Του Γιάννη Θεούλη, ε. δικηγόρου
«Στις Η.Π.Α. υπάρχουν δέκα χιλιάδες φυλακισμένοι φοροφυγάδες και στην Ελλάδα ελάχιστοι έως κανένας φοροφυγάς δεν βρίσκεται στη φυλακή». Στη χώρα μας η Δημοκρατία λειτουργεί πλημμελώς σε όλα τα επίπεδα, με αποτέλεσμα να ανθούν η διαφθορά και η φοροδιαφυγή κ.λπ., οδηγώντας τον τόπο μας στην οικονομική κρίση και την κρίση των αξιών. Οι αναφερόμενες κρίσεις προσδίδουν αναξιοπιστία στο πολιτικό μας σύστημα και καθιστούν τη χώρα μας, διεθνώς, ανυπόληπτη.
Οι σημερινοί Έλληνες, από τη νεανική τους ηλικία, διδάσκονται και εθίζονται στην καλοπέραση, στην ελάχιστη προσπάθεια, τον εύκολο πλουτισμό, τον καταναλωτισμό, τον άγριο παραγκωνισμό των άλλων στην προσπάθεια για επαγγελματική αποκατάσταση, στην εκτόπιση της αξιοκρατίας και την πλήρη αποδοχή και καθιέρωση ως θεσμού της οικογενειοκρατίας και του νεποτισμού στη διεκδίκηση θέσεων εργασίας και αξιωμάτων.
Τα πάντα διέπονται από το προσωπικό συμφέρον, τον ατομισμό, την επιθετική ιδιοτέλεια και την αρπακτικότητα σε μια γκρίζα κοινωνία που εμφανίζει σπάνιες οάσεις ευαισθησίας, ανθρωπιάς και ήθους για προσφορά στο κοινό συμφέρον και στην προαγωγή του τόπου μας.
Συχνά διαβάζουμε για φαινόμενα και γεγονότα που αναφέρονται στη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, σε φοροκλοπές κ.λπ., που προκαλούνται από πολίτες που κατέχουν υψηλές θέσεις και αξιώματα στην κοινωνία, με ολέθριες επιπτώσεις στη συνοχή της κοινωνίας, στην ύφεση της οικονομίας, την ανεργία και τη φτώχεια.
Η φοροδιαφυγή ακμάζει, όπως είναι γνωστό, στα νοσοκομεία, τις Δ.Ο.Υ., τις πολεοδομικές υπηρεσίες, τα δασαρχεία, την τοπική αυτοδιοίκηση, τις εξοπλιστικές δαπάνες, τα μεγάλα δημόσια έργα κ.λπ., με υπερ-κοστολογήσεις και πλαστά τιμολόγια. Με την ανοχή και τη νωθρότητα του κράτους η διαφθορά ευνοεί τον εύκολο πλουτισμό, την άγρια εκμετάλλευση και την αρπαγή του εισοδήματος από τους πολίτες από διεφθαρμένους υπαλλήλους που περιφρονούν και αγνοούν την έννομη τάξη και τις βασικές αρχές κάθε οργανωμένης κοινωνίας.
Από τα Μ.Μ.Ε. πληροφορούμαστε ότι συλλαμβάνονται Έλληνες πολίτες που οφείλουν στο Δημόσιο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και η ποινική τους μεταχείριση είναι επιεικής σε σημείο που προκαλεί την οργή των φορολογούμενων πολιτών, που είναι συνεπείς.
Επίσης είναι γνωστό ότι οι δικαστικές αρχές, όταν αντιμετωπίζουν περιπτώσεις διαφθοράς, εφαρμόζουν τον νόμο με ανεπίτρεπτη επιείκεια. Οι ποινές δεν εκτελούνται και οι παραβάτες δεν εγκλείονται στις φυλακές για να επέλθει το σωφρονιστικό αποτέλεσμα, που αποτελούν η ομαλή λειτουργία της έννομης τάξης και η εξάλειψη της παραβατικότητας.
Στις Η.Π.Α. υπάρχουν δέκα χιλιάδες φυλακισμένοι για φοροδιαφυγή και διαφθορά, ενώ στην Ελλάδα, μέχρι πρότινος, δεν υπήρχε ούτε ένας φυλακισμένος φοροφυγάς.
Πρόσφατα η πολιτεία συλλαμβάνει τους μεγαλοφειλέτες προς το Δημόσιο και τους οδηγεί ενώπιον της Δικαιοσύνης. Οι μεγαλοφειλέτες και κατ' επέκταση η παραοικονομία οφείλουν την ύπαρξή τους στην έλλειψη ελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών, στην έλλειψη οργάνωσης του κράτους και στην απουσία βούλησης της πολιτείας να πατάξει και να αναχαιτίσει το όργιο της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.
Δυστυχώς, το κράτος καθεύδει, επιτρέποντας στους φοροφυγάδες, τους απατεώνες, τους λωποδύτες και γενικότερα όλους τους σύγχρονους «πειρατές» να λεηλατούν τους πολίτες. Οι φοροφυγάδες εκμεταλλευόμενοι τη νέα τεχνολογία εξάγουν τα χρήματά τους στην Ελβετία και στους άλλους φορολογικούς παραδείσους προκειμένου να τα προστατέψουν από τυχόν χρεοκοπία της χώρας μας, βλάπτοντας καίρια τη ρευστότητα της εθνικής μας οικονομίας και παρακωλύοντας την ανάκαμψή της.
Σύμφωνα με τις μεταδιδόμενες πληροφορίες των Μ.Μ.Ε., τα χρήματα που κατατέθηκαν στην Ελβετία και στα υπόλοιπα μέρη ανέρχονται στα 60 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ κάποιοι ισχυρίζονται ότι φτάνουν τα 150 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αν οι παραπάνω καταθέσεις παρέμεναν στη χώρα μας και εισπράττονταν ομαλά οι φόροι και τα ταμεία του κράτους δεν ήταν άδεια, τότε η οικονομία μας θα ήταν εύρωστη, θα λειτουργούσε με πλεόνασμα και θα ήταν ανθούσα, χωρίς ελλείμματα και χωρίς την παρουσία της υπεροπτικής και ειρωνικής Τρόικας και τη συντηρητική αυταρχικότητα των Γαλλογερμανών, ταπεινώνοντάς μας και απειλώντας μας για χρεοκοπία και πτώχευση.
Αν υπήρχαν υπεύθυνες πολιτικές ηγεσίες και λαός που να μην επιτρέπει τη λειτουργία του πελατειακού κράτους, η εθνική μας οικονομία και θα λειτουργούσε αναπτυξιακά -χωρίς ύφεση, ανεργία χιλιάδων ανθρώπων και ύπαρξη εκατομμυρίων φτωχών- και θα είχε αποφύγει την κρίση και δεν θα κινδύνευε να καταρρεύσει με χρεοκοπία.
Η πολιτεία θα πρέπει να επιβραβεύσει όλους εκείνους τους πολίτες της που έχουν τις καταθέσεις τους σε ελληνικές τράπεζες και αντιμετωπίζουν με αίσθημα ευθύνης και εμπιστοσύνης την εθνική μας οικονομία, καθώς με αυτό τον τρόπο αποδεικνύουν έμπρακτα την αγάπη τους προς τον τόπο τους και εκπληρώνουν την υποχρέωσή τους προς τις μελλοντικές γενεές.
Αντιθέτως, εκείνοι που φοροδιαφεύγουν και εξάγουν τα χρήματά τους στην αλλοδαπή είναι απάτριδες, έχουν ελλειπή έως ανύπαρκτη ελληνική συνείδηση και η πολιτεία θα πρέπει να τους τιμωρήσει σκληρά χωρίς να αδιαφορεί για τη διαφυγή δισεκατομμυρίων, γεγονός που αποτελεί εθνικό έγκλημα.
Αν σήμερα λειτουργούσε η Αθηναϊκή Δημοκρατία όλοι οι αξιωματούχοι, οι φοροφυγάδες και οι καταθέτες του εξωτερικού, θα εξοστρακίζονταν, θα εξορίζονταν ή θα εισέπρατταν άλλες αυστηρές τιμωρίες. Κανένας δεν θα έμενε ατιμώρητος.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ σε μια συμπολίτισσα που είναι πραγματική Κυρία, που διοικεί επιχείρηση με εργαζομένους άνω των εκατό ατόμων και παράγει έργο στην οικονομία και την πολιτική και προς τιμήν της, έχει τις καταθέσεις της σε ελληνικές τράπεζες, παρά τις προτροπές διαφόρων παραγόντων για εξαγωγή των καταθέσεων στο εξωτερικό.
Η διατήρηση των καταθέσεών της, στα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας μας αποτελεί κορυφαία πατριωτική πράξη και αξίζει τιμητική διάκριση. Την επιβράβευση από την πολιτεία αξίζουν όλοι οι Έλληνες πολίτες που εμπιστεύονται τις καταθέσεις τους στους πιστωτικούς οργανισμούς της χώρας μας και συμβάλλουν θετικά στην τόνωση της εθνικής μας οικονομίας.
Για να εξαλείψουμε τα ζημιογόνα γεγονότα που προκαλούν τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, την αναξιοκρατία, τον εύκολο πλουτισμό, την ανεργία και τη φτώχεια θα πρέπει το πολιτικό σύστημα και ο λαός να συστρατευθούν σ' ένα συνεχή και επίπονο αγώνα για σεβασμό και εκτίμηση στις βασικές αρχές της ζωής και της ομαλής και αποτελεσματικής λειτουργίας της Δημοκρατίας με κατάληξη την αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας, την επίτευξη της συνοχής της κοινωνίας μας και την εξάλειψη ή τον περιορισμό των δυστυχούντων ανέργων και των απελπισμένων φτωχών πολιτών.
Η ορμητική ζωντάνια και η ευφυία της φυλής μας να αποτελέσουν το εναρκτήριο λάκτισμα στον αγώνα να καταφέρουμε να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια που δεν μας επιτρέπουν να συνυπάρχουμε με τους λαούς της ευρωζώνης.
Οι Έλληνες είναι αισιόδοξοι, πείσμονες, έχουν αγωνιστική διάθεση για να αντιμετωπίσουν τις εθνικές αντιξόοτητες, καθώς δεν διακατέχονται από φαταλιστική νοοτροπία.
