Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
Η θέση της κοιλιάς στο κέντρο του σώματος της παρέχει το προνόμιον να ρυθμίζει τη σωματική ζωή του ανθρώπου. Στην κοιλιά βρίσκεται ο ομφαλός του σώματος. Κάπου στην κοιλιά βρίσκεται το «ιλιακόν πλέγμα», που είναι ένα δίκτυο αγγείων ή νεύρων που διαπλέκονται και αναστομώνονται μεταξύ τους και οπωσδήποτε συνδέονται με τη δύναμη του σώματος. Στην κοιλιά τοποθετούν επίσης το σημείον της δύναμης οι Κινέζοι, το σημείον «τσι», όπως το ονομάζουν στη γλώσσα τους.
Με την απλή παρατήρηση διαπιστώνουμε πως εκεί στην κοιλιά γίνεται αισθητή η παραμικρή απώλεια της δύναμης του σώματός μας. Πρόκειται για το χαρακτηριστικό «λίγωμα» που όπως το λέει η λέξη δεν είναι παρά η αίσθηση ότι «ολιγώθησαν» οι δυνάμεις του σώματος.
Η γιαγιά μου Βασιλική με γραμματικές γνώσεις της Γ’ δημοτικού, γνώριζε να θεραπεύει το λίγωμα αυτό και να επαναφέρει τις δυνάμεις στο κανονικό με μια παραδοσιακή μέθοδο η οποία κανείς δεν ξέρει πότε άρχισε. Η μέθοδος συνίσταται στην ενεργοποίηση του κέντρου της δύναμης σε περίπτωση απώλειας δυνάμεων ή σωματικής καταβολής και πολύ πιθανόν έχει την πηγή της στην ιατρική του Ιπποκράτη. Η ιπποκρατική ιατρική παραθεωρήθηκε από την επιστήμη χωρίς ποτέ να αμφισβητηθεί ή να αποκρουστεί, κι οι αρχές της εξακολουθούν να ισχύουν ως ένα μέρος του λαϊκού μας πολιτισμού.
Στην Αγία Γραφή, στο Βιβλίο των Παροιμιών μια παροιμία λέει τα εξής: «Είναι πιο δυνατός αυτός που κυριαρχεί στην κοιλιά του από εκείνον που κατακτάει μια πόλη». Η παροιμία δείχνει τη δύναμη της κοιλιάς να επιβάλει τις επιθυμίες της στον άνθρωπο. Η δύναμη της συνείδησης σε σύγκριση με τις ασυνείδητες δυνάμεις της κοιλιάς είναι όπως η άκρη του παγόβουνου.
Οι ιατροί δίνουν διάφορες ονομασίες στην κοιλιά όπως «το κουτί των εκπλήξεων», «ο αδένας των συγκινήσεων» κ.α. διότι τη θεωρούν εκτός από ένα σπουδαίο σωματικό όργανο και έναν αποδέκτη της αρμονίας ή της δυσαρμονίας των συγκινήσεων. Εκείνος που ένιωσε το σφάξιμο στην κοιλιά μετά από μια ξαφνική δυνατή συγκίνηση δεν θα το ξεχάσει ποτέ.
Η Εκκλησία με τις τελετές και τις ιερουργίες προβάλλει την αρμονική ενότητα σώματος και ψυχής. Υπάρχει άμεση σύνδεση της κοιλιάς με την καρδιά. Η κοιλιά συμμετέχει τόσο στη χαρά όσο και στη λύπη. Τα τραπέζια συνδέονται άρρηκτα με τις χαρές και τις λύπες μας.
Δοκίμασα πολλές μεθόδους για να δαμάσω τη δύναμη της κοιλιάς. Η κοιλιά σε πηγαίνει απ’ το ένα άκρο στο άλλο. Οι Πατέρες της Εκκλησίας ακολουθούσαν την οδό του μέτρου θεωρώντας την υπερβολή ως αμαρτία. Ούτε πολλή τροφή η οποία με τις αναθυμιάσεις της ζαλίζει το μυαλό και γεμίζει με ακάθαρτες επιθυμίες την καρδιά ούτε λίγη γιατί εξασθενεί το σώμα και εμποδίζει την προσευχή.
Κλείνοντας το μικρό αυτό εγκώμιο της κοιλιάς έρχεται στο νου μου κάτι απλό όσο και αποτελεσματικό. Αφού το βάρος είναι συσσωρευμένη οργή, ας προσέξουμε τις αιτίες που προκαλούν την οργή. Ευλογείτε και μην καταταράστε, λέει ο Κύριος.
Να ’ναι ευλογημένη λοιπόν η κοιλιά μας. Ό,τι να ’χει κανείς καλό είναι. Και η ζωή και ο θάνατος δικός μας είναι, δώρο του Θεού, λέει ο άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος. Σοι Κύριε.
«Αδελφοί, ει απεθάνετε συν τω Χριστώ από των στοιχείων του κόσμου, τι ως ζώντες εν κόσμω δογματίζεσθε» (Κολασσαείς, κεφ. Β, 20-23).
(Αδελφοί, αφού λοιπόν πεθάνατε μαζί με τον Χριστό και λυτρωθήκατε από τα στοιχεία του κόσμου, γιατί ζείτε σαν να είστε υποταγμένοι σ’ αυτά;).
