Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Υπάρχουν και θετικά μηνύματα από την κρίση εις ότι αφορά την δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας και τα μηνύματα αυτά έρχονται από την Κομισιόν. Στο πρόσφατο ταξίδι του στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, συνάντησε θετικό κλίμα για τις προοπτικές της χώρας, την ίδια στιγμή που ξένοι γνωστοί οίκοι που πριν από λίγο καιρό προεξοφλούσαν το τέλος της Ελλάδας, έχουν ήδη αλλάξει στάση.
Τα θετικά αυτά μηνύματα έρχονται σε μια εποχή που στην χώρα επικρατεί ένα παρατεταμένο μούδιασμα αναφορικά με τα οικονομικά αλλά κει με τις επενδυτικές προοπτικές. Για παράδειγμα, η σκληρή φορολόγηση των φωτοβολταικών πάρκων αλλά και των οικιακών φωτοβολταικών και κατ΄επέκταση το πάγωμα των επενδύσεων αυτών και η ραγδαία μείωση της αποδοτικότητας, προκαλούν απορίες για τους λόγους αυτών των ενεργειών και συγκεκριμένα της φορολόγησης. Όχι όμως μόνο εκεί αλλά και σε άλλους νευραλγικούς αναπτυξιακούς τομείς.
Η ΔΗΜΑΡ βέβαια πιστεύει ότι οι θετικές παραδοχές της Κομισιόν για τη δημοσιονομική προσαρμογή, σε συνδυασμό με την έγκριση της ευρωζώνης για την καταβολή διπλής δόσης ύψους 7,5 δις ευρώ επιβεβαιώνουν ότι η χώρα αρχίζει να βρίσκεται σε σταθερή πορεία εξόδου από την κρίση. Επισημαίνει όμως ότι οι επόμενοι στόχοι της κυβέρνησης πρέπει να είναι η ανάπτυξη και η προστασία των στρωμάτων εκείνων που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση. Όχι με λόγια, αλλά με πράξεις. «Δεν υπάρχει περιθώριο για κανένα πρόσθετο μέτρο σε μισθούς και συντάξεις. Αντιθέτως πρέπει να υπάρξουν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας, για την επίσπευση των μεταρρυθμίσεων και την προώθηση των μεγάλων διαρθρωτικών αναγκών που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία και η δημόσια διοίκηση», τονίζεται χαρακτηριστικά.
Τι λέει η ΝΔ για αυτό; Υπάρχουν διαφωνίες εντός της κυβερνητικής τριάδας ή «το πλοίο πλέει με ασφάλεια»; Γιατί αναφορικά με το ενδεχόμενο νέων μέτρων δεν νομίζω ότι θα υπήρχε και τόσο μεγάλη συμφωνία μεταξύ των τριών κυβερνητικών εταίρων, αφού η ΔΗΜΑΡ – ειδικά - είναι κάθετη στο συγκεκριμένο θέμα. Θετικά πάντως είναι τα μηνύματα από τις Βρυξέλλες και οι μουρμούρες τύπου Σόιμπλε έχουν πάψει σχεδόν, την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός αναμένει εκατομμύρια τουρίστες για το καλοκαίρι και κάνει έκκληση για «καλή φιλοξενία και συμπεριφορά».
Αλήθεια, όμως, έχει άραγε επίγνωση για τα κίνητρα που δίδονται στις τουριστικές επενδύσεις; Γνωρίζει ότι η ανάπτυξη σε αυτό τον τομέα έχει από καιρό «κάτσει» και πως όσο και αν προσπαθεί να πείσει η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη περί του αντιθέτου, το αποτέλεσμα δεν τη δικαιώνει; Η έλευση τόσων τουριστών στην Ελλάδα δεν συνδυάζεται ούτε από κάποια αναπτυξιακή προοπτική ούτε όμως και με θεαματικές αλλαγές εις ότι αφορά την υποδοχή τους.
Πάραυτα, η ελπίδα για τον κ. Σαμαρά φαίνεται πως πεθαίνει τελευταία. Έτσι, δεν είναι και λίγες οι φορές που γίνονται εκκλήσεις από μεριάς του για ψυχραιμία και θετικό κλίμα. Με την βοήθεια και των θετικών μηνυμάτων και από τις Βρυξέλλες που αποκόμισε ο κ. Κουβέλης πριν από λίγο καιρό, γίνεται προσπάθεια για αναστροφή του κλίματος. Θα το επαναλάβω όμως για πολλοστή φορά πως ο δρόμος είναι μακρύς. Χρειάζεται - πέρα από τα όποια αισιόδοξα μηνύματα - αφενός αποκλεισμός του ενδεχομένου λήψης επιπρόσθετων μέτρων, και αφετέρου ουσιαστικές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν τη χώρα σε άλλο δρόμο.
Το θλιβερό παράδειγμα της φορολόγησης των φωτοβολταικών σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να προβάλλεται ως αναγκαίο ή αναγκαστικό μέτρο, την στιγμή που ζημιώνεται άμεσα ο ως τώρα μοναδικός επενδυτικός κλάδος που σχετίζεται με την ενέργεια. Τέτοιου τύπου «ξαφνικοί θάνατοι» οδηγούν σε Συμπληγάδες την χώρα και δεν της προσφέρουν καμία αναπτυξιακή προοπτική. Αν η κυβέρνηση θέλει να κρατήσει ακόμη λίγο καιρό θα πρέπει να επενδύσει στην ανάπτυξη, όπως λέει και η παραπάνω ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ, «με έργα και όχι με λόγια».
Η χώρα βρίσκεται σε χαρακτηριστική καμπή όπου και η παραμικρή λάθος κίνηση κοστίζει ακριβά. Λάθος κινήσεις όμως πάντα γίνονται. Και οι προοπτικές για μια νέα μέρα δεν θα αργήσουν να έρθουν μόνο αν δοθούν τα κατάλληλα κίνητρα. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται απλά μια επενδυτική τονωτική ένεση, έχει ανάγκη από αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και τόνωση της απασχόλησης. Δεν φτάνουν σε καμία περίπτωση ούτε οι προβληματικές ιδιωτικοποιήσεις, ούτε τα αλλεπάλληλα μέτρα καταπολέμησης της γραφειοκρατίας αν το κράτος το ίδιο δεν το θέλει αυτό.
Τα θετικά μηνύματα των Βρυξελλών είναι καλοδεχούμενα αν συνοδεύονται και από παραινέσεις για διεύρυνση της κοινωνικής πολιτικής. Σε αντίθετη περίπτωση, παραμένουν απλά λόγια που δεν έχουν κανένα αντίκτυπο στους πολίτες. Κοινώς, δεν φτάνει η επιδοκιμασία από το κέντρο των αποφάσεων όταν το κέντρο αυτό δεν ανακουφίζει τον κοινωνικοοικονομικό ιστό της χώρας.
