*Αστέριος (Στέλιος) Χατζής, Οικονομολόγος -Διευθυντής Α.Σ.Ε.Π.Ο.Π. Τυρνάβου
Έντονος προβληματισμός, άρση εμπιστοσύνης στον πολιτικό κυβερνητικό συνασπισμό με τις κατ’ επίφαση θεωρητικές ιδεολογικές διαφοροποιήσεις και την καρέκλα της εξουσίας να λειτουργεί ως υποκατάστατο έναντι των συμφερόντων της κοινωνίας, συνειδητή (ή ασυνείδητη ) τιμωρία και μείωση σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα στις αποδοχές των εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που τους καταστούν αδύνατους και αδύναμους να προτάξουν και να μεταφέρουν την αγοραστική τους δύναμη ως αιμοδότη σε πλείστα άλλα επαγγέλματα που κινούνται στην αγορά, τις ανάγκες έναντι του Δημοσίου και των επιχειρήσεων αυτού, με κυρίαρχη επιλογή προτεραιοτήτων να εστιάζεται σε κάλυψη των βασικών αναγκών και με την έκδηλη ανησυχία και τον φόβο να μην προστεθούν στο σύνολο της στρατιάς των ανέργων που τα ποσοστά τους τείνουν αυξητικά (ήδη 27% του ενεργού πληθυσμού ) εκμηδενίζοντας αισιόδοξα σενάρια της Ελληνικής Οικονομίας.
Όλα τα ανωτέρω συνθέτουν μία πλευρά της δύσμοιρης πραγματικότητας στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία αλλά παράλληλα κλείνει ο μεταπολιτευτικός της κύκλος με τα σημάδια της χρεοκοπίας να είναι έντονα σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πεδίο αναφοράς και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν ήδη τέσσερις χιλιάδες συνάνθρωποί μας (μια πόλη ολάκερη ) ένιωσαν αδύναμοι ν’ ανταποκριθούν στην απάνθρωπη αυτή πραγματικότητα αλλά και την πολιτική ηγεσία να μην στέκεται στο ύψος των περιστάσεων αναλαμβάνοντας την ευθύνη του άδοξου τέλους τόσων συνανθρώπων μας.
Απ’ την άλλη γίνεται προσπάθεια με στυγνούς απόλυτους αριθμούς να ερμηνευθεί η ευημερία της χώρας μας, δίχως να λαμβάνουμε υπ’ όψιν τον παράγοντα άνθρωπο, με το εξαχθέν αποτέλεσμα να είναι εντόνως αρνητικό και το 2012 να είναι η πέμπτη συνεχόμενη χρονιά υποχώρησης του Α.Ε.Π . Μετά το -0,2% του 2008, το -2% του 2009, το -3,5% του 2010, το -6,9 του 2011 οι εκτιμήσεις για φέτος ανέρχονται σε πτώση της τάξης του -7,2 %.Η υποχώρηση του Α.Ε.Π οφείλεται κυρίως στην αύξηση των φόρων που επιβλήθηκαν, στις περικοπές των κρατικών δαπανών, στην υποτονικότητα των επενδυτικών πρωτοβουλιών από ιδιώτες και επιχειρήσεις και στην καθολική πτώση της καταναλωτικής συμπεριφοράς απόρροια της αγοραστικής δύναμης που βαίνει μειωτική και έρχεται να προστεθεί εμφαντικά η αρνητική πιστωτική επέκταση των τραπεζών ( μη χορήγηση δανείων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις) και να ισορροπεί κατ’ ελάχιστο με την αύξηση των εξαγωγών και την υποχώρηση των εισαγωγών .Ένα ευνομούμενο κράτος μπορεί να επηρεάζει την οικονομία του ασκώντας μέσω της κυβέρνησης οικονομική πολιτική και μέσω της Κεντρικής Τράπεζας νομισματική πολιτική. Οι στόχοι που πρέπει να επιτύχει η πολιτεία στο άμεσο και απώτερο μέλλον είναι κυρίως η πλήρης απασχόληση, η αύξηση του Α.Ε.Π., η σταθερότητα της οικονομίας και η κοινωνική δικαιοσύνη. Οι Μακροοικονομικοί δείκτες δημοσιονομικού και πρωτογενούς πλεονάσματος είναι το εφαλτήριο για λήψη πρωτοβουλιών αναπτυξιακού ενδιαφέροντος με προσέλκυση εγχώριων επενδυτών αλλά κυρίως της αλλοδαπής .
Οι πρωτοβουλίες που έπρεπε να ληφθούν από οικονομικά επιτελεία κυβερνήσεων σε εποχές όπου έρεε το χρήμα άφθονο πέρασαν ανεκμετάλλευτες και δεν επετεύχθη η πολιτική σταθεροποίηση για να επακολουθήσει η προετοιμασία κεντρικού ελέγχου αντιμετώπισης του εξωτερικού χρέους καθιστώντας το βιώσιμο, ελέγχοντας και καταστρέφοντας τις στρεβλώσεις της οικονομίας, την παραοικονομία,τη γραφειοκρατία, το υδροκέφαλο Αθηνοκεντρικό κράτος, το γύρισμα την πλάτη στην πολύπαθη περιφέρεια κτλ. Αντ’ αυτού στα 38 χρόνια της μεταπολίτευσης οι εκάστοτε κυβερνώντες με κυρίαρχο στόχο την επανεκλογή τους προσπαθούσαν να κολακέψουν τους εν δυνάμει ψηφοφόρους τους τάζοντάς τους ανέφικτες υποσχέσεις με αποτέλεσμα αυτό το συνεχές γαϊτανάκι να εκθρέψει το πελατειακό κράτος που ως και σήμερα διαχωρίζει και τρώει τα παιδιά του, για να ακολουθηθεί στη συνέχεια η οικονομική πολιτική από το σύνολο των κυβερνήσεων με πάγια επιλογή την «λιτότητα» η οποία δεν έφερε τα ποθητά αποτελέσματα για τη χώρα μας ακόμα και όταν ικανοποιήθηκαν οι προϋποθέσεις ένταξης στην Ο.Ν.Ε. με λογιστικά μαγειρέματα όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων.
Στην ανωτέρω πολιτική διαδρομή οι κυβερνώντες μας άλλοτε στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, άλλοτε πάλι όχι .Σ’ όλους μπορείς να πιστώσεις θετικές πρωτοβουλίες και αντίστοιχα αρνητικές. Οι καταγραφές θα χρειαστούν ατέλειωτα χτυπήματα στα κουμπιά του πληκτρολογίου, σ’ αυτό που θα σταθώ ιδιαίτερα είναι το κυνήγι των μαγισσών με τα ρετιρέ και το χτύπημα των ομοιοεπαγγελματικών τάξεων σύμφωνα με το ύψος των αποδοχών τους και που κατέληξε σήμερα ακολουθώντας το συνειδητά (ασυνείδητα) «λεφτά υπάρχουν». Έτσι από τη μια η εισοδηματική αφαίμαξη, από την άλλη η φορολογική επιδρομή καταλήγουμε στην εξεύρεση ευδόκιμου και φιλικού περιβάλλοντος για να ικανοποιηθούν επιτυγχάνοντας τους στόχους από 01/01/2013 όσοι ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα (αγρότες, κτηνοτρόφοι, αλιείς, υλοτόμοι) με δεδομένο ότι στα δύο τελευταία χρόνια της μηδενικής πιστωτικής επέκτασης των τραπεζών χάθηκε με την ιδιότητα της τράπεζας δημόσιου συμφέροντος η ΑΤΕ bank. Ο παραγωγικός κόσμος του πρωτογενούς τομέα έρχεται σήμερα να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα δίχως κατά την ταπεινή μου γνώμη να έχει την παραμικρή πιθανότητα θετικών αποτελεσμάτων (Η πολιτεία δεν προκάλεσε διαβουλεύσεις με τους εμπλεκόμενους φορείς, ούτε στάθηκε σε πετυχημένα μοντέλα οργανώσεων) και αυτό γιατί πρέπει να ανατρέξουμε στη φιλοσοφία του αγρότη του ειδικού καθεστώτος, με τον αντικειμενικό τρόπο φορολόγησης, την επιστροφή ΦΠΑ και ΕΦΚ, την εισφορά υπέρ ΕΛΓΑ για το ενδεχόμενο αποζημιώσεων, και τη σύνδεση αυτών με πρωτοβάθμιους συνεταιρισμούς, δευτεροβάθμιες ενώσεις και τριτοβάθμιες οργανώσεις (π.χ. ΠΑΣΕΓΕΣ) καθώς και τους νόμους που κατά καιρούς κατατέθηκαν προς ψήφιση. Σίγουρα το ειδικό καθεστώς είχε τις ατέλειες, τις στρεβλώσεις όμως με διαφορετική αντιμετώπιση από τη φορολογική αρχή καθώς και τον ουσιαστικό και αποτελεσματικό έλεγχο στο αμαρτωλό καθεστώς επιστροφής ΦΠΑ και ΕΦΚ με τους κατ’ αποκοπή συντελεστές θα έφερνε τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Στη σημερινή κατάσταση έχουμε το θεσμικό πλαίσιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, τις συλλογικές οργανώσεις και την επιχειρηματικότητα του αγροτικού κόσμου όπως ερμηνεύεται από τον ΝΟΜΟ 4015/21.9.2011 όμως ο ανωτέρω νόμος δεν λειτούργησε ουσιαστικά, εφαρμοστικά και τον ξεπέρασαν οι πρόσφατες εξελίξεις με την επιφύλαξη της τροποποίησης μέρους ή όλου. Οι αγρότες με την έναρξη των βιβλίων εσόδων- εξόδων και με την προϋπόθεση ότι ανήκουν σε συνεταιριστική οργάνωση θα κινούνται ανταγωνιστικά έναντι του Νομικού Προσώπου με αποτέλεσμα τη συλλογή αρνητικών αποτελεσμάτων με ανεξέλεγκτες καταστάσεις, εκτός αν έχει προβλεφθεί κάτι διαφορετικό από τον νομοθέτη και τη φορολογούσα αρχή, ενώ η διαδοχική ασφάλιση θα προβλέψει τη μετάβαση των ασφαλισμένων αγροτών από τον Ο.Γ.Α. στον ΟΑΕΕ, με το άρθρο 56 του Νόμου 3996/05.08.2011 επιδερμικά να καταπιάνεται με το θέμα.
