Της Ειρήνης Βλαχάβα, νηπιαγωγού
Στη σημερινή εποχή μας, οι περισσότεροι γονείς όπως είναι φυσικό και δεδομένο εργάζονται- εάν είναι εφικτό καταβάλλεται προσπάθεια και από τους δυο. Έτσι ώστε να μπορούν να είναι σε θέση να καλύπτουν τις ανάγκες που προκύπτουν από την καθημερινότητα και ειδικότερα για να προσφέρουν το καλύτερο σε αυτά που οι ίδιοι θεωρώντας υποκειμενικά πάντοτε, για τα ίδια τους τα παιδιά.
Τα παιδιά είναι το μέλλον μας και πάντα αξίζουν την προσοχή μας- ανεξαρτήτως θέματος που τα προβληματίζει, έτσι χρειάζεται και καθίσταται απαραίτητο από τους ίδιους τους γονείς η συζήτηση μέσω μορφής διαλόγων. Η διάθεση χρόνου από την πλευρά των γονέων στα παιδιά τους αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ένας πολύ καλός τρόπος που συμβάλλει στην κατανόηση της επίλυσης των ζητημάτων- προβλημάτων που τίθενται και είναι οποιαδήποτε μορφής που τα απασχολεί.
Έχοντας και η ίδια προσωπικά παρατηρήσει συμμετέχοντας σε πρακτική άσκηση στα πλαίσια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης όπου έχω αποφοιτήσει, τα παιδιά στον δικό τους παιδικό κόσμο σκέφτονται και ενεργούν δρώντας και κρίνοντας σωστά με τον δικό τους τρόπο, συγκριτικά με τον κόσμο των μεγάλων. Στον κόσμο των παιδιών και συγκεκριμένα στα παιδιά προσχολικής ηλικίας, κυριαρχεί η αθωότητα, η αγάπη και η φιλία. Στους διαλόγους των παιδιών ενυπάρχει η ειλικρίνεια και η αλήθεια.
Ο ρόλος του νηπιαγωγείου πέρα από την κοινωνικοποίηση είναι και η κάλυψη αναγκών κάθε ιδιαιτερότητας κάθε παιδιού.
Όλοι μας γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να αναλογιζόμαστε τις φωνές των παιδιών, για έναν δικό μας... «καλύτερο κόσμο».
