Του Νίκου Ι. Μεγαδούκα
Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πριν από αρκετούς μήνες, μιλώντας σε «γαλάζια» κομματική συνάθροιση είχε τονίσει στους βουλευτές του ότι «αν περάσουμε τον Ιούνιο, τότε τον Σεπτέμβριο θα απογειωθούμε», πλην, όμως, η εκτίμηση αυτή μπορεί να συμμάζεψε, τρόπον τινά, την Κοινοβουλευτική του Ομάδα, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε και, ως εκ τούτου, η πολυπόθητη απογείωση της σημερινής κυβερνήσεως συνεχίζει να αποτελεί ένα αβέβαιο ζητούμενο.
Και παραμένει ένα αβέβαιο ζητούμενο, καθώς μπορεί ο Α. Σαμαράς και οι επιτελείς του να θεωρούν ...επανάσταση το πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό (το οποίο, όμως, τελεί υπό την αίρεση της επιβεβαιώσεώς του από τους δανειστές την άνοιξη) και διότι κατάφεραν να περάσουν από τη Βουλή κρίσιμα νομοσχέδια (φόρος στα ακίνητα και πλειστηριασμοί κατοικιών, παρά τις φωνασκίες κυβερνητικών βουλευτών ότι θα τα καταψήφιζαν) αλλά γνωρίζουν καλώς ότι θα συνεχίσουν να δέχονται πιέσεις από την κοινωνία (ο Economist επιμένει να κάνει λόγο για πιθανή κοινωνική αναταραχή) την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία «τσιμπάει» στις δημοσκοπήσεις, φυσικά από τους δανειστές, αλλά και από τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις που τους στηρίζουν.
Αυτές δε οι κοινοβουλευτικές δυνάμεις (ομιλούμε για τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ) έχουν, ήδη, αναπτύξει φυγόκεντρες τάσεις, όπως σαφώς έχει καταδειχθεί, καθώς στις διάφορες «μάχες» στη Βουλή, καταγράφονται συνεχείς διαρροές από τα δύο στρατόπεδα, οι δε «βουλευτές – μαξιλάρια», σύμφωνα με την γνωστή πρωθυπουργική ρήση, μέχρι στιγμής δεν έχουν κάνει την εμφάνισή τους.
Οι πολίτες τελούν υπό συνεχή οικονομική πίεση και, όπως άπαντες παραδέχονται, αρκεί ένα τυχαίο περιστατικό, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα για αλυσιδωτές εκρήξεις, οι διαβουλεύσεις με την Τρόικα παραμένουν ανοιχτές, καθώς ουδείς είναι σε θέση να πει με βεβαιότητα πώς θα γίνει η διαχείριση του ζητήματος των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα (που θέλουν οι δανειστές) και των περαιτέρω απολύσεων («διαθεσιμότητες» τις ονομάζουν) στο δημόσιο τομέα και πώς θα καλυφθούν οι «τρύπες» στον προϋπολογισμό.
Η κυβέρνηση, πάντως, ελπίζει ότι θα υπάρξει μια κάποια χαλάρωση από την Τρόικα, κυρίως εξαιτίας της ελληνικής Προεδρίας στην Ε.Ε. για το πρώτο εξάμηνο του 2014. Προεδρία στην οποία ποντάρει, τουλάχιστον σε επικοινωνιακό – διαχειριστικό επίπεδο, για να πάρει κάποιες ανάσες, αλλά αντιλαμβάνεται ότι βαδίζει σε ένα τοπίο πλήρες αιθαλομίχλης (κάτι που παραδέχεται και ο φιλοκυβερνητικός τύπος, που «παίζει» με το «Τοπίο στην ομίχλη», από την ομότιτλη ταινία του Θ. Αγγελόπουλου και την αφόρητη κατάσταση στις πόλεις, εξαιτίας της συσσωρεύσεως αιθαλομίχλης, που εκπέμπεται από τα τζάκια στα οποία οι πολίτες καίνε ό,τι βρουν για να ζεσταθούν, αφού δεν υπάρχουν χρήματα για άλλες μορφές θερμάνσεως) τοπίο το οποίο επιβαρύνεται από την κακή εικόνα που παρουσιάζει στις δημοσκοπήσεις.
Μια εικόνα η οποία δείχνει τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται, έστω και χωρίς να έχει αποκτήσει τη δυναμική που θα επιθυμούσε η Κουμουνδούρου, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ να έχουν πέσει σε πολύ χαμηλά ποσοστά, τη ΝΔ να υποχωρεί (όπως υποχωρεί και η καταλληλότητα του Α. Σαμαρά έναντι του Α. Τσίπρα) ενώ η «Χρυσή Αυγή» αυξάνει τη δύναμή της (και αυτή η αύξηση να μοιάζει εφιαλτική για τη χώρα) η δε η «παράσταση νίκης» (δηλαδή ποιο κόμμα πιστεύουν οι πολίτες πως θα κερδίσει τις εκλογές) είναι σε όλες τις έρευνες της κοινής γνώμης υπέρ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως.
ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΕΣ ΤΑΣΕΙΣ
Η κυβέρνηση δοκιμάστηκε εκ νέου στη Βουλή, στις ψηφοφορίες για τον φόρο των ακινήτων και τους πλειστηριασμούς, κατά τις οποίες απώλεσε έναν ακόμη βουλευτή, εν προκειμένω τον Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος ανήκει στη λεγόμενη «λαϊκή δεξιά» και ο οποίος (παρά τα όσα κατά καιρούς έχει εκστομίσει και έχουν διακωμωδηθεί) δεν είναι ένα τυχαίο πρόσωπο, καθώς έχει μακρά κοινοβουλευτική πείρα, έχει, κατά το παρελθόν, διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος και έχει διατελέσει, έστω για μια ημέρα, πρόεδρος της Βουλής.
Η πλειοψηφία των 153 βουλευτών στους οποίους έχει περιοριστεί η δικομματική κυβέρνηση, μπορεί, με πολιτικούς όρους, να (θεωρείται ότι) είναι πιο ισχυρή, υπό την έννοια ότι το βάρος μίας καταψηφίσεώς της γίνεται πολύ μεγαλύτερο, όσο κάποιος φτάνει στη διακεκαυμένη ζώνη, ωστόσο το ενδεχόμενο ενός ατυχήματος καθίσταται πλέον σοβαρό.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι δεν έχουν κάνει την εμφάνισή τους οι « βουλευτές – μαξιλάρια» στους οποίους είχε αναφερθεί ο Α. Σαμαράς, εκτός κι αν ο πρωθυπουργός γνωρίζει κάτι, που δεν είναι γνωστό, εκτός κι αν υπάρχει εν εξελίξει κάποιο deal, ή, εν πάση περιπτώσει, εκτός κι αν υποθέσουμε ότι έκανε την ανωτέρω δήλωση, ώστε να μην τρομάξουν στο ενδεχόμενο μιάς κυβερνητικής αποσταθεροποιήσεως, οι δανειστές και ιδιαίτερα οι Γερμανοί, οι οποίοι, όμως, ήδη ανησυχούν, αν λάβουμε υπόψη ότι ο Γερμανικός Τύπος ομιλεί για «αποδυναμωμένη κυβέρνηση».
Εξ άλλου, δεν ομιλούμε για μία μονοκομματική κυβέρνηση, αλλά για μία κυβέρνηση η οποία στηρίζεται σε ένα διαλυμένο ΠΑΣΟΚ, το οποίο φαίνεται ότι ήδη κινείται στη λογική της «επόμενης, μετά τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ημέρας», αξίζει δε να υποσημειωθεί ότι τα νομοσχέδια για τον φόρο στα ακίνητα και τους πλειστηριασμούς, ψηφίστηκαν από 152 βουλευτές, καθώς (εκτός του Βύρωνα Πολύδωρα, ο οποίος καταψήφισε το πρώτο) απουσίαζε ο Απόστολος Κακλαμάνης, λόγω ασθενείας, η οποία ήταν μάλλον διπλωματική, αφού λίγες ώρες αργότερα έδωσε το παρών στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.
Ο Αντώνης Σαμαράς, όσο κι αν έχει ποιήσει την ανάγκη φιλοτιμία στηρίζοντας τον Ευ. Βενιζέλο (στις υποθέσεις της «Λίστας Λαγκάρντ» και των υποβρυχίων) αντιλαμβάνεται ότι ο αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως είναι «αρχηγός υπό προθεσμία» και ότι οι «πράσινοι» τον περιμένουν στη γωνία μετά τις ευρωεκλογές. Ήδη στο ΠΑΣΟΚ, έχουν αρχίζει να γνωστοποιούνται οι ενστάσεις ότι η σύμπραξη με τη ΝΔ πρέπει να λάβει τέλος, στη δε ΝΔ τα περισσότερα κοινοβουλευτικά της στελέχη δεν αποκρύπτουν τον προβληματισμό τους για το συνεχιζόμενο εναγκαλισμό με το «διεφθαρμένο» ΠΑΣΟΚ και φυσικά ανησυχούν για τις συνεχιζόμενες αποκαλύψεις για διαφθορά δικών τους, «γαλάζιων», στελεχών...
ΔΙΑΞΙΦΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΡΙΔΕΣ
Την ίδια στιγμή πολλά λέγονται (έστω κι αν διαψεύδονται - αλλά η εν επί του προκειμένου διαρροή έγινε από την ίδια την κυβέρνηση) για υπουργοποίηση του Χρύσανθου Λαζαρίδη, στο πλευρό του Γιάννη Στουρνάρα (κάτι που αν συμβεί θα συνιστά το προοίμιο της καρατομήσεως του αρχιτέκτονα της μνημονιακής πολιτικής, ο οποίος θα παίξει δήθεν το ρόλο της «Ιφιγένειας», καθώς έχει ήδη συμφωνηθεί το μέλλον του σημερινού υπουργού Οικονομικών, ως αντίδωρο για την «προσφορά» του στα Μνημόνια) στο δε «Βήμα» εγράφη ότι υπάρχουν «πολλά νεύρα» στο Μέγαρο Μαξίμου, τα οποία σχετίζονται με την Τρόικα και με τις αρρυθμίες στην κυβέρνηση.
Αλλά εκτός από την ένταση, υπάρχει και η γκρίνια, υποστηρίζει το «Βήμα», γκρίνια «για τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν πια τη ΝΔ να χάνει έδαφος έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, για τη στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση, για τις πιέσεις που δέχεται από το ΠΑΣΟΚ, αλλά και για ορισμένες προσωπικές στρατηγικές που αρχίζουν να αναπτύσσονται μεταξύ κορυφαίων στελεχών του πρωθυπουργικού γραφείου, όπως τουλάχιστον καταγγέλλουν άσπονδοι φίλοι τους».
Το θέμα είναι πως η λεγόμενη «λαϊκή δεξιά», κάποιοι από το πρωθυπουργικό πρωθυπουργού, αλλά και ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχει βάλει στο στόχαστρο το Γιάννη Στουρνάρα, με αφορμή πολλούς χειρισμούς του επί κρίσιμων θεμάτων, με πλέον πρόσφατο αυτά τα οποία είπε για τον φόρο στο πετρέλαιο και τους πλουσίους με τις θερμαινόμενες πισίνες...
Ο Γιάννης Στουρνάρας ίσως – λένε πολλοί – να κάνει του κεφαλιού του (ήδη έχουν γνωστοποιηθεί διαφωνίες του με τον Χρήστο Σταϊκούρα, τον Γιάννη Μανιάτη και τον Άδωνι Γεωργιάδη) ενώ διέψευσε τα σενάρια για διάσπαση του υπουργείου Οικονομικών, με τοποθέτηση και του Χρύσανθου Λαζαρίδη.
Ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού είναι αδιαμφισβήτητο ότι αναλαμβάνει όλο και πιο ενεργό ρόλο στα οικονομικά, έστω κι αν δήλωσε ότι δεν γνωρίζει ποιος διαρρέει τέτοια πράγματα.
«Εμείς δεν διαρρεύσαμε κάτι τέτοιο. Σίγουρα, όπως φαίνεται, κάποιοι πάνε να φάνε τον Γιάννη Στουρνάρα, αλλά εγώ δεν μπορώ να τους βοηθήσω. Δεν πρέπει να φύγει ο Στουρνάρας από υπουργός Οικονομικών», φέρεται να είπε ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, σύμφωνα με τον Τύπο, αλλά η φράση του «εμείς δεν διαρρεύσαμε κάτι τέτοιο», δεν σημαίνει ότι είναι αληθής, καθώς στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν υπάρχει μόνο ένα κέντρο διαρροών...
ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΕΚΛΟΓΕΣ;
Μέσα σε αυτό το κλίμα, πολλά λέγονται περί επισπεύσεως των εκλογών ή και περί τριπλών εκλογών τον Μάιο (εθνικές, ευρωεκλογές και εκλογές για τους ΟΤΑ) ενώ ο Αντώνης Σαμαράς, με μια μάλλον αναμενόμενη τοποθέτηση, σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» (και πριν περάσουν από τη Βουλή για καυτά νομοσχέδια) επιχείρησε να βάλει «φρένο» στα σενάρια αυτά, τα οποία, όμως, συζητούνται στο εσωτερικό του Μεγάρου Μαξίμου και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ.
«Κάποτε πρέπει να μάθουμε στην Ελλάδα ότι εκλογές γίνονται ανά τετραετία (...). Το πρώτο εξάμηνο του 2014, θα αρχίσουν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια εξόδου από την κρίση. Γιατί να σπεύσουμε να κάνουμε εκλογές, όταν αρχίσουν μόνο «τα πρώτα σημάδια»; Γιατί να μην τις κάνουμε κανονικά, όταν θα έχει ολοκληρωθεί η έξοδος της χώρας από την κρίση, το 2016; (...). Θαρρείτε πως δεν βλέπω ότι από στενά κομματική σκοπιά μπορεί να με συνέφεραν οι τριπλές εκλογές ; Αλλά τη χώρα τη συμφέρει να ολοκληρωθεί απρόσκοπτα η έξοδος από την κρίση. Κι αυτό είναι για μένα η υπέρτατη προτεραιότητα», τόνισε ο Α. Σαμαράς.
Ωστόσο, οι καλά γνωρίζοντες επιμένουν ότι ο πρωθυπουργός θα πάρει τις οριστικές του αποφάσεις τον προσεχή Φεβρουάριο και αφού προηγουμένως έχει αποκτήσει «καθαρή» εικόνα για την πορεία της οικονομίας και τις σχέσεις των Αθηνών με την Τρόικα και αφού καταλαγιάσει (;) εσωκομματική αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ.
Δημοσίευμα στο «Βήμα» αναφέρει ότι στις συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου «όλοι τους ξεκινούν τις εκτιμήσεις τους από μια βασική παραδοχή: ότι το '14 θα είναι, ούτως ή άλλως, μια εκλογική χρονιά» και ότι η αναμέτρηση για την Αυτοδιοίκηση και οι ευρωεκλογές αποτελούν το πρώτο ουσιαστικό και επίσημο τεστ για την κυβέρνηση και τα δύο κόμματα που τη συναποτελούν.
«Η στάση της αντιπολίτευσης, σε συνδυασμό με το «παράδειγμα Καραμανλή», ο οποίος θέλησε να αποφύγει τις διπλές εκλογές τον Ιούνιο του 2009 (παρά την αντίθετη εισήγηση που έκανε τότε ο Γ. Σουφλιάς) και μετά την εκλογική ήττα στις ευρωεκλογές, δεν μπόρεσε ουσιαστικά να κυβερνήσει και σύρθηκε εντέλει στις εθνικές εκλογές του Οκτώβρη του ίδιου χρόνου, κάνει ορισμένους στο επιτελείο του πρωθυπουργού να σκέπτονται το ενδεχόμενο των τριπλών εκλογών τον προσεχή Μάιο», έγραψε το «Βήμα».
Το βέβαιο είναι ότι ακόμη και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ υπάρχουν βουλευτές που θεωρούν ότι ο Α. Σαμαράς θα πρέπει να προχωρήσει σε εκλογικό αιφνιδιασμό, με δεδομένο ότι από το προσεχές καλοκαίρι και μετά θα ξεκινήσει η διαβούλευση για το δημόσιο χρέος. Οι υποστηρικτές της εισηγήσεως για διενέργεια πρόωρων εκλογών, σημειώνουν ότι το πρωτογενές πλεόνασμα σε συνδυασμό με τη μη λήψη νέων δημοσιονομικών μέτρων θα μπορέσει να δώσει την ευκαιρία στον πρωθυπουργό να μιλήσει για πραγματική πορεία ανακάμψεως της οικονομίας.
Ωστόσο, «εκλογές το 2016» προέβλεψε ανώτατη κυβερνητική πηγή σε συνομιλία με δημοσιογράφους στο Μέγαρο Μαξίμου την προπαραμονή των Χριστουγέννων, πηγή η οποία πρόσθετε, σχετικά με τη συζήτηση που έχει ανοίξει για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (το 2015) και το ενδεχόμενο αρνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ στην (όποια) κυβερνητική επιλογή για το διάδοχο του Κάρολου Παπούλια, ότι «η άρνηση φέρνει και ευθύνη και τις ευθύνες τις καταλαβαίνει ο λαός».
Τελευταίες πληροφορίες, φέρουν τον Α. Σαμαρά και τον Ευ. Βενιζέλου, να θέλουν να αποφύγουν πάση θυσία της εκλογές και προς τούτο αναζητούν πρόσωπο κοινής αποδοχής, που θα φέρει σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ, για να το προτείνουν για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας, πλην, όμως, είναι σχεδόν δεδομένο ότι η Κουμουνδούρου, θα επιμείνει στη γραμμή του «εκλογές εδώ και τώρα».
Υπό το ανωτέρω πρίσμα, όλα τα πολιτικά κόμματα βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού και κάνουν σχέδια επί χάρτου, με το σενάριο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών να βρίσκεται στο τραπέζι των συζητήσεων, ενώ ουδείς είναι σε θέση να προσδιορίσει πώς θα διαμορφωθεί το πολιτικό περιβάλλον και, εν τέλει, πότε θα στηθούν οι κάλπες για την ανάδειξη της νέας Βουλής.
