* Από τον Γιώργο Μακρή (mak@eleftheria.gr)
ΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ
Αν «χάσουν» τους συνταξιούχους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ,
κινδυνεύουν με βαριά ήττα στις εκλογές
ΟΠΩΣ έχει αποδειχθεί σ’ όλες τις έρευνες ανάλυσης της ψήφου των εκλογών του 2012, τη νίκη στη Νέα Δημοκρατία έδωσαν οι ψηφοφόροι άνω των 50-55 ετών και κυρίως οι συνταξιούχοι, οι οποίοι έδωσαν επίσης ισχυρά ποσοστά και στο ΠΑΣΟΚ αλλά και τη Δημοκρατική Αριστερά.
Αλλά και στις δημοσκοπήσεις που διενεργούνται αυτήν την εποχή, φαίνεται ξεκάθαρα πως οι συνταξιούχοι είναι αυτοί που κυρίως στηρίζουν τα δύο κυβερνητικά κόμματα.
* * *
Στον πίνακα από το γκάλοπ της METRON ANALYSIS για το «Έθνος της Κυριακής» (δημοσιεύτηκε την περασμένη Κυριακή 20 Οκτωβρίου) προκύπτει ότι η Νέα Δημοκρατία προηγείται – και με πολύ μεγάλη διαφορά - του ΣΥΡΙΖΑ μόνο στην ηλικιακή κατηγορία άνω των 65 ετών. Στην εν λόγω κατηγορία η ΝΔ παίρνει 34,3% (πρόκειται για πρόθεση ψήφου όχι εκτίμηση) έναντι μόλις 10,8% του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος βρίσκεται πολύ κοντά με το ΠΑΣΟΚ που παίρνει 10,2% (αξιοσημείωτο ότι στους άνω των 65 ετών έχει την καλύτερη επίδοσή της και η ΔΗΜΑΡ που είναι πια εκτός κυβέρνησης).
Αντίθετα, στις υπόλοιπες ηλικιακές κατηγορίες ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μπροστά με αξιοσημείωτη την πρωτιά του στην ηλικιακή ομάδα 55-64 (συνταξιούχοι ή ευρισκόμενοι στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης) – σημειώνεται ότι στην ηλικιακή ομάδα 45-54 το ΠΑΣΟΚ έχει το απίστευτα χαμηλό ποσοστό του 1,3%...
* * *
Το ίδιο συμπέρασμα επιβεβαιώνεται και από τις υπόλοιπες δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο καιρό παρά τις όποιες αυξομειώσεις στα ποσοστά: οι συνταξιούχοι αποτελούν τον «σκληρό πυρήνα» των ψηφοφόρων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Ως εκ τούτου, για να προχωρήσει με τις νέες επώδυνες παρεμβάσεις (αφορούν κυρίως στις συντάξεις), οριζόντιες ή κάθετες, είτε έχουν ψηφισθεί ήδη είτε όχι, ώστε να τηρήσει τις δεσμεύσεις της απέναντι στην τρόικα, η κυβέρνηση καλείται να έλθει σε σύγκρουση με την πιο «πιστή» και συμπαγή ομάδα ψηφοφόρων της.
* * *
Σημειώνεται ότι το ειδικό βάρος των συνταξιούχων στο αποτέλεσμα των εκλογών είναι μεγαλύτερο του αριθμού τους καθώς προσέρχονται στις κάλπες σαφέστατα πιο μαζικά απ’ ό,τι οι νεότερες ηλικίες.
Επιπρόσθετα, ως κατηγορία του εκλογικού σώματος έχουν το χαρακτηριστικό πως δεν μεταβάλλουν εύκολα την προτίμησή τους, στην οποία βαρύνοντα ρόλο παίζει η «παραταξιακή ταύτιση».
* * *
Το αν αυτά τα χαρακτηριστικά επαληθευτούν και σε τι βαθμό στις επόμενες εκλογές μένει φυσικά να αποδειχτεί, στα δύο κυβερνητικά κόμματα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν πάντως πολύ καλά - το έχουν επισημάνει όλοι οι εκλογικοί αναλυτές – πως «αν «χάσουν» τους συνταξιούχους, κινδυνεύουν με βαριά ήττα στις εκλογές».
Ξαναθυμήθηκαν
«ρετιρέ» - «ευγενή» ταμεία
για να κόψουν
μισθούς - συντάξεις
ΜΕ τον ίδιο χαρακτηρισμό («ρετιρέ»), που είχε χρησιμοποιήσει ο Αντρέας Παπανδρέου για τους προνομιούχους δημοσίους υπαλλήλους, επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση να περικόψει εκ νέου τους μισθούς σε συγκεκριμένες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων.
Η προεργασία της κοινής γνώμης ξεκίνησε ήδη ώστε να γίνει «ομαλά» (δηλαδή με την αποδοχή όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας) η μετάβαση από τη θέση «δεν μειώνονται ξανά οι μισθοί» στη θέση «μειώνονται μόνο οι μισθοί των προνομιούχων δημοσίων υπαλλήλων, των «ρετιρέ». Διόλου τυχαία διαρρέονται «ακραία» παραδείγματα όπως υπάλληλος ΔΕ σ’ ένα υπουργείο να αμείβεται πολύ περισσότερο από υπάλληλο ΠΕ σ’ άλλο.
Υπενθυμίζεται ότι με ανάλογα παραδείγματα είχε υποστηριχθεί επικοινωνιακά η εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου, το οποίο – υποστήριζαν τότε – ήλθε ακριβώς για να εξαλείψει τους μισθούς πολλών ταχυτήτων στο Δημόσιο, να βάλει δηλαδή τέλος στα «ρετιρέ».
* * *
Στον τομέα των συντάξεων, στον οποίο επίσης πρόκειται να γίνουν περικοπές ευρείας κλίμακας, η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης βασίζεται στις συνδεδεμένες εκφράσεις «ευγενή» ταμεία και «προνομιούχοι συνταξιούχοι», εκφράσεις που πάντοτε έρχονται στην επικαιρότητα όταν επιχειρούνται αλλαγές (επί τα χείρω) στο ασφαλιστικό σύστημα.
Μ’ αυτόν τον τρόπο αλλά και την «ενοχοποίηση» των συνταξιούχων κάτω των 65 ετών επιχειρείται να γίνει - επίσης με τη στήριξη όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας - η μετάβαση από τη θέση «δεν μειώνονται ξανά οι κύριες συντάξεις» στη θέση «μειώνονται μόνο οι συντάξεις των προνομιούχων» ή όπως είπε την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας «καταργούνται οι κοστοβόρες εξαιρέσεις στο ασφαλιστικό σύστημα».
Με ευχάριστο «διάλειμμα»
θα μοιάζουν 2012 – 2013
μπροστά στους φόρους του 2014…
ΠΟΛΥ βαριά θα είναι η φορολογική επιβάρυνση για τους περισσότερους Έλληνες το 2014. Μπορεί τα κυβερνητικά στελέχη να δηλώνουν καθημερινά πως «δεν θα επιβληθούν νέοι φόροι», η φορολογική επιβάρυνση όμως θα είναι αυξημένη για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών την ερχόμενη χρονιά.
Βεβαίως, τα φορολογικά μέτρα εκτός από τον φόρο ακινήτων έχουν ήδη ψηφισθεί, πλην όμως οι φορολογούμενοι δεν έχουν συναισθανθεί ακόμη τις συνέπειές τους στην τσέπη τους. Ενδεικτικό είναι ότι μόνο από την κατάργηση των φοροαπαλλαγών ο προϋπολογισμός θα ωφεληθεί κατά 820 εκατ. ευρώ, τα οποία φυσικά θα προέλθουν από τους πολίτες…
Όσοι ασχολούνται με τα φορολογικά λένε χαρακτηριστικά ότι «η φορολογική επιβάρυνση το 2014 θα είναι τόσο μεγάλη που οι φόροι του 2012 και του 2013 θα μοιάζουν με ευχάριστο «διάλειμμα»...
Πώς ο... συγχωριανός
ενός πολιτικού
«μπλόκαρε»
την κινητικότητα
Η ιστορία που ακολουθεί έρχεται να αποδείξει ότι ακόμη και τώρα, στην εποχή της τρόικας και του μνημονίου, ισχύει απόλυτα η έκφραση «αν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη»...
Στο πλαίσιο της κινητικότητας, αποφάσισαν σε υπουργείο να «κινητοποιήσουν» 50 υπαλλήλους χαμηλών προσόντων (οριζόντια, χωρίς αξιολόγηση) ώστε να καλύψουν το πλαφόν που τους έθεσε το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Λογάριασαν, όμως, χωρίς τον ξενοδόχο και συγκεκριμένα έναν από τους 50 υπαλλήλους ο οποίος τυγχάνει συγχωριανός υψηλόβαθμου κυβερνητικού αξιωματούχου (ο εν λόγω αξιωματούχος φημίζεται ότι ασχολείται προσωπικά με ζητήματα που αφορούν στην ιδιαίτερη πατρίδα του και τους συμπατριώτες του).
* * *
Ο υπάλληλος λοιπόν πήγε και βρήκε τον εν λόγω πολιτικό στο σπίτι του, στο χωριό τους. Του εξήγησε τι συνέβη και φυσικά έγινε αμέσως η... παρέμβαση στην πολιτική ηγεσία του εν λόγω υπουργείου.
Αποτέλεσμα; Εγκαταλείφθηκε το σχέδιο για οριζόντια κινητικότητα των 50 υπαλλήλων και αποφασίστηκε να γίνει αξιολόγηση! (Η ιστορία ακούγεται έντονα στην Αθήνα και όπως είναι φυσικά προκαλεί την έντονη δυσφορία αυτών που εντάσσονται οριζόντια στην κινητικότητα και δεν τυχαίνει να έχουν στις τάξεις τους... συγχωριανό του εν λόγω πολιτικού).
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΝΑ
«ΦΥΓΕΙ» Η ΤΡΟΪΚΑ
Η Ελλάδα ψήφισε υπέρ
στο να ελέγχει η ΕΕ
τον προϋπολογισμό της
ΕΙΝΑΙ τον τελευταίο καιρό η πλέον προσφιλής φράση για τους υπουργούς και τους κυβερνητικούς βουλευτές: το μνημόνιο τελειώνει, η τρόικα φεύγει εντός του 2014.
Αυτό που δεν λένε, αλλά το είπε με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο προχθές ο επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ κ. Όλι Ρεν είναι ότι και να φύγει η τρόικα υπό την έννοια ότι θα σταματήσει το «τελετουργικό» της τριμηνιαίας επίσκεψης των στελεχών της στην Αθήνα, ο έλεγχος επί των οικονομικών του Ελληνικού Δημοσίου θα συνεχιστεί για πολλά πολλά χρόνια (ως το 2040 ή ίσως και περισσότερο).
* * *
Το προβλέπει η νέα νομοθεσία της Ε.Ε. (από το Μάιο του 2013) που είναι γνωστή ως «διπλό πακέτο» για την οικονομική διακυβέρνηση» για χώρες που το δημόσιο χρέος τους είναι πάνω από 75% του ΑΕΠ (ουσιαστικά πρόκειται για τις περισσότερες χώρες).
Κατά ειρωνεία της τύχης, η ελληνική κυβέρνηση ψήφισε υπέρ αυτής της ρύθμισης στα όργανα της ΕΕ...
Τρεις αριθμοί (7-25-50)
εξηγούν γιατί έρχονται
μεγάλες μειώσεις
σε συντάξεις - επιδόματα
ΠΡΟ καιρού η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Άνγκελα Μέρκελ είχε αναφερθεί σε τρεις αριθμούς προδιαγράφοντας και τις εξελίξεις των επόμενων ετών στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είχε πει ότι η ΕΕ έχει σήμερα το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού, το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ και το 50% των παροχών του κοινωνικού κράτους απ’ όλες τις χώρες στον πλανήτη.
Το συμπέρασμά της; Καθώς οι δύο πρώτοι αριθμοί μειώνονται (τόσο ο πληθυσμός όσο κυρίως το εισόδημα, ο πλούτος που παράγει η ΕΕ) είναι αναπόφευκτο ότι θα μειωθεί και ο τρίτος, άρα θα συρρικνωθεί το γενναιόδωρο κοινωνικό κράτος (συντάξεις, επιδόματα, υγεία, παιδεία) που αποτελεί τη μεγαλύτερη κατάκτηση των λαών της μεταπολεμικής Ευρώπης.
