* Του Αστέριου Χριστοδούλου, μέλους Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Λάρισας
Προβληματισμένος από τα αποτελέσματα των εκλογών στην ΕΛΜΕ Λάρισας και μάλιστα σε καιρούς που οι συνάδελφοι αποστρέφονται όλο και πιο πολύ τους εκπροσώπους των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, θέλω να καταθέσω τις απόψεις μου σχετικά με τη λειτουργία της παράταξης. Πολύ φοβάμαι ότι θα συμβεί κάτι ανάλογο και στις εκλογές του Μάη στην Πρωτοβάθμια Εκπ/ση, γιατί κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται ή δεν θέλουν να αντιληφθούν ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά μάλλον εμείς αρμενίζουμε στραβά.
Διαπιστώνω το τελευταίο διάστημα (περίπου τα δύο τελευταία χρόνια) ότι δεν υπάρχει πλέον δημοκρατία στην παράταξη. Υπάρχει παράταξη! Οι συναντήσεις όμως γίνονται για να ανακοινωθούν οι αποφάσεις του «καθοδηγητή» και όχι για να διαμορφώσουμε από κοινού ένα πλαίσιο για τον τρόπο δράσης μας στο σύλλογο. Η άποψή μας δεν ακούγεται ή κυρίως δεν λαμβάνεται υπόψη. Έχω μπερδευτεί, δεν γνωρίζω αν είμαστε μέλη του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Λάρισας ή έχουμε δικό μας συνδικάτο του ΠΑΜΕ. Σε πολλά θέματα λειτουργίας διαχωρίζουμε τη θέση μας, αλλά στα οφέλη που διεκδικούν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων δεν λέμε όχι (δεν χρειάζονται νομίζω παραδείγματα). Σε συνεντεύξεις Τύπου του συνδικαλιστικού μας οργάνου απέχουμε, δεν υπογράφουμε καταγγελίες παρά μόνο αν προσχωρήσουν οι άλλοι πλήρως στις δικές μας απόψεις, διαφορετικά εμείς βγάζουμε δικό μας κείμενο.
Σε συνάντηση με το προεδρείο της ΔΟΕ (πρόεδρος – αντιπρόεδρος) στην αρχή του σχολικού έτους δεν συμμετέχουμε, ενώ σε επισκέψεις μας στα σχολεία δεν εκπροσωπούμε τον σύλλογο παρά μόνο το ΠΑΜΕ. Σε συλλαλητήριο που διοργάνωσαν από κοινού ο σύλλογός μας με την ΕΛΜΕ δεν συμμετείχαμε, γιατί όποιο κίνημα δεν διοργανώνουμε και δεν ελέγχουμε άμεσα εμείς είναι ξεπουλημένο. Θα συμφωνήσω σε κάτι τέτοιο όσον αφορά στις συνδικαλιστικές ηγεσίες που εκπροσωπούν τα αστικά κόμματα, αλλά δεν είναι δυνατόν να αρνούμαι να συναντηθώ στο δρόμο με αγανακτισμένους συναδέλφους μου που αποφάσισαν να αντιδράσουν, να εκφράσουν την οργή τους σε όλα αυτά που γίνονται εις βάρος μας. Δεν είναι δυνατόν να αφορίζουμε όποια κίνηση δεν ελέγχουμε.
Το τελευταίο διάστημα διαγράφονται ή αναγκάζονται να αποχωρήσουν ικανότατα στελέχη γιατί είχαν διαφορετική άποψη από το στενό κομματικό πυρήνα (βλ. Μπαμπανίκος). Πολύ φοβάμαι πως θέλουμε να επιπλέουν οι φελλοί και όχι σκεπτόμενοι άνθρωποι. Τι διαφορετικό βλέπουμε στα αστικά κόμματα; Μήπως έχουμε γίνει μέρος του συστήματος και το βοηθούμε να αναπαράγεται και να συντηρείται;
Η θέση του ΚΚΕ για την επιλογή διευθυντών και υποδιευθυντών δημόσιων σχολείων επιβλήθηκε χωρίς καν να ερωτηθούμε και δεν γνωρίζω πώς και από ποιους διαμορφώθηκε, αλλά με βρίσκει αντίθετο. Αλήθεια το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν θέλουν την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου; Δεν αγωνίζονται γι’ αυτό; Στα δημόσια σχολεία δεν πάνε τα παιδιά της εργατικής τάξης; Τα δημόσια σχολεία είναι χωρίς χρήματα, χωρίς βιβλία, με κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς, χωρίς κανένα ενδιαφέρον από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού. Αν νομίζουν ότι σαμποτάροντας τη λειτουργία τους θα ανατραπεί το σύστημα έτσι, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική αυτή η θέση, άμεσα να την πάρουν πίσω.
Αν έφτασε σε τέτοιο επίπεδο η εξουσία του διευθυντή ενός σχολείου να υπηρετεί το σύστημα, θα πρέπει ίσως στο κόμμα μας να ανήκουν μόνο βιομηχανικοί εργάτες και κανένα στέλεχος επιχείρησης. Αντιθέτως πιστεύω ότι ένας προοδευτικός διευθυντής σχολείου μπορεί να κρατήσει και κάτι όρθιο από τη λαίλαπα που έρχεται στα εργασιακά δικαιώματα. Σε τελική ανάλυση δεν είναι δυνατόν το κόμμα να υποδεικνύει την προσωπική πορεία κάθε συναδέλφου. Αν διαπιστώσουμε αναξιοκρατική επιλογή, ναι, πρώτοι να την καταγγείλουμε. Αλήθεια στον Δήμο Λαρισαίων υπάρχουν μέλη του κόμματος σε διευθυντικές θέσεις και με τι προσόντα; Αξιολογούν; Πώς και γιατί;
Επειδή με τον συνάδελφο του ΠΑΜΕ στο Διοικητικό Συμβούλιο με χωρίζει μεγάλο χάσμα, λειτουργεί αυταρχικά – αντιδημοκρατικά και έχει υποχρεώσει πολλούς συναδέλφους να αποστασιοποιηθούν από την παράταξη, αποφάσισα να διαχωρίσω τη θέση μου, να παραμείνω ανεξάρτητο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Τον Μάη στις εκλογές του συλλόγου μας δεν θα είμαι υποψήφιος με το ΠΑΜΕ αλλά πιθανόν με άλλο αριστερό ψηφοδέλτιο. Καλώ όλους σε ενωτικό ψηφοδέλτιο με τις αρχές της ΔΕΕ και να αγωνιστούμε για δημόσιο δωρεάν σχολείο, για εκπαιδευτικό να ζει με αξιοπρέπεια από το μισθό του, σε ενιαίο συνδικάτο.
