Τρεις έννοιες συνυφασμένες σε μία, με τελικό σκοπό την επιτυχία, την ευημερία, τη δικαιοσύνη, τη σωφροσύνη... Τη μείωση κατά το δυνατόν, της αδικίας στα κοινωνικά χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας, της δυσπραγίας, της ανέχειας, της βίας στην κοινωνία και της κοινωνικής και πνευματικής εξαθλίωσης, της απανθρωποίησης του ανθρώπου... που φτάνει μέχρι τον εξευτελισμό του...
Γιατί κάθε κοινωνία, κάθε λαός, κάθε εξουσιάζουσα αρχή και άρχων κρίνεται στην ιστορία, στο διάβα των αιώνων από την όσο δικαιότερη και ανθρωπινότερη «διαχείριση» γενικώς των πραγμάτων...
Για το πόσο συνδράμει στην άνοδο του βιοτικού και κοινωνικού επιπέδου του λαού, με μέριμνα για την παιδεία, την υγεία, τη δικαιοσύνη, τη δημόσια ασφάλεια και την όσο το δυνατόν λιγότερη διάβρωση από τα αιώνια «σαπρόφυτα» και «τρωκτικά» του δημόσιου βίου και των δημόσιων υπηρεσιών...
Η έννοια του «κράτους» και του κράτους του δικαίου σε αυτά τα προηγούμενα στηρίζεται... Αλλά είναι αμοιβαία σχέση. Όταν σαν εξουσιάζουσα αρχή ενός έθνους δεν δείχνεις τίποτα από όλα τα παραπάνω επί 38-39 έτη περίπου, Δημοκρατίας... εν τοις λόγοις... μόνον, αλλά δείχνεις μόνο αποσάθρωση, διάβρωση, διαπλοκές, σκάνδαλα και σαπίλα, πώς απαιτείς από τους εξουσιαζόμενους - τους κοπρίτες... - να «μαζέψουν» τις «κοπριές» που εσείς σαν εξουσιάζοντες και σαν «κράτος»... σπείρατε και βρωμίσατε τον ιερό, αδικημένο και άγιο αυτόν τόπο; Επί 38-39 ολόκληρα έτη... Στο όνομα ποίας δικαιοσύνης και ποίας Δημοκρατίας κύριοι; Απατάσθε οικτρά... Ο καιρός γαρ εγγύς...
Δεν το γνωρίζετε;
Δεν το οσφραίνεστε γύρω σας;
Δεν το βλέπετε;
Λυπάμαι... Για όλους μας.
Στέφανος Ι. Τζατζόπουλος, Ιατρός παθολόγος - ογκολόγος
