Από τον Κων/νο Παπακωνσταντίνου
«Κι’ αν διψάσεις μην το πιείς
το νερό της αρνησιάς»
Ο Έλληνας έχει μια ροπή να ξεχνά εύκολα. Βέβαια για τη λησμοσύνη του αυτή, μπορεί να έχει μια δικαιολογία. Ότι στη σύγχρονη ζωή μας, όλα τρέχουν με μια ακατάσχετη ροή. Πράξεις, γεγονότα, εφευρέσεις, ιδέες, όλα εναλλάσσονται με έναν ταχύτατο ρυθμό. Κι εκεί που πάμε να συνειδητοποιήσουμε ένα γεγονός, να το αφομοιώσουμε και να βρούμε χρόνο να το επεξεργαστούμε, έρχεται απανωτά ένα άλλο, που απωθεί το προηγούμενο σπρώχνοντας στο βασίλειο της λήθης. Έτσι περνούν όλα γύρω μας γρήγορα, ακατάσχετα και μας αφήνουν στο περιθώριο. Κάτι ψιθυρίζουμε γι’ αυτά, μα σε λίγο τα ξεχνάμε.
Οπωσδήποτε όμως η ατομική και συλλογική μνήμη είναι αδύνατη. Ξεχνάμε όσους μας έκαναν κακό. Ξεχνάμε τους ευεργέτες μας. Ξεχνάμε τη σωστή αξιολόγηση. Έτσι ξεχάσαμε το ΠΑΣΟΚ, το Χρηματιστήριο, τον ρασοφόρο Μαμωνά τον Εφραίμ, με τους φίλους του τον Βουλγαράκη και τον Ρουσόπουλο. Τον Τσουκάτο, τη SIEMENS, τον Μαντέλη.
Και να έλθουμε στο θέμα μας. Ξεχάσαμε κιόλας το όργιο με τους υπαλλήλους της Βουλής. Εντυπώσεις, θόρυβος, κραυγές και σε λίγο πέσαμε σε ληθαργική κατάσταση.
Κι όμως έχουμε χρέος σαν συνεπείς φορολογούμενοι πολίτες, ν’ απαιτήσουμε από τους τοπικούς μας βουλευτές, κάθε παράταξης, να μας εξηγήσουν, αν το θέμα απασχολεί κάποιον ή αν μπήκε στο χρονοντούλαπο, σαν ένα δείγμα αίσχους, αναξιοπιστίας και φαυλότητας των πολιτικών μας. Μέγα σκάνδαλο αυτό της Βουλής. Κάτι γίνεται μεγαλύτερο, όταν Έλληνες πολίτες, εκ παραλλήλου, για μια θεσούλα υποβάλλονται σε μαρτύρια. Ή ακόμα και εξαιτίας αυτών των πολιτικών, μπαίνουν στον καιάδα της ανεργίας, δίχως καμιά ελπίδα.
Οι υπεύθυνοι είναι εδώ. Δίπλα μας. Ελεύθεροι να συνεχίσουν το αποτρόπαιο έγκλημά τους σε βάρος των παιδιών μας. Ο Απ. Κακλαμάνης, η Άννα Ψαρούδα, ο Δ. Σιούφας, ο παρ’ ολίγον πρωθυπουργός Φ. Πετσάλνικος. Όλοι αυτοί, κατά τρόπο προκλητικό και αναίσχυντο αύξησαν τον αριθμό των υπαλλήλων της Βουλής από 643 (το 2000), σε 1370 (το 2009).
Καταπληκτικότερος όλων, υπήρξεν ο εφήμερος, βραχυβιότερος, αλλά και προκλητικότερος όλων, ο Βύρων Πολύδωρας ο οποίος σαν μοναδικό επίτευγμα της Προεδρίας του ήταν να διορίσει την κόρη του υπάλληλο της Βουλής.
Και να μας θυμίσει ο αναίσχυντος το δίδαγμα του φαύλου Νεοδημοκράτη Γ. Βουλγαράκη πώς «κάθε νόμιμον είναι και ηθικόν!». Βρε τι κουμάσια μας διοικούν; Φαύλοι υποκριτές, επίδοξοι σωτήρες μας από τη διαφθορά, όταν οι ίδιοι διεφθαρμένοι, απορρίπτουν κάθε προσπάθεια εξυγίανσης του κρατικού μηχανισμού και του πολιτικού μας καθεστώτος. Εγωπαθείς και ιδιοτελείς. Φαύλοι και διεφθαρμένοι. Το κηφηναριό του Κοινοβουλίου μας.
Μα οι άνθρωποι αυτοί, ούτε καν ακούνε τις οιμωγές εκατοντάδων χιλιάδων Ελληνόπουλων, που εξαιτίας των δυστυχούν άνεργοι ή ξενιτεύονται;
Δεν είναι τα δικά μας παιδιά σαν τα δικά τους; Πώς τολμούν μια τέτοια αδικία; Ούτε καν αισθάνονται ένα νυγμό τύψης, για την αδικία που κάνουν στα παιδιά του λαού μας; Γέμισαν τη Βουλή με τα παιδιά τους, τα ανήψια τους, τους γαμπρούς τους, τους δικούς τους.
Η αναξιοκρατία στις δόξες της. Γιατί αλήθεια ίδρυσαν το Α.Σ.Ε.Π.; Γιατί εξαιρούν τα παιδιά τους από μια δίκαιη κρίση, στην οποία υποβάλλονται όλα τα Ελληνόπουλα; Γιατί μάζεψαν τόσους άχρηστους στη Βουλή με τα παράξενα επιδόματα, εγκαίρου προσελεύσεως, νεροκουβαλητή κ.ά.; Πόσοι απ’ αυτούς είναι αργόμισθοι κηφήνες;
Με τα δικά μας λεφτά, πληρώνουμε για τον αθλητικό τους χώρο, τους μασέρ τους, την αφόρητη χλιδή τους, όταν σήμερα δυσπραγεί ο λαός μας.
Να μην ξεχνάμε λοιπόν. Να φωνάξουμε, να μηνύσουμε στους τοπικούς μας βουλευτές, πώς πρέπει να επιμείνουν στην κάθαρση της κόπρου του Αυγείου. Να αποπεμφθούν τα συγγενικά πρόσωπα των βουλευτών και όλοι τους να περάσουν από την κρίση του Α.Σ.Ε.Π.
Κι αν θέλει η τριανδρία της κυβέρνησης, παράλληλα με τις συσκέψεις που κάνει κάθε τόσο για τους τροϊκανούς, να συσκεφθούν και να πάρουν μέτρα για την επιβολή του καθαρμού. Είναι χρέος τους. Είναι απαίτηση του λαού. Είναι πράξη ηθικής και ισονομίας.
