Θα πρέπει ο κάθε εργαζόμενος σε όποια επιχείρηση εργάζεται να σκεφτεί ότι αυτή η επιχείρηση είναι και δική του και γι’ αυτό πρέπει να την προστατέψει. Από αυτήν παίρνει το μεροκάματό του και αν αρχίσουμε απεργία στην απεργία θα κλείσει, όπως κλείσανε στο παρελθόν πολλές επιχειρήσεις. Γι’ αυτό επιχείρηση και εργαζόμενοι πρέπει να είναι συνεργάτες. Μια επιχείρηση τετρακοσίων εργαζομένων ποιανού είναι, των εργατών ή του βιομηχάνου; Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;
Να έχουμε υπ'όψιν ότι πολλές επιχειρήσεις έχουν μεγάλο κόστος για να γίνουν και πολλές έχουν και ημερομηνία λήξεως. Για να μπουν στη ζούγκλα της αγοράς και να κρατηθούν είναι κατόρθωμα.
Ποια βιομηχανία θα έχει κάθε χρόνο σταθερά κέρδη; Από τον μικρότερο αγρότη μέχρι τον μεγαλύτερο επιχειρηματία, τώρα που αλλάζουν όλα στην πατρίδα μας και στην Ευρώπη να αλλάξουμε και εμείς τη νοοτροπία μας. Το εργοστάσιο είναι δικό μας, το πλοίο είναι δικό μας, τα μουσεία είναι δικά μας, οι δρόμοι είναι για όλους, μόνο την πόρτα στο σπίτι σου να έχεις το δικαίωμα να κλείνεις.
Πριν μερικά χρόνια διάβασα ότι οι εργαζόμενοι στην FΙΑΤ θέλανε αύξηση παροχών. Τότε η διοίκηση κάλεσε να έρθουν εκπρόσωποι των εργαζομένων στην έδρα της επιχείρησης να συζητήσουν και αφού ανέλυσαν τα έσοδα και έξοδα τους είπαν ότι η επιχείρηση είναι δική σας, εάν θέλετε συνεχίζουμε, εάν θέλετε την κλείνετε.
Στην πατρίδα μας οι εργαζόμενοι έκλεισαν πολλές επιχειρήσεις. Γι’ αυτό παρακαλώ να κληθούν εκπρόσωποι όλων των κλάδων, βιομήχανοι, επιχειρηματίες, πλοιοκτήτες, και εκπρόσωποι των εργατών, αυτοί που θα είναι υπέρ της συνεργασίας και όχι υπέρ της απεργίας, γιατί οι απεργίες κάνανε πολύ μεγάλες ζημιές στους εργαζόμενους και στην πολιτεία. Εκεί (στο συνέδριο αυτό) μέσα στο 2012 θα βρεθούν και οι κατάλληλες λύσεις για την καλύτερη συνεργασία εργαζομένων και επιχειρηματιών.
Αν κάποιοι που θα διαβάσουν αυτά που γράφω ζητήσουν διευκρινίσεις είμαι στη διάθεσή τους. Είμαι από τα Αμπελάκια Λάρισας, την έδρα του πρώτου συνεταιρισμού στον κόσμο και αν κάποιος διαβάσει το καταστατικό της «κοινής συντροφιάς» θα καταλάβει ότι χάρη στη θέληση για συνεργασία μεγαλούργησαν επί τριάντα και παραπάνω χρόνια σε όλη την Ευρώπη. Η εφαρμογή δωρεάν παιδείας και κοινωνικής ασφάλισης για τους ανήμπορους για εργασία έκαναν όλους τους μελετητές «ιστορικούς και οικονομολόγους» να απορούν για το φαινόμενο των Αμπελακίων, γι'αυτό και χαρακτηρίζουν τα Αμπελάκια ως την πρώτη σοσιαλιστική κυψέλη. Το βιοτικό επίπεδο ήταν πάρα πολύ καλό, το δε πνευματικό κατά τα λεγόμενα δύο Γάλλων περιηγητών Μποζούρ και Μπολανσιέ περιγράφονταν ως εξής: «Εδώ στα Αμπελάκια δεν είναι ένα Τουρκοχώρι αλλά μια Ολλανδική πόλη, εδώ ακούμε να μιλούν τρεις και τέσσερις γλώσσες, εδώ είναι η Οξφόρδη των Βαλκανίων».
Σήμερα με τον Καλλικράτη πήραν οι ανιστόρητοι ένα σφουγγαρόπανο και το έσβησαν από τον χάρτη της Ελλάδας, βάλανε Δήμος Τεμπών με έδρα το Μακρυχώρι. Τα Τέμπη είναι ένα μνημείο της φύσης, τα Αμπελάκια είναι ένα χωριό παράδειγμα προς μίμηση.
Γεώργιος Μαχμουδιές
Αμπελάκια
