Από τον Ντίνο Αυγουστή
Δεν είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά. Ούτε και είναι δηλώσεις που όπως γίνεται συχνά με τις συνεντεύξεις των πολιτικών, παρεξηγούνται ή παραποιούνται. Ο λόγος για την πρόσφατη συνέντευξη του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας στη «Χουριέτ», όπου ο Δημήτρης Χριστόφιας παίρνει αποστάσεις από την Ελλάδα, συνεχίζοντας την πάγια προσπάθεια να εξισώνει την Τουρκία με την Ελλάδα, απο-ενοχοποιώντας έτσι την Τουρκία από τις ασήκωτες ευθύνες της στο Κυπριακό. Πρόκειται για μια άκρως απαράδεκτη και επαναλαμβανομένη απρέπεια που ξεκίνησε από την εποχή που οι οπαδοί του ΑΚΕΛ έβριζαν συλλήβδην τους Ελλαδίτες αδελφούς της ένδοξης Μεραρχίας του Γεωργίου Παπανδρέου και φθάνει δυστυχώς μέχρι τις μέρες μας.
Δεν πάει πολύς καιρός που ο Δημήτρης Χριστόφιας δήλωνε: «...η Ελλάδα εισέβαλε στην Κύπρο μαζί με την Τουρκία...». Τώρα στη συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» νουθετεί και απαιτεί «...οι δυο μητέρες πατρίδες να μας αφήσουν ήσυχους...». Όλα αυτά την ίδια στιγμή που η Τουρκία μας απειλεί καθημερινώς με τα μαχητικά της αεροσκάφη και τα πολεμικά της πλοία παραβιάζοντας όλους τους διεθνείς νόμους και κανόνες. Σε μια εξαιρετικά κρίσιμη για τα εθνικά μας θέματα περίοδο, όπου όλα τα μέχρι στιγμής δεδομένα οδηγούν προς νέες πιο παραγωγικές για τα συμφέροντα του Ελληνισμού συμμαχίες.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν, χωρίς κανένα ίχνος αμφιβολίας, θα διαπιστώσουμε πως η Ελλάδα πολλές φορές μάς πλήγωσε, μας ταλαιπώρησε, μας αγνόησε, μας εγκατέλειψε με αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας και όσων επωφελήθηκαν εξ αιτίας του για να επιστρέψουν ως σωτήρες από την αυτοεξορία, επενδύοντας την πολιτική τους σταδιοδρομία στα αποκαΐδια της κυπριακής τραγωδίας. Ηγέτες ασήμαντοι, ηγέτες μικρόψυχοι, ηγέτες κατώτεροι των περιστάσεων. Ηγέτες προδότες....Τους ξεγέλασαν οι Αμερικανοί μας είπαν οι στρατηγοί! Η Κύπρος κείται μακράν μας είπαν οι πολιτικοί! Αλλά και μετά την ανεπανάληπτη τραγωδία του ’74 δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που οι μειοδοτικές κυβερνήσεις των Αθηνών πάντα με τη συνδρομή της αθηναϊκής ελίτ προσπαθούσαν να απαλλαγούν από την Κύπρο διότι εμπόδιζε, όπως υποστήριζαν, την ανάπτυξη της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας και προπάντων τα ανεκδιήγητα και μονομερή όπως αποδείχθηκε ανοίγματα προς την Τουρκία. Ο Μητσοτάκης μας αποκάλεσε πόρνη της Μεσογείου, ο Ανδρέας Παπανδρέου χάριν της ελληνοτουρκικής φιλίας μας κρέμασε στο ράφι, δεν θα στείλω τα παιδιά μας να εγκλωβιστούν στην Κύπρο μας είπε ο Βαρβιτσιώτης. Ναι στο σχέδιο Ανάν βροντοφώναξε ο Γιωργάκης καταθέτοντας τα διαπιστευτήρια του στους Αμερικανούς μέντορες...
Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που αγαπάμε και είμαστε έτοιμοι να δώσουμε και την τελευταία ρανίδα του αίματός μας για χάρη της. Υπάρχει και μια άλλη, η πραγματική Ελλάδα που μας αγάπησε και μας στήριξε. Είναι η Ελλάδα των εκατομμυρίων αδελφών που έβγαιναν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για τους απαγχονισμούς των ηρώων της Ε.Ο.Κ.Α. την ώρα που η αστυνομία του Καραμανλή κτυπούσε αδιακρίτως σκορπώντας τον τρόμο και τον θάνατο! Είναι το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο, και το ομοεθνές που αντιστέκονται. Είναι η Ελλάδα, η πραγματική μητέρα πατρίδα μας, μοναδικό, αδιαμφισβήτητο και σταθερό στήριγμα στον αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού για φυσική και εθνική επιβίωση. Και ως ωραίοι Έλληνες δεν πρόκειται να επιτρέψουμε σε κανένα όσο ψηλά και αν βρίσκεται να μας απαγορεύσει να ονειρευόμαστε. Ούτε και στον Δημήτρη Χριστόφια φυσικά!
Υ.Γ.: «Στην ιστορία της Κύπρου, τόσο η Ε.Ο.Κ.Α. όσο και η Τουρκική Οργάνωση Αντίστασης δεν πρόσφεραν στις δύο κοινότητες παρά μόνο τον φανατισμό», είπε ακόμη ο Δημήτρης Χριστόφιας. Οι αντάρτες και οι μαθητές. οι ηρωίδες γυναίκες, τα ολοκαυτώματα και οι αγχόνες... σε ένα ανεπανάληπτο εθνικοαπελευθερωτικό-αντιαποικιακό αγώνα που ύμνησε ακόμα και ο Φιντέλ Κάστρο! Αυτοί που έγραφαν με το αίμα τους στους τοίχους: «Την Ελλάδα θελομεν κι ας τρώγωμεν πέτρες». Ναι όλοι αυτοί φανάτισαν αρνητικά τον Κυπριακό Ελληνισμό σύμφωνα με τον διδάκτορα της Ιστορίας πρόεδρο όλων των Κυπρίων κ. Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίος εξισώνει την κατοχική Τουρκία με την Ελλάδα, την ΕΟΚΑ 1955-9 με την τρομοκρατική ΤΜΤ, και πάει λέγοντας.
