Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΣΤΑ ΨΙΛΑ του αθλητικού Τύπου η είδηση: «ο Αμερικανός μπασκετμπολίστας του Παναθηναϊκού Μάρκους Μπάνκς έφυγε βιαστικά πριν ολοκληρωθεί το ματς της ομάδας του με το Ρέθυμνο, για να πάει στο ξενοδοχείο όπου διαμένει, προκειμένου με βιντεοκλήση να πάρει μέρος σε δίκη στο Λας Βέγκας!». Η δίκη αφορούσε την επιμέλεια των παιδιών του κι ο ίδιος κατέθεσε στο δικαστήριο του Λας Βέγκας μέσω skype από την Αθήνα, όπου πλέον μένει μόνιμα!...
ΟΧΙ, δεν πρόκειται για σενάριο «επιστημονικής φαντασίας»... Για τη σύγχρονη πραγματικότητα πρόκειται, όπως τη βιώνουν οι πολίτες χωρών που ο εκσυγχρονισμός τους είναι διαρκής... Μην αποπειραθείτε να μπείτε σε συγκρίσεις με την ελληνική πραγματικότητα, γιατί θα μελαγχολήσετε... Γιατί, όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε εάν ο Μπάνκς ήταν Ελληνας, λεγόταν Μπανκσίδης ή Μπανκσόπουλος και δούλευε στο Λας Βέγκας... Θ’ αναγκαζόταν να πάρει τριήμερη τουλάχιστον άδεια από τη δουλειά του, εξ αυτού να χάσει ημερομίσθια και να υποβληθεί στα έξοδα των αεροπορικών εισιτηρίων επιπλέον, για να παραστεί στη δίκη στην Αθήνα... Αν ήταν τυχερός, χάνοντας ένα τριήμερο κι ένα σημαντικό ποσό, θα είχε κάνει το καθήκον του ως γονιός και θα γύριζε στη δουλειά του, έχοντας διευθετήσει πλήρως τις οικογενειακές του εκκρεμότητες... Αν δεν ήταν όμως τυχερός και είχε την τύχη του μέσου Ελληνα, θα χρειαζόταν να κάνει δυο – τρεις φορές τη διαδρομή Λας Βέγκας – Αθήνα... Τη μία, γιατί η δίκη αναβλήθηκε επειδή απουσίαζε βασικός μάρτυς... Τη δεύτερη, γιατί ο συνήγορος ήταν απασχολημένος σε άλλη δίκη... Την τρίτη, γιατί ένας φαρσέρ τηλεφώνησε για την τοποθέτηση βόμβας ή γιατί απεργούν οι δικαστικοί υπάλληλοι ή απέχουν οι δικαστές... Και πιθανόν μια τέταρτη, γιατί «δεν βόλευε η σύνθεση του δικαστηρίου» κατά την εκτίμηση του συνηγόρου... Πέραν της ταλαιπωρίας του και του κόστους των ταξιδίων και εξόδων παραστάσεως, ο Μπανκσίδης ή Μπανκσόπουλος θα κινδύνευε να δει να ανατίθεται η επιμέλεια των παιδιών του οριστικά σ’ έναν από του δύο γονείς, λίγο πριν πάρουν αυτά το Lower στα αγγλικά!...
ΕΝΤΑΞΕΙ υπερβάλλω... Αλλά, ένας άλλος μπασκετμπολίστας (ελληνοαμερικανός αυτός) που η τύχη το ‘φερε να πρωτογνωρίσει την επαρχιακή Ελλάδα το 1970 μέσα από μια επίσκεψή του στη Λάρισα, όταν ρωτήθηκε χρόνια αργότερα (σε μια συζήτηση που κάναμε μαζί στο πλαίσιο μιας τηλεοπτικής εκπομπής) πώς ένιωσε που βρέθηκε από το Μανχάταν στη Λάρισα, απάντησε: «σαν να άλλαξα αιώνα, αδερφέ!»...
ΤΟ ΙΔΙΟ ένιωσα κι εγώ, διαβάζοντας αρχικά την είδηση για τη δικαστική υπόθεση του Μπάνκς και μετά, μια έρευνα στον Τύπο για την καθυστέρηση που παρατηρείται στην απονομή δικαιοσύνης στην Ελλάδα... Πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι οι πολύχρονες καθυστερήσεις στην εκδίκαση δικαστικών υποθέσεων στην Ελλάδα δεν είναι απλώς ταλαιπωρία, αλλά παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων!... Η καθυστέρηση στην εκδίκαση είναι ο νούμερο ένα λόγος καταδίκης της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, του οποίου είμαστε ο καλύτερος πελάτης στην επιβολή προστίμων! Από το 1997 μέχρι σήμερα η Ελλάδα έχει καταδικαστεί για 360 υποθέσεις υπερβολικής καθυστέρησης, σε μια δε περίπτωση, η καθυστέρηση έφθασε τα 27 χρόνια!!! (άρα το ... Lower που λέγαμε, δεν είναι υπερβολή!).
ΠΟΛΛΑ τα αίτια των καθυστερήσεων στην απονομή δικαιοσύνης: η μη καθιέρωση της ηλεκτρονικής δίκης ένα απ’ αυτά... Η έλλειψη μηχανογράφησης στα δικαστήρια ένα δεύτερο... Η έλλειψη προσωπικού επίσης... Το βασικότερο όμως, είναι ότι αρνούμαστε για ποικίλους λόγους να εκσυγχρονιστούμε... Είμαστε ίσως η μόνη χώρα που λοιδωρεί τον εκσυγχρονισμό (τον Σημίτη π.χ. τον βρίζαμε – δεν τον αποκαλούσαμε – εκσυγχρονιστή) και εκτιμά τον αραμπά... Θυμηθείτε, μόνο, πόσες παραστάσεις διαμαρτυρίας προκάλεσε η απόπειρα του υπ. Παιδείας να μειώσει τις ώρες του μαθήματος των θρησκευτικών και πόσο αδιάφορα ξεπεράσαμε το γεγονός ότι τα παιδιά μας δεν διδάσκονται υπολογιστές...
ΑΚΡΙΒΩΣ με την ίδια λογική, αφορίζουμε το μνημόνιο γιατί ζητάει να φτιάξουμε τον ισολογισμό μας ως κράτος, αλλά προσπερνάμε αδιάφορα το γεγονός ότι αποπειράται να μας εκσυγχρονίσει ζητώντας μας γρήγορη απονομή δικαιοσύνης και πολλά άλλα πράγματα που συμβάλλουν εξίσου, στη δύσκολη καθημερινότητά μας... Είμαστε άξιοι της μοίρας μας...
