Αγαπητή «Ελευθερία»,
Στο φύλλο της εφημερίδας» της 25ης Μαρτίου δημοσιεύθηκε άρθρο του κ. Χρήστου Τσαντήλα με τίτλο «Παπούτσι από τον τόπο σου..» και υπέρτιτλο « Μία πρόταση». Η πρότασή του αφορούσε σε μια πρώτη αξιοπρεπή θεατρική παράσταση που θα μπορούσε να δοθεί στο Α’ Αρχαίο Θέατρο με πρωτοβουλία καταξιωμένων Λαρισαίων καλλιτεχνών. Δεν είναι βέβαια η μοναδική πρόταση ανάδειξη του μνημείου αφού η «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» με τους ακούραστους δημοσιογράφους της δεν φείδεται χώρου και μόχθου να προβάλει τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Δεν θα επαναλάβω τα ονόματα των καλλιτεχνών γιατί λίγο πολύ είναι γνωστά. Δε μπορώ φυσικά να μην αναφερθώ στους πρωταγωνιστές του θεάτρου όπως Κώστα Τσιάνο, Άννα Βαγενά και Λάκη Λαζόπουλο. Οι άνθρωποι αυτοί του πολιτισμού ίσως δεν προσέχθηκαν όπως τους αξίζει από τους αρμόδιους τοπικούς άρχοντες για να αποδώσουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους. Δεν μπορώ στα διαμάντια αυτά των Λαρισαίων καλλιτεχνών να μην τοποθετήσω την κορώνα τους που είναι η Μυρτώ Παπαθανασίου. Η Λαρισαία αυτή ντίβα του λυρικού θεάτρου με το καταπληκτικό ταλέντο της δοξάζει την πατρίδα μας στα πέρατα του κόσμου από τη Νέα Υόρκη έως το Σίδνεϋ. Αποτελεί ένα λαμπρό αστέρι στο καλλιτεχνικό στερέωμα της Ελλάδας. Θα ήταν ότι καλύτερο αν δινόταν μια πρώτη παράσταση όπερας με τη Μυρτώ Παπαθανασίου κατά τα πρότυπα του αρχαίου θεάτρου της Βερόνας όπου κάθε χρόνο τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο διοργανώνεται φεστιβάλ όπερας.
Φυσικά δεν είμαι αφελής να πιστεύω πως με το ρυθμό που εκτελούνται οι εργασίες αναστήλωσης μπορεί να δοθούν αξιόλογες παραστάσεις αρχαίου δράματος ή όπερας πριν περάσουν αρκετά χρόνια. Δυστυχώς χάθηκε μια χρυσή ευκαιρία αναστήλωσης του θεάτρου από πιστώσεις του ΕΣΠΑ 2007-20013 ποσού 3.000.000 ευρώ. Αν γινόταν σωστός προγραμματισμός και σωστή διαχείριση του τεράστιου αυτού ποσού θα μπορούσε να γίνουν ουσιαστικές εργασίες στη σκηνή, σε τμήματα των κλιμάκων ανόδου και εδωλίων ώστε άνετα να χωρούν 2.000 θεατές. Ο καθαρισμός με σκουπάκια και βουρτσάκια μπορεί να είναι καλός όχι όμως αναγκαίος για τη λειτουργία του θεάτρου.
Όμως υπάρχουν ακόμη βάσιμες ελπίδες για την αναστήλωση του θεάτρου με ενέργειες της Περιφέρειας Θεσσαλίας, όπως τις παρουσίασε σε σχετική πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Λάρισας, ο Γραμματέας του Π.Σ. και αφορούν στη χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2016-2023. Ας ελπίσουμε ότι θα αντιληφθούν οι αρμόδιοι την μεγάλη σημασία αυτού του τοπικού «διαμαντιού» που μας χάρισαν οι πρόγονοί μας για να συντονίσουν τις ενέργειες τους και εντείνουν τις προσπάθειές τους όλοι μαζί ώστε όταν με το καλό αναδειχθεί το θέατρο να μη λέει κανείς εγώ αλλά εμείς. Γιατί η Λάρισα θα μπορούσε να οργανώσει τους Μεσογειακούς αγώνες, η Ελλάδα μπόρεσε και έκανε τους Ολυμπιακούς αγώνες αλλά δεν μπορεί να αναστηλώσει τα μνημεία της; Ας αφήσουν λοιπόν όλοι τις δικαιολογίες και να παραδεχθούν πως όταν υπάρχει βούληση πολλά μπορεί να γίνουν.
Τα πνευματικά και υλικά οφέλη για τη Λάρισα, την Θεσσαλία αλλά και την Ελλάδα θα είναι εντυπωσιακά. Το θέατρο είναι η ταυτότητά μας, ο πολιτισμός μας. Σ’ αυτό αντικατοπτρίζεται το αθάνατο ελληνικό πνεύμα. Το πνεύμα που έχουμε ανάγκη και που εκτοπίστηκε από τον εκτεχνικισμό και τον άκρατο καταναλωτισμό. Ο Ελύτης έλεγε ότι η φύση που μας περιβάλει δεν είναι μόνο χώμα, δέντρα και νερά . Είναι η αντανάκλαση της ψυχής ενός λαού πάνω στη ύλη. Εξάλλου όλοι μας αρμόδιοι και μη συμφωνούμε ότι ο πολιτισμός μας είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας χωρίς βέβαια να κάνουμε αυτά που είναι αναγκαία για οικειοποίηση των ποικίλων αγαθών της».
Γεώργιος Ντόβας
