Περπατώντας σε κεντρική οδό της Λάρισας έπεσε η ματιά μου σε μία σκονισμένη και άδεια βιτρίνα: «ΚΛΕΙΣΑΜΕ... Ευχαριστούμε τις φίλες – πελάτισες για την προτίμησή τους όλα αυτά τα χρόνια...», με μία ευγνωμοσύνη που σκλαβώνει... Μέτρησα κατά το διάστημα του καλοκαιριού σχεδόν τα μισά να έχουν κλείσει κατά μήκος μίας οδού! Παντού: «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ. ΠΩΛΕΙΤΑΙ.». Μόνο που δεν θα έπρεπε να λέει κλείσαμε, αλλά μας έκλεισαν!
Μας κλείσανε γιατί επί χρόνια μας παραμυθιάζουν με άρτο και θέαμα, ξυπνώντας μας μνήμες από την παιδική ιστορία που μαθαίναμε παλιά στο σχολείο. Τότε που η Κλεοπάτρα της Αιγύπτου με τον Αντώνιο είχαν ηττηθεί στην ναυμαχία του Ακτίου το 31 μ.Χ. και ο νικητής Οκταβιανός Αύγουστος, ως νέος Αυτοκράτωρ της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας πλησίαζε να αλώσει τα τείχη της ευάλωτης πια Αλεξάνδρειας και να εγκαθιδρύσει την περίφημη «Panx Romana» των απανταχού τότε γνωστών λαών. Η δε Βασίλισσα να παρουσιάζει τον χειραγωγημένο υιό του φονευθέντος Καίσαρος, τον Καισαρίωνα, στα πλήθη που εκραύγαζαν ζήτω, δίδοντάς τους άρτο και θέαμα!
Χείμαρρος λέξεων και σκέψεων κατακλύζει το είναι μου! Παραλληλισμός εικόνων του χθες με το σήμερα, της απόλυτης παρακμής.
Έτσι και στις σύγχρονες ημέρες μας, ενώ η Ελλάς είναι σχεδόν νεκρή και λειτουργεί σπασμωδικά, ενώ οι επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο η μία μετά την άλλη σχεδόν με γεωμετρική πρόοδο, ενώ υπάρχουν άνθρωποι που αυτοκτονούν ο ένας πίσω από τον άλλον, ενώ υπάρχουν κοντά στο 1,5 εκατομμύριο άνεργοι και άλλοι τόσοι και τόσοι αλλοδαποί μετανάστες διαμένοντες νόμιμα και μη, ενώ το παρεμπόριο βασιλεύει, ενώ οι καρκινοπαθείς, οι νεφροπαθείς και λοιποί ασθενούντες συμπολίτες μας τρέμουν ένεκα αδυναμίας πληρωμής του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας), ενώ όλοι πληρώνουν αβάσταχτο χαράτσι ή αλληλεγγύη στην Εφορία, ενώ ομολογοποιήθηκαν μεγάλο μέρος των πραγματικών τραπεζικών λογαριασμών και των αποθεματικών πολλών Δημόσιων Οργανισμών – καθότι το Δημόσιο δικαίως και αδίκως δαιμονοποιήθηκε – δηλαδή το ρευστό χρήμα έγινε ένας χάρτινος τίτλος ένεκα PSI, ενώ περικόπτονται δαπάνες σημαντικές για την άμυνα και την ασφάλεια της πατρίδας άρα και της διεθνούς νομικής μας υπόστασης, ενώ τα σύνορα φυλάσσονται υπό την επίβλεψη διεθνούς φορέα, ενώ πολλά σχολεία το χειμώνα ίσα που θα συντηρούν με θέρμανση τους μαθητές, ενώ μοιράζαμε τα βιβλία σε φωτοτυπίες και CD πέρυσι λόγω αδυναμίας έκδοσης βιβλίων και τα μισά φωτοτυπικά των Ο.Τ.Α. και των σχολείων κόντεψαν να διαλυθούν, ενώ γυρεύουν να βρουν ανταποδοτικά μέτρα με ισοδύναμο την πλάτη ολωνών μας και μας μετράνε για αριθμούς, προφανώς πολλοί εξ ημών και υμών είμαστε στη σφαίρα του παράδοξου:
Να παρατηρείται μία πρωτοφανής κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος είτε προερχόμενου από κεντρικούς αυτοτελείς πόρους είτε από το περίφημο Ε.Σ.Π.Α. (Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς) για πολιτιστικές εκδηλώσεις από την πιο μεγάλη πόλη μέχρι το πιο μικρό χωριό προς αναβίωσιν του πολιτισμού, των ηθών, των εθίμων, των παραδόσεων και προς τέρψιν των τουριστών μας, που δεν ξέρουμε τι να τους πρωτοκάνουμε για να τους ικανοποιήσουμε! Α, και προς ανάδειξη των τοπικών προϊόντων μας που θα ρέουν άφθονα δωρεάν για τους κατοίκους, οι οποίοι μετά θα γίνουν το αγοραστικό κοινό και θα αγοράσουν αυτά, που τα δοκίμαζαν μόνο τζάμπα! Όταν δε, ομιλούμε για πολιτιστικές εκδηλώσεις, ομιλούμε φυσικά για χορούς, πανηγύρεις, ορχήστρες και βιολιά με κλαρίνα και νταούλια, πληρωμένα από τους φόρους των Ελλήνων αλλά και των Ευρωπαίων πολιτών της Ο.Ν.Ε., στις οποίες παρίστανται και ένα κάρο επίσημοι, οι οποίοι και λόγω των δυσμενών συνθηκών απαιτούν για την ανάγκη της Δημοκρατίας και εις το όνομα αυτής και αυξημένα μέτρα τάξης – ασφαλείας, μην γίνει το κακό! Και φυσικά ομιλούν, βγάζουν συμπονετικούς λόγους και μας παρηγορούν για τα νέα μέτρα! Προφανώς ως θνήσκουσα τάξη παλαιάς κοπής δεν έχει αντιληφθεί ή λησμονά, ότι οι Αιγύπτιοι έκτοτε έγιναν σκλάβοι και γέμισαν τα παζάρια και οι αυλικοί διακοσμητικά στα παλούκια της εισόδου της Αλεξάνδρειας!
Ερωτάται: Πόσα χρήματα δαπανήθηκαν στο σύνολο της Ελληνικής Επικράτειας και στο εξωτερικό εν ονόματι του Έθνους από τις θυσίες του λαού προς τέρψιν πολιτισμού και ποιο ήταν το ανταποδοτικό ισοδύναμο όφελος με αποδείξεις για την εκάστοτε δαπάνη, που ίσως χαρακτηρίσθηκε και υπερβολική δαπάνη, και γέμισε με ζεστό, ρευστό, πραγματικό χρήμα τα άδεια ταμεία του Κράτους; Αν δεν υπάρχει ανταποδοτικό όφελος, προς τι οι εκδηλώσεις; Μάλλον όπου δεν υπάρχει Ουσία, υπάρχει δραστηριότητα!
Κλείνοντας μάλλον κλείσαμε, γιατί αποφασίσαμε να μας κλείσουν, καθώς χρεοκοπήσαμε ηθικά και κοινωνικά, αρκούμενοι στον άρτον και στο θέαμα, γιατί τότε μαζί τρώγαμε και καμαρώναμε αυτούς που τα έφαγαν! Δεν χρειαζόμαστε οικονομική χρεοκοπία, ούτε κούρεμα εδαφών για να ξυπνήσουμε. Γιατί ο κοιμώμενος ξυπνάει۬, ο δε νεκρός εχάθη εις τον χουν και δεν ξαναγυρνάει!
Αβέλλας Ν. Μιχαήλ, αν. δημ. σύμβουλος Δ. Τεμπών, αστυνομικός
