*Του κ. Αχιλλέα Παπαγεωργίου πρώην διευθυντού-εκφωνητού του Ραδιοφωνικού Σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων Λαρίσης
Η 13η Δεκεμβρίου 1967, ξημέρωσε όπως όλες οι προηγούμενες μέρες, μέσα σε έναν στρατιωτικό Νόμο, γιατί τη διακυβέρνηση της χώρας, είχαν οι Συνταγματάρχες. Στις 12 παρά τέταρτο το μεσημέρι χτύπησε το τηλέφωνο του ραδιοφωνικού σταθμού στο γραφείο του διευθυντού και ακούστηκε η φωνή του λοχαγού των καταδρομέων Κουκουβάου που ήταν ο σωματοφύλακας του διοικητού 1ης Στρατιάς αντιστράτηγου Κων/νου Κόλλια. Υπασπιστής του στρατηγού ήταν ο Ταγματάρχης Χρήστος. Αφού μου είπε ποιος ήταν, συνέχισε λέγοντας ότι: «ο στρατηγός θα σου στείλει μια μαγνητοταινία να την εκπέμψεις». Σε δέκα λεπτά καταφτάνει ο διευθυντής του 3ου Επιτελικού Γραφείου της 1ης Στρατιάς συνταγματάρχης Νικόλαος Ζερβογιάννης. Χωρίς καπέλο, χωρίς πιστόλι, έτσι απλά κρατώντας στο χέρι μια μαγνητοταινία σε μεσαίο καρούλι. Τότε δουλεύαμε με μαγνητοταινίες «πομπίνες».
* Περισσότερα στην ηλεκτρονική διεύθυνση και στην έντυπη έκδοση της «Ε».
