Του Κώστα Γιαννούλα
Αν δεν μ’ απατά η μνήμη μου, το περιστατικό που θα περιγράψω, συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του ‘80 στο ξενοδοχείο «Ιντερκοντινένταλ» της Αθήνας, όπου διανυκτέρευσαν πολλοί συνδικαλιστές καθηγητές κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης ενός απ’ τα συνέδρια της Ο.Λ.Μ.Ε. Τότε, λοιπόν, δύο σύνεδροι της ΔΑΚΕ καθηγητών, για να πάρουν μέρος σ’ αυτό, ταξίδεψαν νύκτα και λίγες ώρες πριν ξημερώσει έφθασαν στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο, όπου έκλεισαν δωμάτιο καθ’ υπόδειξη υπευθύνων της Ο.Λ.Μ.Ε., χωρίς, όμως, να ρωτήσουν στη ρεσεψιόν, ποιο θα είναι το κόστος της διαμονής τους.
Πρέπει εδώ ν’ αναφέρω ότι κάθε ΕΛΜΕ, για να διευκολύνει τους συνέδρους της, έδιδε σε κάθε σύνεδρο ένα ποσό, για να καλύπτει τις ανελαστικές ανάγκες συμμετοχής του στο συνέδριο. Το ποσό αυτό, μάλιστα, με μια καλή διαχείριση μπορούσε να επαρκέσει, χωρίς ο σύνεδρος να βάλει χρήματα απ’ την τσέπη του.
* Περισσότερα στην ηλεκτρονική διεύθυνση και στην έντυπη έκδοση της «Ε».
