* Από τον Στέλιο Γρηγορίου
Ο χρόνος που διανύσαμε από τις τελευταίες εκλογές, εμπεριέχει πολιτικές ανατροπές, διλήμματα και αποφάσεις καθοριστικές για το μέλλον της χώρας, με τη λήψη των οποίων αποσοβήθηκε η διαφαινόμενη χρεοκοπία. Με σκληρές όμως συνέπειες για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Την μέχρι τώρα αποτίμηση του κυβερνητικού έργου μπορούμε να την επιχειρήσουμε, αφού πάρουμε υπόψη τους αντικειμενικούς περιορισμούς της κυβέρνησης που είναι η κατάσταση της χώρας που παρέλαβε, οι απόψεις των Ευρωπαίων εταίρων και η στάση των ισχυρότερων χωρών του κόσμου όπως αποτυπώνεται στους διεθνείς οργανισμούς.
Πέρυσι βρισκόμασταν ένα βήμα πριν την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, φοβισμένοι για τα μελλούμενα και εξοργισμένοι για όσους άφησαν αθωράκιστη τη χώρα στις επιπτώσεις της κρίσης, που με αφετηρία τις ΗΠΑ σάρωνε τις πιο αδύναμες οικονομίες. Η ιδεολογική κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων οικονομικών προτύπων και η επιβλητική παρουσία της Γερμανίας στην Ευρώπη περιόριζαν τις επιλογές μας.
Υποχρεωθήκαμε να απαντήσουμε στο εκβιαστικό δίλημμα της σκληρής μνημονιακής σύμβασης. Έναντι της χρηματοδότησης της χώρας με ασφαλές επακόλουθο την παραμονή μας στη ζώνη του ευρώ και τη συνέχιση των πληρωμών (μισθών, συντάξεων κ.λπ.).
Τα τρία κόμματα της κυβέρνησης αποδέχθηκαν το μνημόνιο, ένα μέρος της αντιπολίτευσης πρότεινε τον δεύτερο δρόμο, που οδηγούσε στην έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ και η αξιωματική αντιπολίτευση πρότεινε, μετά από παλινωδίες (κατάργηση, καταγγελία κ.λπ.) τη δανειοδότηση της χώρας χωρίς μνημόνιο. Λες και το μνημόνιο, η συμφωνία δηλαδή που συνοδεύει τα δάνεια, είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα του δανειζόμενου να το συντάξει, ή λες και η Ελλάδα είχε τη διαπραγματευτική ισχύ να επιβάλει στους δανειστές τους όρους δανεισμού της.
Η κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ-που προέρχονται από διαφορετικές ιδεολογικές, ιστορικές και πολιτικές αφετηρίες- είναι απόρροια της οικονομικής κρίσης και του πολιτικού αδιεξόδου που περιήλθε η χώρα μετά από τις δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Η ΔΗΜ.ΑΡ. μπροστά στον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης, αγνόησε το πολιτικό κόστος που θα είχε η απόφαση συμμετοχής της στην κυβέρνηση και έκανε το μεγάλο βήμα που έρχονταν σε ευθεία αντίθεση με τα κομματικά της συμφέροντα. Το κριτήριο της προσφοράς στη χώρα, υπερίσχυσε των μικροκομματικών υπολογισμών και της ανέξοδης επαναστατικής ρητορικής, που σήμερα σαγηνεύει και αύριο οδηγεί στην απογοήτευση και τον φασισμό.
Ο λαός μας σ’ αυτό τον χρόνο που πέρασε, αγωνίσθηκε να σταθεί στα πόδια του. Το περσινό «Grexit», δηλαδή η έξοδος της Ελλάδος από την ευρωζώνη ξεχάστηκε και πάει να αντικατασταθεί, κατά το Economist, από έναν καινούργιο όρο το «Grecovery», ο οποίος περιφραστικά θα μπορούσε να μεταφραστεί «η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας». Για μας αυτό ακόμη είναι το ζητούμενο, αλλά τα πράγματα, αν και άσχημα ακόμη, είναι καλύτερα από ό,τι ένα χρόνο πριν. Η επιτυχία στους μακροοικονομικούς στόχους, όπως το πρωτογενές πλεόνασμα, είναι εφικτή πλέον. Η αναδιάρθρωση και ο εκσυγχρονισμός του κράτους, μαζί με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, είναι άμεσοι στόχοι που η κυβέρνηση πρέπει να “τρέξει” για να τους πετύχει.
Είναι φανερό πως η πορεία του κυβερνητικού έργου επηρεάζεται από τις πολιτικές και ιδεολογικές καταβολές των τριών κομμάτων. Δυστυχώς οι παλαιοκομματικές νοοτροπίες με τις οποίες γαλουχήθηκαν στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι παρούσες, ενώ οι νεοφιλελεύθερες απόψεις στη φορολογία ή στην κατάλυση των εργασιακών σχέσεων, βρίσκουν τη συναίνεση των εγχώριων εκφραστών τους εντός και εκτός κυβέρνησης. Η ΔΗΜ.ΑΡ., όσο το επιτρέπει η περιορισμένη εκλογική και πολιτική της δύναμη, θα συνεχίσει να αγωνίζεται για να φτάσει η χώρα όσο γρηγορότερα γίνεται στην ανάπτυξη που θα μειώσει την ανεργία πρώτα από όλα και θα δημιουργήσει τις συνθήκες αποκατάστασης των χαμηλότερων εισοδημάτων. Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια ώστε οι συνέπειες τις κρίσης να επιμερισθούν αναλογικά με τις οικονομικές δυνατότητες των πολιτών. Για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, είμαστε αποφασισμένοι να δώσουμε μάχες ενάντια στις δυνάμεις της αδράνειας και της αριστεροδεξιάς αντίδρασης που βρίσκουν πεδίο συμφωνίας στην ακινησία.
Η παρουσία της ΔΗΜ.ΑΡ. στην κυβέρνηση υπήρξε καθοριστική για δεκάδες ζητήματα που επιδρούν στη ζωή των πολιτών. Αναφέρουμε ενδεικτικά, τη χρονική επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, την καθιέρωση της ρήτρας ισοδύναμου, την αποτροπή της αύξησης των ελάχιστων ενσήμων για τις συντάξεις του ΙΚΑ, την αποτροπή της επιβολής πλαφόν για τα νοσήλια, την αποτροπή της κατάργησης χορήγησης δωρεάν συγγραμμάτων κ.λπ.
Παραμένουμε στην κυβέρνηση διατυπώνοντας ανοιχτά τις απόψεις μας, κυρίως όταν διαφωνούμε με πολιτικές που ενώ δεν απορρέουν από τις μνημονιακές δεσμεύσεις, προωθούνται και πολλές φορές επιβάλλονται από στελέχη της Ν.Δ. που θέλουν να κυβερνούν έξω από τους κανόνες της συνεργασίας.
Η «λύση» που προτάθηκε-αυτή της καταγγελίας του μνημονίου και της εξόδου από το ευρώ- την απορρίπτουμε ως την πλέον επιζήμια για τον λαό. Μονόδρομοι βέβαια δεν υπάρχουν. Είμαστε πρόθυμοι να συζητήσουμε καλόπιστα οποιαδήποτε πρόταση, ιδέα, εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου απο την κρίση, που , ταυτόχρονα, θα ανοίγει προοπτικές σταθεροποίησης αρχικά και ανάπτυξης αργότερα, για τους πολίτες και τη χώρα. Τόσο σε γενικότερο πολιτικό επίπεδο όσο και σε τοπικό. Σταθερός και αμετάθετος στόχος μας παραμένει η σταδιακή απαγκίστρωση από το Μνημόνιο, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον λαό μας που σήκωσε και σηκώνει το μεγάλο βάρος της κρίσης. Και ο δικαιολογημένος θυμός του, δεν θα επιτρέψουμε να μετεξελιχθεί σε αυτοκαταστροφικό σύνδρομο, αλλά σε δύναμη αλλαγής και δημιουργίας. Είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα καταφέρουμε.
Στέλιος Γρηγορίου,
γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Λάρισας της Δημοκρατικής Αριστεράς
