* Γράφει ο Νίκος Μπέτσιος Υποστράτηγος ΕΛ,ΑΣ, ε,α.
[Αφιερώνεται για τον αναγνώστη της παραλίας και όχι μόνο, για απόδραση από τα μνημόνια και τα χαράτσια...]
Κάθε καλοκαίρι στις αγροτικές περιοχές της ελληνικής επαρχίας οι γεωργικές εργασίες είναι σε πλήρη εξέλιξη για τη συγκομιδή και επεξεργασία των προϊόντων της μάνας γης. Οι εργάτες γης δουλεύουν από τα χαράματα και τη δροσιά του πρωινού, έως το μεσημέρι και την κάψα του φωτοδότη ήλιου. Σε κάποια περιοχή, πριν πολλά καλοκαίρια καλλιεργούνταν και παράγονταν διάφορα είδη, όπως σιτάρι, οπωρολαχανικά, τριφύλλι, καπνός, βαμβάκι, καπνός και καλαμπόκι. Μέσα όμως στις παραπάνω καλλιέργειες και παραγωγές, παράγονταν επιμελώς και άλλου είδους καλλιέργειες «βιολογικού χαρακτήρα», όπως ινδική κάνναβη, κοινώς χασισοκαλλιέργειες. Οι αστυνομικοί της τοπικής αστυνομικής υπηρεσίας είχαν εντοπίσει την ύπαρξη φυτών ινδικής κάνναβης -χασισόδεντρων- μέσα σε αγρό καλλιέργειας καλαμποκιού, καλυπτόμενα από το ύψος και την πυκνότητα των καλαμποκιών. Οι αστυνομικοί σε καθημερινή βάση είχαν θέσει υπό παρακολούθηση τη φυτεία και ανέμεναν την εμφάνιση του καλλιεργητή για τη συγκομιδή της παραγωγής του. Η παρακολούθηση και αναμονή των αστυνομικών ήταν επιβεβλημένη, γιατί υπήρχε περίπτωση ο καλλιεργητής να μην ήταν ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμμένου χωραφιού, αλλά πιθανά κάποιος τρίτος, με άγνοια του νομίμου παραγωγού καλαμποκιού, εκμεταλλευόμενος τον αυτόματο ποτισμό των καλαμποκιών και το γεγονός ότι η παράνομη φυτεία είχε αναπτυχθεί «ένθετα» σε ξένο έδαφος, οπότε σε τυχούσα περίπτωση εντοπισμού των δενδρυλλίων από την Αστυνομία, αυτό τούτο να μην είχε επιπτώσεις στον ίδιο . Έτσι λοιπόν οι αστυνομικοί καθημερινά από τα χαράματα έως το βράδυ, καθημερινά είχαν «μπαστακωθεί» κρυμμένοι στη γύρω περιοχή, εξοπλισμένοι με όλα τα αναγκαία τεχνικά μέσα, αναμένοντας να «υποδεχθούν» τον δράστη στην «ιερή» συγκομιδή της παραγωγής. Στο διπλανό ακριβώς χωράφι άλλης καλλιέργειας, εργάζονταν οι παραγωγοί μαζί με τους εποχιακούς εργάτες για τη συλλογή και επεξεργασία του προϊόντος που είχαν μαζέψει. Οι ώρες δουλειάς, ήταν όπως συνηθίζεται σε όλη την αγροτική περιφέρεια, με τους αγρότες να καλαμπουρίζουν με τα χωρατά τους, να μαλώνουν για τα ποδοσφαιρικά και τα πολιτικά, να συζητούν τα καθημερινά τους προβλήματα και οικογενειακά θέματα και να μεταφέρουν τους προβληματισμούς και τις σκέψεις τους για το μέλλον. Το μεσημέρι και μετά το τέλος της δουλειάς, αποχωρούσαν με τα αγροτικά τους οχήματα και τελευταίοι παρέμεναν ο γιος του παραγωγού και η αρραβωνιαστικιά του. Ο Γρηγόρης και η Βάσω. Στο χωράφι ήταν κατασκευασμένο ένα πρόχειρο υπόστεγο με καλάμια και ίσως ήταν ο μοναδικός τόπος για να μείνει απελευθερωμένο το ζευγάρι. Ο Γρηγόρης πάντα έπαιρνε την πρωτοβουλία να δείχνει την αγάπη και τον έρωτά του στη Βάσω. -- Βάσω με αγαπάς; Σε αγαπάω Γρηγόρη. --Ναι αλλά δεν μου το δείχνεις. Πώς να στο δείξω Γληγόρη μου; Δώσε μου ένα φιλάκι Βασούλα μου. Μη Γληγόρη, μη γιατί θα μας δούνε.---Ποιος θα μας δει ρε χαζό, ούτε ο Θεός δεν μας βλέπει, δεν υπάρχει ψυχή εδώ τώρα. (Υπήρχαν βέβαια περίπου 10 αστυνομικές ψυχές ακροβολισμένες εκεί γύρω και μοιραία ήταν... καταδικασμένοι να κρατούν «τα πρακτικά» του Γρηγόρη με τη Βάσω), χωρίς οι ίδιοι να μπορούν να μετακινηθούν, κάτω από τον καυτό ήλιο, τα περάσματα των φιδιών και το οπτικοακουστικό «κρεσέντο» του Γρηγόρη και της Βάσως. Πραγματικοί... ήρωες...
-Γληγόρη είπες ότι θα με παντρευτείς, έτσι δεν είναι ; Ναι ρε Βάσω, αφού είμαστε αρραβωνιασμένοι, τι χαζομάρες λες. Ναι Γληγόρη μου, αλλά στο πανηγύρι στο χωριό σε είδα να κοιτάζεις εκείνη τη Μάγδα, που σε κοίταζε και εκείνη. Την ξέρεις τη Μάγδα; Έχει ξεπετάξει κόσμο και κοσμάκη. Αν μάθω τίποτα θα της βγάλω τα μάτια. -Ρε Βασούλα εγώ έχω μόνο μάτια για σένα. Ελα Βασούλα μου, έλα τώρα... Κατά την επιστροφή το βράδυ των αστυνομικών τα πειράγματα και οι κουβέντες για τις ...επιδόσεις του Γρηγόρη και της Βάσως, έδιναν και έπαιρναν. Παιδιά δεν αντέχω άλλο. - Ταύρος ο Γρηγόρης, αλλά και η Βάσω ηφαίστειο... και πολλά άλλα τέτοια και άλλα... ο τέλειος αποπροσανατολισμός... σε σχέση με το... καθήκον. Ο επικεφαλής αξ/κός αναγκάστηκε να τους τονίσει την προσοχή τους προς τον στόχο και όχι προς τις επιδόσεις του Γρηγόρη, γιατί υπήρχε κίνδυνος το... αναγκαστικό θέαμα να τους καταστρέψει το επιδιωκόμενο. Η μέρα όμως της εμφάνισης του χασισοκαλλιεργητή έφθασε. Ο ύποπτος, όταν ο ήλιος έβραζε το μεσημέρι, εμφανίσθηκε με αγροτικό όχημα και εργαλεία για την κοπή των δενδρυλλίων. Αφού έλαβε όλες τις προφυλάξεις και ανίχνευσε για ώρα τον χώρο, εισήλθε μέσα στην καλαμποκιά και χωρίς χρονοτριβή άρχισε την κοπή των δενδρυλλίων. Οι αστυνομικοί αμέσως όρμησαν με φωνές και αλαλαγμούς -όπως οι οπλαρχηγοί του... Κολοκοτρώνη στην κατάληψη της... Τριπολιτσάς-και τον συνέλαβαν. Ο Γρηγόρης με τη Βάσω βλέποντας άνδρες να τρέχουν και να αγριοφωνάζουν, αποσβολωμένοι χωρίς να καταλαβαίνουν τι συνέβαινε, ντύθηκαν όπως-όπως, μη γνωρίζοντας ότι «αλλού βαράν τα όργανα» μονολογούσαν «Παιδιά εμείς δεν κάναμε τίποτα, είμαστε λογοδοσμένοι και θα παντρευτούμε, δεν κάναμε τίποτα, παίζαμε και κυλιόμαστε... Πω-πω ντροπή Γληγόρη και στα έλεγα εγώ, τι θα πούμε τώρα αν το μάθει το χωριό;».
Για την ιστορία το χωριό δεν έμαθε τίποτα. Ο Γληγόρης με τη Βασούλα παντρεύτηκαν, ο χασισοκαλλιεργητής πήρε την γνωστή άγουσα και οι αστυνομικοί... επιτέλους ηρέμησαν...
