* Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Χαράς ευαγγέλια. Κι άλλο ένα κόμμα ιδρύεται στον τόπο μας. Ένα νέο κόμμα ανατέλλει στον πολιτικό μας ορίζοντα. Έχει το όνομα «Πυρίκαυστος Ελλάς» με πρόεδρο τον καθηγητή Κώστα Ζουράρι. Γνωστός ο άνθρωπος για τον καυστικό του λόγο, τον τέλειο χειρισμό της Ελληνικής γλώσσας. «Πυρίκαυστος» κατά το Λεξικό του Δημητράκου, σημαίνει, τον δια πυράς καιόμενον, αλλά και το έμπλαστρον. Διαλέγετε και παίρνετε. Μας το ξεκαθαρίζει μάλιστα ο Αρχηγός του, πως σκοπός του είναι η κατάληψη της εξουσίας. Το λιγότερο, λέει, θα είναι γελοίο. Μπράβο αισιοδοξία. Μήπως και οι άλλοι τι μας λένε; Την σωτηρία της Ελλάδος βάζουν σα σκοπό για την κατάκτηση του κυβερνητικού θώκου. Η λειτουργία των κομμάτων και το έργο τους ήταν πάντοτε για κλάματα. Μετά την επανάσταση του `21 ξεφύτρωσαν τρία κόμματα. Ελλιπή, χωρίς οντότητα, χωρίς ιδεολογία. Ούτε καν είχαν Ελληνικό όνομα. Το Γαλλικό, το Αγγλικό και το Ρωσικό. Έτσι ήταν γνωστά. Ανάλογα από πού περίμεναν δανειοδότηση ή υπόσχεση για κάποια θεσούλα. Τα κόμματα αυτά κατέληξαν βαριά αντιμαχόμενα και ερίζοντα, σε σημείο που πολλές φορές, έθεσαν σε κίνδυνο τις όποιες επιτυχίες είχε η Επανάσταση. Πέραν αυτού απεδείχθησαν και ανίκανα να διαχειριστούν έντιμα δάνεια, όσα βέβαια εξ αυτών έφθασαν κουτσουρεμένα στην Ελλάδα. Ο Ροΐδης το 1875 περιγράφει την οικτρή μας κατάσταση: «Κόμμα είναι ομάδα ανθρώπων, μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπό οιονδήποτε Αρχηγόν, ζητούσι να αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παράσχει αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσιν». Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Πολλά κόμματα και κομματίδια έγιναν βορά του χρόνου. Σήμερα έχουμε την πολυτέλεια να μας εκπροσωπούν στο Κοινοβούλιο επτά κόμματα. Όλα προσωποπαγή. Λέμε το κόμμα του Βενιζέλου, του Καραμανλή, του Σαμαρά, του Τσίπρα. Ο Αρχηγός κάνει παιγνίδι. Οι άλλοι επικροτούν. Πολλά από αυτά, όταν χάσουν τον Αρχηγό τους, αφανίζονται. Είναι κόμματα «μιας χρήσεως». Πολλά αλληθωρίζουν έξω από τη Βουλή, όπως και το «Πυρίκαυστον» του Ζουράρι. Κόμματα με τυχάρπαστους Αρχηγούς, δίχως γερές επιτελικές δομές, δίχως πρόγραμμα και οράματα. Μακριά από κοινωνικές στοχεύσεις. Άλλα νοσηρά και άλλα επικίνδυνα, σε κρίσιμες στιγμές του Έθνους. Ούτε καν λειτουργούν κάτω από τις επιταγές του Συντάγματος. Κατ` επίφαση Δημοκρατικά. Η Δημοκρατία!! Η καραμέλα, που όλοι έχουν στο στόμα τους, και την πιπιλίζουν ανάλογα με τα κέφια τους. Υπάρχουν σήμερα αριστερά κόμματα στο Κοινοβούλιο, που διακηρύσσουν αναίσχυντα, πως αντιμάχονται τη Δημοκρατία και τον Κοινοβουλευτισμό. Ωστόσο όμως, ευχαρίστως αποδέχονται τις παχυλές επιχορηγήσεις καθώς και τους μισθούς των βουλευτών. Τα δύο μεγάλα κόμματα της συγκυβέρνησης επί 10/ετίες όχι μόνον δεν εκμεταλλεύτηκαν ευκαιρίες για να κάνουν μια Ελλάδα παράδεισο, αλλά με κακουργία καταλήστευσαν παγωμένες πιστώσεις (1950-1960), τον πακτωλό των επιδοτήσεων ή την πλημμυρίδα των δανείων, που στόχευαν στη θεμελίωση έργων πνοής. Αλλά με χαλαρή Εθνική συνείδηση έως εγκληματική πρόθεση διεσπάθισαν τον Εθνικό μας πλούτο. Τώρα οι δυο τους, πασχίζουν να μας σώσουν: «Ο τρώσας και ιάσεται» Πολύ δύσκολο. Άλλο κόμμα νεοπαγές και ζαλισμένο από μια απρόσμενη δημοσκοπική έξαρση, ένα έχει στο μυαλό του: Την αναρρίχηση στο Κυβερνείο: Κακομαθημένο παιδί από σχολικές καταλήψεις, συνεχίζει τα γιουρούσια, τα θλιβερά σόου, τα Καραγκιοσλίκια του. Με αριστερίστικες εμπάθειες αρνητικός σε όλα. Οιακοστρόφος ανήμπορος, αφού κάθε κουπί και το χαβά του. Δεν έχει πρόγραμμα. Δεν έχει προτάσεις. Δεν θέλει να συνεργήσει στο ξεπέρασμα της κρίσης. Άλλο κόμμα τόσα χρόνια από την ίδρυσή του, σε τι ωφέλησε το Έθνος; Επαγγέλλεται την κατάργηση του Κοινοβουλευτισμού, θέλει αλλαγές με φωτιά και τσεκούρι. Νοσταλγοί του Σταλινισμού. Κι όλα τα κόμματα μαζί, με την άφρονη πολιτική τους εξέθρεψαν τη θηριώδη αγέλη των Ναζί. Την πιο απεχθή, αντιδημοκρατική και εγκληματική συμπεριφορά κόμματος. Σε άλλο κόμμα Αρχηγός και βουλευτές του, κατηγορούνται για κακουργηματικές πράξεις φοροδιαφυγής. Ελπίζω ν` αποδειχθεί αναληθές. Αλλιώς ουαί ημίν.
Λοιπόν το αποτέλεσμα: Το πολιτικό προσωπικό της χώρας επί 10/ετίες απεδείχθη ελλιπές και αναποτελεσματικό. Δεν μπόρεσε να μορφώσει ένα πάγιο Εκπαιδευτικό σύστημα. Διέλυσε Σχολεία και Πανεπιστήμια. Δεν οργάνωσε ένα σύγχρονο προνοιακό σύστημα υγείας, για να έχει πρόσβαση κάθε Έλληνας. Τραυμάτισε βαριά τη γλώσσα μας. Διαστρέβλωσε συστηματικά την Ιστορία μας, με νάρκες τύπου Ρεπούση. Διατηρούν ακόμα την ανεπίτρεπτη ασυλία τους και τον επαίσχυντο Νόμο «Περί ευθύνης Υπουργών». Άφησαν ν` αναπτυχθεί ο τραμπουκισμός και το έγκλημα των δύο άκρων. Και να μασκαρευτεί ο Κοινοβουλευτισμός.
