Του Γιώργου Δάρτζαλη
Στο άρθρο με τίτλο «Να σώσουμε τα χωριά μας» («Ε», 4-6-2013, σελ. 8) του κ. Ζήση Παπαδημητρίου, υπάρχουν σοβαρές και αξιόλογες προτάσεις για την ανάπτυξη της περιοχής του Δήμου Τεμπών. Απευθύνονται στα Υπουργεία Πολιτισμού, Οικονομίας, Ανάπτυξης, Γεωργίας (χρησιμοποιώ την ονομασία των παλιών υπουργείων για συντομία γιατί μόνο για ένα από αυτά χρειάζεται... «διά βίου» εξάσκηση λέει, για να μάθεις τα ονόματά τους...).
Αφορούν, επίσης, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, τους Συνεταιρισμούς, τα Σωματεία, όλον τον πνευματικό κόσμο της περιοχής (εκπαιδευτικούς, δημοσιογράφους, γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς, γεωπόνους, αρχαιολόγους κ.λπ.) και ασφαλώς τους νέους που ασχολούνται ή σκέφτονται να ασχοληθούν με τη γεωργία και τον τουρισμό.
Γνωστός για την κατάρτιση, την ελεύθερη γνώμη του, την υπευθυνότητά του, την πνευματικότητά του, και βέβαια, για την αγάπη στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τους ιστορικούς Γόννους ο καθηγητής της Κοινωνιολογίας προτείνει για την ανάπτυξη της περιοχής του σημερινού Δήμου Τεμπών:
1. Ίδρυση εργοστασίου τυποποίησης ελαιοκομικών προϊόντων με αξιοποίηση βιομηχανικής εγκατάστασης της Εθνικής Τράπεζας που τώρα αδρανεί και σκουριάζει...
2. Ομαδικούς συνεταιριστικούς αμπελώνες και οινοποιεία για εξαγωγές σε Κίνα κ.ά.
3. Εξαιρετική τουριστική - οικολογική εκμετάλλευση της υπέροχης και μοναδικής Κοιλάδας των Τεμπών και της περιοχής της με τελεφερίκ από τα Τέμπη προς Αμπελάκια, Ραψάνη με πανοραμική θέα τις εκβολές του Πηνειού και τις απέραντες θαλάσσιες ακτές.
Επαναλειτουργία του «Πλοίου της Αγάπης», ενσωμάτωση του έργου και των εγκαταστάσεων «Δρυάδες», ανάδειξη της δριστέλας του Θ. Μαργκά, διαδρομές με το τρενάκι του ΟΣΕ, ενίσχυση οικονομική για εκτροφή αλόγων για χρήση σε διαδρομές Κάτω Ολύμπου, συστηματικότερη δράση των υπαρχόντων Γυναικείων Συνεταιρισμών, αξιοποίηση - χρησιμοποίηση του ωραίου θεάτρου Τεμπών, στο Ομόλιο, συντήρηση του Τεκέ Χασάν Μπαμπά στο χωριό Τέμπη (Μπαμπά) που καταρρέει, αποκατάσταση της λίμνης Καλλιπεύκης (Νεζερού) για ύδρευση, άρδευση, εμπλουτισμό των πηγών των Τεμπών.
Ελπίζοντας πως δεν αδίκησα πολύ στην «περίληψη» που προηγήθηκε τις ενδιαφέρουσες προτάσεις του κ. Παπαδημητρίου, θέλω να τον ευχαριστήσω για την αφορμή που μου έδωσε με το άρθρο του να παρέμβω.
Θεωρώ περίπου βέβαιο ότι μερικές από τις προτάσεις του αυτές θα αντιμετωπιστούν από απλούς ανθρώπους - θα έλεγα και τους απλοϊκούς - αλλά και από «αντιδραστικούς» πάσης φύσεως και προελεύσεως, με έκπληξη στην αρχή, με εύκολο χαμόγελο ειρωνείας αμέσως μετά και, εν τέλει, με μια έμμονη - λανθασμένη - βεβαιότητα, σε κουβέντες του καφενείου.
«- Τι μας λέει, αυτός τώρα; Ομαδικούς ελαιώνες, ομαδικούς αμπελώνες; Να ξαναγεμίσει η λίμνη στον Νεζερό; Να γίνει τελεφερίκ Τέμπη - Αμπελάκια - Ραψάνη; Να του πεις: Δεν γίνονται αυτά! Εμείς έτσι τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε...!».
* Θυμάμαι τώρα, πως αυτά άκουγα για την «απίθανη» - τότε πρόταση του καλού μας, αείμνηστου Κώστα Γκόλαντα - Άλκη Ροδινού - λογοτέχνη, φυσιολάτρη από τους ιδρυτές του Μουσικού Συλλόγου Λάρισας και της «Υπαίθριας Ζωής» του λάτρη των Αμπελακίων, να γινόταν, λέει, μια κρεμαστή γέφυρα στην Αγία Παρασκευή Τεμπών! Κι ένας δρόμος αμαξιτός για τον Άη Λία στα Αμπελάκια!.. Μα τι έλεγε ο «γραφικός»!
* Για το Αρχαίο Θέατρο Λάρισας κι αν λέγαν οι άσχετοι, όταν ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού μιλούσαμε για αποκάλυψη και αξιοποίηση του Αρχαίου Θεάτρου μας: «- Μα είστε τρελοί; Ζητάτε να γκρεμίσουμε πολυκατοικίες, να κλείσουμε τόσα μαγαζιά για να αποκαλυφθεί το θέατρο; Μα γίνονται αυτά;».
Σήμερα, βέβαια, όλοι οι άσχετοι - που δεν έχουν ούτε ως τώρα διαβάσει, τι γράφει από το 1949 ο Αξενίδης στο βιβλίο του - καμαρώνουν σαν παγώνια... Ο Δήμος - μάλιστα «Λαρισαίων» που μετονομάστηκε από «Δήμος Λάρισας» σε «Λαρισαίων» τάχα (για να καλύψει το ότι ελάχιστοι από τους 45 συμβούλους του είναι πράγματι Λαρισαίοι)», ο Δήμος μας, λοιπόν, τελευταίως, έβαλε το Αρχαίο Θέατρο, σαν κασκόλ στο αρχικό του έμβλημα: το άλογο... (Ευτυχώς οι οπαδοί του κ. Πηλαδάκη δεν διαμαρτυρήθηκαν). Καθώς το «ένα φέρνει το άλλο» τι σκέφτηκα: Αν οι 45 δημοτικοί σύμβουλοι ρίχναν σε έναν ομαδικό κουμπαρά ένα ευρώ τον μήνα από την αποζημίωσή τους, στα 4 χρόνια της θητείας τους θα είχαν μαζέψει 2.160 ευρώ... Καθώς ο αρχαιολόγος κ. Τζιαφάλιας παραπονείται ότι δουλεύει με σπασμένα φτυάρια και αξίνες, θα του αγόραζαν με τα λεφτά αυτά 125 φτυάρια να έχει να κάνει τη δουλειά του για τα επόμενα 25 χρόνια. Αλλά για τον κ. Τζιαφάλια και τα μόνιμα παράπονά του ελπίζω να με φιλοξενήσετε την επόμενη φορά καθώς ακούω τώρα στο ραδιόφωνο μια έκκληση - προτροπή: «Υιοθετήστε ένα αρχαίο θέατρο!» - που εκπέμπεται από το «Διάζωμα» του άξιου Σταύρου Μπένου.
Λοιπόν, ένας από τους πρώτους εκείνους «τρελούς» - κι από κοντά ο υπογράφων - είναι ο γνωστός αρχιτέκτονας Λευτέρης Αμανίτης, ένας σεμνός και υπεύθυνος πνευματικός άνθρωπος της περιοχής μας που παραιτήθηκε από την εκτέλεση της μελέτης που του είχε αναθέσει πελάτης του - ιδιώτης, όταν σκάβοντας για τα θεμέλια της οικοδομής, αποκαλύφθηκαν τα πρώτα μαρμάρινα εδώλια του διαζώματος του Αρχαίου Θεάτρου Λάρισας το σωτήριο έτος 1970...
Συμπτωματικά, ο ίδιος Λ. Αμανίτης με τους δύο γιους του, αρχιτέκτονες και αυτοί, εθελοντικά προσέφεραν την εργασία τους για το ωραίο θέατρο Τεμπών» στο Ομόλιο, που αναφέρει ο κ. Ζ. Παπαδημητρίου στο άρθρο του.
(Με την ευκαιρία πληροφορούμε το κοινό ότι στο θέατρο Τεμπών, φέτος, στις 21/7 ο ακούραστος θεατράνθρωπος Κώστας Τσιάνος του «Θεσσαλικού» ανεβάζει τη «Φαύστα» του αξέχαστου Μποστ).
Μερικά πράγματα, που αφορούν τη «μικρή ιστορία του τόπου μας», πρέπει να λέγονται και να γράφονται για να παρακινούνται πολίτες και ιθύνοντες να ενεργοποιούνται, να ελέγχουν, να προτείνουν, να αντιπροτείνουν, να μαθαίνουν οι νέοι, να μην ξεχνούν οι μεγαλύτεροι.
Πόσοι ξέρουν π.χ. ότι δύο κληροδοτήματα της περιοχής του Δήμου Τεμπών, Αμπελακιωτών ευεργετών, των αείμνηστων (εμένα μου λες;) Αδαμάντιου Μάνιαρη και Αστερίου Αλεβίζου, με χιλιάδες μετοχές της Εθνικής και της Τράπεζας Ελλάδος και ακίνητο στην πλατεία της Σύρου το ένα, με σκοπό εκπαιδευτικό (Μανιάρειος Σχολή) που μόρφωσε χιλιάδες κατοίκους της περιοχής, όπως όρισε στη διαθήκη του ο Μάνιαρης και το δεύτερο (κληροδότημα Αλεβίζου) με έναν τεράστιο ελαιώνα χιλιάδων στρεμμάτων στην περιοχή και ένα τρίπατο αρχοντικό στα Αμπελάκια μένουν - ουσιαστικά - αναξιοποίητα; Από το σωτήριο έτος 1992 (βλ. άρθρο μου ολοσέλιδο στην «Ε.τ.Δ.» της 16ης-11-1992, σελ. 9, περιμένω απάντηση στις προτάσεις μου. Ελπίζω ο νυν διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας κ. Μπρέντας, ως έχων τη διοίκηση του Μανιάρειου Κληροδοτήματος, στον οποίο, προ δύο μηνών συνυπέβαλα φωτοτυπία του άρθρου εκείνου καθώς και αίτηση για ανακοίνωση του αριθμού των μετοχών και της αξίας τους σήμερα, των εσόδων - εξόδων του Μανιάρειου κατά το 2012 να ξεπεράσει τα τυχόν, εμπόδια και να απαντήσει και στο ερώτημα που θέτει ο κ. Ζ. Παπαδημητρίου *αν και εφόσον η εκτός χρήσης βιομηχανική εγκατάσταση στους Γόννους για την τυποποίηση της ελιάς ανήκει στην Εθνική Τράπεζα.
Το άρθρο εκείνο συζητήθηκε στη Βουλή. Ο υπουργός Οικονομικών συμφώνησε ότι το Σύνταγμα (του ’75) πρόβλεπε την επωφελέστερη αξιοποίηση της τεράστιας, τότε περιουσίας του Μανιάρειου Κληροδοτήματος Αμπελακίων, το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λάρισας αποφάσισε να ιδρυθεί Σχολή στα Αμπελάκια (βλ. «Ε» 3/1/’93) η απόφαση όμως αυτή αγνοήθηκε (!) και με παρεμβάσεις τοπικών πολιτικών παραγόντων η Σχολή αυτή λειτούργησε στον Τύρναβο...
Βλέπεις οι ψηφοφόροι στα Αμπελάκια ήταν πολύ λιγότεροι από ό,τι του Τυρνάβου... Έψαξα για το σκάνδαλο αυτό, ζήτησα το πρακτικό του Νομαρχιακού Συμβουλίου και πήρα την απάντηση ότι τα πρακτικά έχουν χαθεί!.. Ξαναρωτάω, μετά από 20,5 χρόνια; Μήπως ξέρει κάποιος «αρμόδιος» τι απέγιναν εκείνα τα έρμα τα πρακτικά του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λάρισας, επαρχίας μιας χώρας που λέγεται Μπανανία;
Ποιος θυμάται σήμερα ότι στις 3/9/2010, (βλ. «Ε» 4/9/2010 ολόκληρη η σελ. 9) ένας σημαίνων πολιτικός αρχηγός ξεκίνησε την προεκλογική του εκστρατεία από τα «ιστορικά» Αμπελάκια για να αξιοποιήσει, όπως είπε, τον συμβολισμό που έχει το θεσσαλικό αυτό χωριό για συνεργασία - συνεταιρισμό και άλλα ηχηρά παρόμοια; Μην σας μπερδεύει η ημερομηνία (3 Σεπτέβρη χωρίς μι). Ο πολιτικός αυτός αρχηγός ήταν κατά του μνημονίου... Σήμερα, νομίζω είναι υπέρ...Και όπως ακούω στην τηλεόραση, είναι πρόεδρος… της κυβέρνησης. Τα Αμπελάκια, ως αφετηρία, του ‘φεραν «γούρι»… Αυτός, έχει καθόλου στον νου του την περιοχή των Τεμπών;
