τα αξιοποιεί, αλλά ασχολείται μόνον με τους αριθμούς. Είναι καταδικασμένη. Οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των αγροτών, υποστηρίζουν ότι εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, τότε, ενδέχεται να μείνει χέρσο το 1/3 των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Από πού θα βρεθεί αντίστοιχο παραγωγικό ισοδύναμο σε μια χώρα με χειμαζόμενη οικονομία, η οποία βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην ύφεση; Αν έχει η κυβέρνηση έτοιμη απάντηση, ας μας την πει. Ειδάλλως, ας στηρίξει τους αγρότες άμεσα και χωρίς περιστροφές. Γιατί μικρότερη πρωτογενής παραγωγή, σημαίνει αρνητική αύξηση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Πολύ απλά, θα εισάγουμε περισσότερα για να καλύψουμε ενδεχομένως και βασικές διατροφικές μας ανάγκες. Και φαινόμενα, όπως αυτό με την εισαγωγή λαδιού από την… Γερμανία θα αυξηθούν. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Βασικοί κλάδοι που συνδέονται άμεσα με την ελληνική γεωργία θα υποστούν ακόμη πιο οδυνηρές τις συνέπειες της οικονομικής ύφεσης, ενώ και οι μεταποιητικές βιομηχανίες θα πρέπει να αναζητήσουν ενδεχομένως αλλού πρώτη ύλη, αφού η ελληνική αγροτική παραγωγή θα είναι περιορισμένη σε όλα τα επίπεδα.
Να λοιπόν γιατί πρέπει να βοηθηθούν άμεσα οι αγρότες να καλλιεργήσουν τη γη τους. Για να αποφευχθεί ένας φαύλος κύκλος που θα πλήξει την οικονομία της χώρας.
Στη συνέχεια η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές θα πρέπει να εξετάσει συνολικά το θέμα του αγροδιατροφικού τομέα, το οποίο με σωστές κινήσεις (μείωση του κόστους παραγωγής, τόνωση της υπαίθρου με μέτρα και έργα που λιμνάζουν όπως το φράγμα της Γυρτώνης κ.α.) θα βάλει τις βάσεις για να αποτελέσει η ύπαιθρος και οι αγρότες μια σημαντική συνιστώσα ανάπτυξης για την ελληνική οικονομία. Γι’ αυτό πρέπει να βοηθήσουμε τους αγρότες να καλλιεργήσουν τη γη τους. Για να μπορέσουμε βήμα – βήμα και με πολλές θυσίες να ξαναπάρουμε πίσω την Ελλάδα μας.
