Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Μεγάλη εντύπωση προκάλεσε, ανά το Πανελλήνιο, αλλά και στο εξωτερικό, η βιαιοπραγία του Κασιδιάρη, η οποία μάλιστα εκδηλώθηκε και κατά δύο γυναικών. Αλλά το γεγονός αυτό, δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Είναι αποτέλεσμα σωρείας άλλων γεγονότων και επεισοδίων. Πλήττουν θανάσιμα τη Δημοκρατία μας και συντελούν στη δημιουργία νεοφανών συμπεριφορών και πρακτικών. Οι πυλώνες της Δημοκρατίας είναι ο διάλογος, η προάσπιση του δικαίου, η ευνομία, η τάξη και η ηρεμία του λαού. Παρόμοιες όμως τακτικές διαλύουν το ιστό της κοινωνίας. Εγκυμονούν φοβερούς κινδύνους για το αύριο. Και κυρίως όταν αυτές, άκριτα και επιπόλαια υιοθετούνται και επικροτούνται.
Το φαινόμενο των ακραίων συμπεριφορών, άρχισε από καιρό. Στην αρχή λεκτικά και στη συνέχεια με πράξεις ανεξέλεγκτης βίας. Απλό παράδειγμα η MARFIN με αποτέλεσμα να αποτεφρωθούν τρεις αθώοι υπάλληλοι, να καλυφθεί το κράτος και η έννομη τάξη και να καταστραφούν περιουσίες. Ένας Ολλανδός στη Μονεμβασιά ξυλοκοπήθηκε άγρια, από δύο τραμπούκους, τον έστειλαν αιμόφυρτο στο Νοσοκομείο, γιατί τον πέρασαν για Γερμανό. Κατά την ηλίθια αντίληψή τους, ένοχο για το Μνημόνιο. Τα γήπεδα, ναούς του αθλητικού πνεύματος, τα μετατρέψαμε σε αρένες, όπου δήθεν «φίλαθλοι», δημιουργούν επεισόδια και αλόγιστες ζημιές. Καίνε λεωφορεία. Απειλούν ζωές. Οι Χρυσαυγίτες με αντιδικίες, προσπαθούν να λύσουν το μεταναστευτικό. Οι Αριστεριστές, παράγωγα και αυτοί θολών επιδιώξεων, πυρπολούν καταστήματα, εθνικά σύμβολα, περιουσίες. Χούλιγκαν και μπαχαλάκηδες, άτομα κενά ιδεολογικού περιεχομένου, άτακτες ομάδες, οπλισμένες, με καδρόνια και μαχαίρια. Όλοι αυτοί, προσπαθούν να επιβάλλουν το δικό τους δίκαιο, ακυρώνοντας το κράτος. Το ΠΑΜΕ και τραμπούκοι, αποκλείουν λιμάνια, ακινητοποιούν πλοία, νεκρώνουν την αγορά. Βία, λοιπόν, και απρόκλητοι προπηλακισμοί, για πρώτη φορά στα Ελληνικά χρονικά εκδηλώθηκαν και κατά πολιτικών. Ο Παπούλιας, ο Πάγκαλος, ο Χατζηδάκης, κ.ά. Έγιναν στόχοι ακραίων συμπεριφορών. Στον ίδιο στόχο, μπήκαν λαθρομετανάστες, ομοφυλόφιλοι, ακόμα και καλλιτέχνες (Νταλάρας). Ποτέ η κοινωνία μας δεν είχε αναδείξει τέτοιες συμπεριφορές. Όποιου δεν του αρέσει το χρώμα των άλλων, ομοφυλοφιλικές σχέσεις, οι πολιτικές αντιλήψεις του γείτονα, ή τα θρησκευτικά του πιστεύω, δημιουργεί τον εχθρό του και πασχίζει για τον αφανισμό του. Ο καθένας έχει τον εχθρό του. Το κοινωνικό αυτό φαινόμενο, το οποίο εκφράζεται από ακραία στοιχεία της Αριστεράς ή της Δεξιάς, δημιουργήθηκε από στείρες αντιλήψεις. Ας μην το παίζουν μερικοί πως είναι απόρροια αντίδρασης ή απόγνωσης. Κι άλλοτε περάσαμε δύσκολα χρόνια, αλλά ποτέ ο Έλληνας δεν αντέδρασε έτσι. Αυτά τα στοιχεία αποτελούν κατά τον Αριστοτέλη, παθογενείς καταστάσεις, «πόσον της πόλεως». Βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο και συνάμα ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου.
Πρότυπα των συμπεριφορών αυτών, είναι όσοι αναλαμβάνουν την «τιμωρία» των κακώς κειμένων. Όσοι προσπαθούν να επιβάλλουν τις αρρωστημένες ιδέες τους, εκείνοι που χρησιμοποιούν τη βία για λαϊκισμό, αλλά και όσοι ψυχοδιανοητικά είναι επιβαρημένοι και εκδηλώνουν τα απωθημένα τους, με φωτιά και τσεκούρι.
Φυσικά, οι πρακτικές αυτές δεν προκλήθηκαν απρόσμενα. Έστρωναν τον δρόμο τους, οι ολίγιστοι και ανίκανοι πολιτικοί μας. Η φαυλότητα, η διαφθορά τους, η αναξιοκρατία και ατιμωρησία των μεγάλων ενόχων, η καταδυνάστευσης των λαϊκών στρωμάτων, η ιδιοτέλειά τους, αλλά και ο καίριος τραυματισμός των στηριγμάτων της Δημοκρατίας δηλ. των Αρχών και των θεσμών της. Καθώς και η έλλειψη δικαίου, όλα αυτά υπήρξαν το αυγό, που εκκόλαψε το φίδι, από το οποίο σήμερα απειλούμεθα.
Από αυτόν τον συρφετό των πολιτικών, των ανάξιων και ιδιοτελών, βγήκαν τα πρώτα συνθήματα, για ακραίες συμπεριφορές. Ακόμα και μέσα στην Βουλή, ακούστηκαν τραγικές κορώνες. «Φωτιά και τσεκούρι». Ο Τσίπρας είπε, πως μερικοί, όπως ο Παπαδήμος, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, δεν είναι Έλληνες. Αλληλοκατηγορήθηκαν, ως «δωσίλογοι» και «γερμανοτσολιάδες».. Φωνές αριστερές και φασιστικές, που υπεδαύλισαν και κάλυψαν, ανεπίτρεπτες και καταστροφικές συμπεριφορές για τον τόπο μας.
