Αγαπητή «Ελευθερία»
Ήταν το Σωτήριο έτος του 1939, το τελευταίο της Μπέλ-Επόκ. Εγώ μαθητής της Ε’ τάξης του Δημοτικού Σχολείου. Ο μακαρίτης πατέρας μου φίλος της γνώσης και ανάγνωσης ήταν φανατικός εφημεριδοφάγος και προτιμούσε την τότε εφημερίδα «ΧΡΟΝΟΣ». Αρκετά βράδια συγκεντρώνονταν και μερικοί φίλοι του και όπως συνήθως τον περισσότερο χρόνο τον κέρδιζε η πολιτική. Στο προσκήνιο η Γερμανία που είχε ενσωματώσει την Αυστρία και μίκραινε την Τσεχοσλοβακία. Στον αντίποδα ο αθώος και άκριτος πρωθυπουργός της Αγγλίας, που έτρεχε κοντά στον Χίτλερ για ειρήνη. Ο Ναζισμός ήταν πανέτοιμος για τη ρεβάνς του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και οι Αγγλογάλλοι δεν ήθελαν να χάσουν τη χαρούμενη που προαναφέρω καλή εποχή. Κούνια που τους κούναγε! Όταν καμία φορά, σταματούσαν απότομα την πολιτική και μάλιστα, όταν αυτή αναφέρονταν στα εσωτερικά δρώμενα, το έριχναν στα παραμύθια. Το γιατί, το έμαθα όταν μεγάλωσα λίγο πιο πάνω. Ο Μεταξάς έλεγε ότι και οι τοίχοι έχουν αυτιά. Από αυτά τα αναγκαστικά παραμύθια τους, έμαθα αρκετά, διαβάζοντας κάτω από τη λάμπα Φυσική Ιστορία. Έμαθα για τον τερατολόγο Σεβάχ το θαλασσινό και τον Βαρόνο Μινχάουζεν με τα φαντασιώδη κατορθώματά του και έγινε από αυτά συνώνυμος του ψέματος. Το ψέμα: Αυτή η απλή στην καθημερινότητα λέξη έχει τεράστια παντοδυναμία και κατέχει πρωτεύουσα θέση παράγουσα γεγονότα και φήμες, που εναρμονίζουν ανάλογα την κοινωνική ισορροπία προς τα ευ και τα κατά. Τα ψέματα διαχωρίζονται στα μεγάλης απήχησης και τα αθώα. Αρχίζουν από το ποιος έφαγε το γλυκό από το βάζο μέχρι τα ανθρωποφάγα που δημιουργούν τις παγκόσμιες αναστατώσεις και τους πολέμους. Οι επιθέσεις των ΗΠΑ κατά του Ιράκ έγιναν από ψέματα γιατί ο μόνος σκοπός τους ήταν ο απαγχονισμός του Σαντάμ. Ο λαός μετά την καθιέρωση της «Δημοκρατίας» ακόμα αλληλοσφάζεται. Με ψέματα καταστρέφονται οικογένειες, περιουσίες, σπίτια και άνθρωποι. Αντίθετα δε όλα αυτά αποφεύγονται και πάλι με ένα άλλο ψέμα. Έχουμε και τα κατά συνθήκης, τα οποία έγιναν θεσμός της κοινωνίας με έντιμη αποδοχή. Ζούμε κατά κάποιον τρόπο με ανεξήγητο αδήριτο λόγο εντός του ψέματος και οι ψεύτες κινούνται μεταξύ μας ατιμώρητοι. Είναι οι καθημερινοί συνομιλητές μας σύντροφοι, εταίροι και συνεργάτες μας. Το ψέμα το μάχεται η αλήθεια, αλλά δυστυχώς αυτούσια και γυμνή δεν ομολογείται ποτέ. Ο Γκαίτε είπε: «Η καρδιά έχει τους λόγους που ο λόγος δεν γνωρίζει». Είναι οι αλήθειες που αιχμαλωτισμένες τις κρατάμε στα έγκατα του υποσυνείδητου εφτασφράγιστα μυστικά και θα χαθούν μαζί μας. Σε έναν τέτοιο κυκεώνα απατηλής ενσυνείδητης ψευτιάς και φιλολαϊκές κορόνες με πρόθεση καπηλείας της πρόσφατης λαϊκής ετυμηγορίας ο ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκοντας ιδιοτελώς να καταπολεμήσει την οικονομική κρίση που από χρόνια μαστίζει και να επαναφέρει τη χαμένη κατ’ αυτόν αξιοπρέπεια του λαού και της χώρας. Δυστυχώς για μας όλα αυτά είναι ψευδολογήματα πολιτευτικής άδειας με ανοχή της Δημοκρατίας που σφυροκοπούν ανελέητα το λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάσχει ανίατα από το όπου λαλούν πολλά κοκόρια. Είναι ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα από ξεπερασμένες ιδεολογίες και νεωτεριστές της ίδιας σκέψης, διαπερνά την κεντροαριστερά το κέντρο και τέλος συνεργάζεται με την άκρα δεξιά. Η κάθε μία αυτών των ιδεολογιών αποτελεί εντός του κόμματος μια συνισταμένη και είναι δώδεκα. Δεν αποδέχονται όμως ότι η ακραία ιδεολογική τους εμμονή δεν επιτρέπει τον συγκερασμό εις μίαν ενιαία σταθερή πολιτική. Όλοι οι εντός της Κυβέρνησης θεωρούν τους εαυτούς τους εκπροσώπους κάποιας διαφορετικής αντίληψης και προβαίνουν σε αυθαίρετες δηλώσεις. Μάταια τα επιτελεία της κομματικής άμυνας του Μαξίμου καθημερινά προβαίνουν σε διαψεύσεις, δηλώνοντας, ότι πρόκειται διά προσωπικές του γνώμες. Το αποτέλεσμα όμως ομολογεί, ότι όντως υπάρχει ανυπαρξία συνεννόησης μεταξύ συνιστωσών και κέντρου. Η χώρα και ο λαός εισέπραξε σωρεία υποσχέσεων από ανύπαρκτα προγράμματα της παρούσας κυβέρνησης, για όλα όμως αυτά απαιτούνται χρήματα όπως έλεγε και ο Δημοσθένης στους Αθηναίους. Χωρίς αυτά τα λαλούμενα σιγούν. Ήθελές τα κι έπαθές τα, λένε οι Κρήτες που κατέχουν το μισό Υπουργικό Συμβούλιο. Έβαλαν ψηλά τον πήχη των προσδοκιών του λαού, τώρα όμως πρέπει να παύσουν να επικαλούνται την εντολή του, διότι του αράδιασαν ουτοπίες και Μινχάουζεν απλούς, ενώ ο λαός αγωνίζεται να μην πέσει στο λάκκο της πτώχευσης. Οι περισσότεροι των υπουργών γέρασαν θητεύοντας στα έδρανα της αντιπολίτευσης και όμως δεν έχουν καταλάβει, ότι ο χορευτής φαίνεται εκτός του χορού και όχι από έξω. Ορισμένοι δε όπως ο κ. Τσακαλώτος, του διαφεύγει τι πρέπει να ομολογήσει και τι όχι. Ο εν λόγω οικονομολόγος, όπως αποκαλείται, εάν σε μια καφετέρια της πόλης μας ρωτήσει κάποιος, ποιος είναι κάτοχος πτυχίου οικονομολόγου, θα σηκωθούν δεκάδες χέρια και για αυτόν τον πιστεύω. Ομολόγησε λοιπόν και αυτούς, ότι προσπαθούν να παρασύρουν στις δίκες τους θέσεις την Ε.Ε. με λεκτικά τρικ, δημιουργικές ασάφειες τα ονομάζουν οι νέοι λογοπλάστες. Δεκατρείς καθηγητές διαθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ αυτών δεν υπάρχει κάποιος αναλόγου επιστήμης να τους πει ότι τέτοιες ενέργειες προκαλούν κακοχαρακτηρισμούς και δεν επιτρέπεται να λέγονται δημόσια. Ο Θεός να βάλει το χέρι του και ο λαός τον πατριωτισμό του. Έτσι λέει το Σύνταγμα.
Βασίλειος Λέτσικος
