Από τον Μπάμπη Τσιαπάλα*
Εξαιτίας της υποψηφιότητάς μου για τη θέση του Προέδρου της Νομαρχιακής Διοικούσας Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας (ΝΟ.Δ.Ε), θα ήθελα σύντομα να αναπτύξω κάποιους από τους στοχασμούς μου όσον αφορά τα πολιτικά κόμματα στον τόπο μας και δη τα κόμματα εξουσίας όπως έχουμε συνηθίσει να τα λέμε καθημερινά.
Τα πολιτικά κόμματα λοιπόν είναι συστατικά στοιχεία της δημοκρατίας, αφού ρόλος τους είναι να εκφράζουν και να αντιπροσωπεύουν, με συμβιβαστικό τρόπο τα συνήθως ετερόκλητα συμφέροντα, αποκλίνουσες απόψεις και ιδεολογίες των κοινωνικών ομάδων, έτσι ώστε αυτές να μην προσφεύγουν στην σύγκρουση. Αυτός είναι ο κεντρικός τους ρόλος τους στις πλουραλιστικές δημοκρατίες.
Εν συντομία, τα πολιτικά κόμματα, έχοντας ολοκληρώσει έναν μεγάλο ιστορικό κύκλο, και μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις της τεχνολογίας, του κοινωνικού μετασχηματισμού, της ύφεσης, κ.τ.λ και λαμβάνοντας υπόψη την εκρηκτικά αυξημένη αποστασιοποίηση των πολιτών από την πολιτική και, γενικότερα, την απαξίωση των πολιτικών κομμάτων θα βρεθούν αναπόφευκτα αν δεν βρίσκονται ήδη, ενώπιον ενός διλήμματος ή μίας πρόκλησης:
- Ή προχωρούν στην ουσιαστική τους επανίδρυση (αναδιάρθρωση δομών, λειτουργίας, σχεδιασμού κοινωνικής συμμετοχής, στοχοθεσίας) για να ανακτήσουν το χαμένο τους κύρος και να επανεντάξουν οργανικά τον πολίτη στο πολιτικό γίγνεσθαι,
- ή αγνοούν τις προκλήσεις, φθίνουν, και αργοπεθαίνουν.
Δεν μπορούμε να αγνοούμε την πολιτική δυναμική που αναπτύσσεται ραγδαία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις οργανωμένες ομάδες πολιτών που δρουν εκτός πολιτικών κομμάτων και εν μέρει τα υποκαθιστούν. Αυτά είναι φαινόμενα μιας πιο άμεσης, "συμμετοχικής δημοκρατίας", τα οποία θα εντείνονται. Αν οι πολιτικοί αγνοήσουν αυτές τις προκλήσεις, τότε τα κόμματα θα παρακμάσουν και θα αντικατασταθούν από άλλες πολιτικές οντότητες τις οποίες βλέπουμε καθημερινά να μας αγγίζουν όλους, όλο και περισσότερο. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΤΟΝΟΜΑΣΩ
Τέλος, κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν υπάρχουν τελεσίδικες πραγματικότητες στη μακριά ιστορία της ανθρωπότητας, "τα πάντα ρει", όλα υπόκεινται σε αλλαγές.
Το είπαμε πολλές φορές και ακόμα μία, δεν βλάπτει:
-Χώρες που είχαν ή έχουν πολιτικά κόμματα και να μην ήσαν ή να είναι δημοκρατικές, υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πολλές.
-Χώρες που να ήσαν ή είναι δημοκρατικές, χωρίς να είχαν ή να έχουν πολιτικά κόμματα, ούτε υπήρξαν ούτε υπάρχουν και ούτε βεβαίως ποτέ θα υπάρξουν.
Εκτός και αν επινοηθεί πολίτευμα καλύτερο από τη δημοκρατία, που από την εποχή του Κλεισθένη μέχρι και σήμερα, κατέστη όχι μόνο ακατόρθωτο, αλλά και όσες φορές επιχειρήθηκε σε λαούς, το μόνο που τους προσέφερε ήταν βία και αίμα.
Σεβαστή κάθε συζήτηση που γίνεται για κάθε θέμα.
Όμως, έχω την άποψη ότι τα πολιτικά κόμματα, τουλάχιστον τα κόμματα αρχών με μακρά παρουσία και δη τα κόμματα εξουσίας, παρακολουθούν πολύ πιο στενά και προσαρμόζονται πολύ πιο έγκαιρα στις κοινωνικές μεταβολές, από ότι οι θεωρητικοί, οι πολιτειολόγοι και οι ιστορικοί.
Για να συνοψίσω λοιπόν, η παρακμή των πολιτικών κομμάτων με την παραδοσιακή τους μορφή έχει ήδη ξεκινήσει προ πολλού, και πλέον λαμβάνει διηθητική τάση. Σε μερικά χρόνια, πιθανώς, τα οργανωμένα κόμματα θα αποτελούν ιστορικά παράγωγα μιας άλλης εποχής, προς μελέτη και ανάγνωση – μιας εποχής που ολοκλήρωσε τον κύκλο της λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης και της διαμόρφωσης νέων συνθηκών πολιτικής συμμετοχής και νέων προτύπων πολιτικής συμπεριφοράς.
Τα πολιτικά κόμματα διέρχονται την εποχή της παρακμής τους, που ίσως οδηγήσει στη φάση της αναγκαστικής αναδιάρθρωσης και μετάλλαξής τους.
Δεν είμαι όμως από αυτούς που την παρακμή τους τη ρίχνουν μόνο στην παρούσα συγκυρία, τα κόμματα χρειάζονται φρεσκάδα και η φρεσκάδα έρχεται με νέες ιδέες οι οποίες συνεπάγονται νέους ανθρώπους στην πολιτική, εννοώντας ηλικιακά πάντα.
Απλά να προσθέσω ότι σε πολλές σύγχρονες δημοκρατίες ήδη διαφαίνεται ότι οι μεγάλες πολιτικές αποφάσεις παίρνονται μετά από πιέσεις από οργανωμένες ομάδες πολιτών που πολύ διαφέρουν από τα ιεραρχικά και διεφθαρμένα πλέον κόμματα.
* Ο Μπάμπης Τσιαπάλας είναι υποψήφιος πρόεδρος της ΝΟΔΕ Λάρισας της ΝΔ
