Του Νίκου Ι. Μεγαδούκα
Πριν από πολλές δεκαετίες, το δεξιό ελληνικό μετεμφυλιακό κράτος ζητούσε από χιλιάδες πολίτες να προβούν σε δηλώσεις «αποκηρύξεως του κομμουνισμού και των παραφυάδων αυτού» και στη χειρότερη περίπτωση τους έστελνε στα ξερονήσια.
Η ίδια «ιστορία» δυστυχώς επαναλαμβάνεται και σήμερα, μέσω της διχαστικής και ανιστόρητης «θεωρίας των δύο άκρων» (την οποία, ωστόσο, έχουν αποδοκιμάσει πολλά κεντρώας προελεύσεως και αναφοράς στελέχη της «γαλάζιας» παρατάξεως, με προεξάρχοντα τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Δημ. Αβραμόπουλο) με την οποία «παίζουν» ο πρωθυπουργός και το περί αυτόν κύκλωμα εξουσίας, προωθώντας παράλληλα και την άλλη θεωρία, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει καλή και κακή βία.
«Καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;», ρωτούν με περισσή, δήθεν αφέλεια, «γαλάζιοι» προπαγανδιστές και στελέχη, ταυτόχρονα δε, συνεπικουρούμενοι από κυρίαρχα ΜΜΕ, ξεπεσμένους πολιτικούς και συνυπεύθυνους για το σημερινό κατάντημα της χώρας (όπως ο Θ. Πάγκαλος) και «διανοούμενους» (εντός ή εκτός εισαγωγικών – για να είμαστε δίκαιοι) ζητούν πιστοποιητικά «νομιμοφροσύνης» και για το νέο σλόγκαν που πλασάρουν ότι δεν υπάρχει καλή και κακή βία.
Παρακάμπτοντας προσώρας (αλλά όχι λησμονώντας) το γεγονός ότι βία συνιστά και το Μνημόνιο (το οποίο εμπεριέχει τη βία της ανεργίας, της φτώχειας, ακόμη δε και της αναξιοπρέπειας, στην οποία έχουν οδηγήσει την κοινωνία και φυσικά σε αυτοκτονίες) ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κατρούγκαλος, μιλώντας στην τηλεοπτική εκπομπή «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη, επιχείρησε να αποσαφηνίσει κάποια πράγματα.
«Πρέπει να αποφύγουμε τον εννοιολογικό αχταρμά να χρησιμοποιούμε τον ίδιο όρο «βία» για τη δολοφονική επέμβαση της «Χρυσής Αυγής» στην καθημερινή ζωή της χώρας, τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, το γιαούρτωμα του Θ. Πάγκαλου, ή το «τούρτωμα» του συναδέλφου (Ι. Γρυσπολάκη, πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης) και σε μια μαχητική διαδήλωση. Ή για παράδειγμα στην άποψη που ακούστηκε από κόμματα της Αριστεράς (εννοούσε το ΚΚΕ) για το ποια πρέπει να είναι η έντονη αντίδραση σε κάποιο νόμο. Αυτά τα πράγματα δεν είναι ούτε φαινομενολογικά, ούτε από πλευράς ουσίας ίδια», τόνισε.
Τι τις ήθελε τις αναλύσεις ο καθηγητής;
Έπεσαν, κατά το κοινώς λεγόμενο, να τον φάνε, τόσο ο οικοδεσπότης της εκπομπής όσο και ο Θ. Πάγκαλος και η Σώτη Τριανταφύλλου, η δε ΝΔ αποφάνθηκε ότι τα υποστηριχθέντα από το Γ. Κατρούγκαλο «οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται και διακινεί τη θεωρία της καλής και κακής βίας. Μια θεωρία που τροφοδοτεί την εξτρεμιστική βία, διχάζει την κοινωνία και οδηγεί στο χάος» και, όπως πάντα, ζήτησε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ «εδώ και τώρα, να αποδοκιμάσει ευθέως τις δηλώσεις αυτές και να ξεκαθαρίσει τη θέση του».
«Η φτηνή προβοκάτσια οδηγεί στην αυτογελοιοποίηση», ήταν η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου, ας σημειωθεί, ο καθηγητής δεν είναι μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής, αλλά απλώς μετέχει στην ευρεία επιτροπή πανεπιστημιακών που έχει συγκροτήσει το κόμμα για τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα...
Είναι προφανές πως όσοι εναντιώθηκαν στις θέσεις του Γιώργου Κατρούγκαλου δεν τον άκουσαν, αλλά παρέμειναν εγκλωβισμένοι στα σλόγκαν και στις θεωρίες τους και, συνεπώς, όποιος δεν συμφωνεί με το μοντέλο το οποίο αυτοί προωθούν, είναι εχθρός τους και αφ’ ης στιγμής ταυτίζουν τον εαυτό τους με τη χώρα, είναι ταυτόχρονα και εχθρός του έθνους!
Ο καθηγητής έθιξε, όμως, ορισμένα ακόμη ζητήματα, αλλά και αυτά προσποιήθηκαν πως δεν τα άκουσαν:
- Είπε, λοιπόν, πως «το ίδιο το Σύνταγμά μας επιβάλλει ή επιτρέπει τη βία, όταν για παράδειγμα επιχειρείται κατάλυση του πολιτεύματος. Επίσης, το ίδιο το Σύνταγμά μας επιτρέπει την ανυπακοή στους νόμους που δεν είναι σύμφωνοι με το Σύνταγμα».
- «Γιατί λέμε ότι καταδικάζουμε τη βία από όπου και αν προέρχεται; Δεν είναι βία η νομιμοποιημένη βία της αστυνομίας όταν διαλύει με χημικά μία διαδήλωση; Άρα, όταν λέμε ότι καταδικάζουμε τη βία από όπου και αν προέρχεται, έχουμε εξαιρέσεις».
- «Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο «βία» για αυτό που γίνεται στο πανεπιστήμιο ή όταν έχουμε μία μαχητική διαδήλωση, εκεί κάνουμε μία ιδεολογική αλχημεία. Βαφτίζουμε «βία» την έκφραση ενός δικαιώματος, δηλαδή το να αντιστεκόμαστε στην καταπίεση».
Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, σε άρθρο του στην ιστοσελίδα «Enikos.gr» του Νίκου Χατζηνικολάου απέρριψε, με ιστορικές αναφορές, το ερώτημα «καταδικάζετε τη βία από όπου κι αν προέρχεται;», θυμίζοντας τα όσα με τη βία περιγράφονται στον Εθνικό Ύμνο του Διονυσίου Σολωμού και στα όσα σχετικά διαλαμβάνονται στο επαναστατικό κείμενο του Ρήγα Φεραίου «Νέα Πολιτική Διοίκησις», ρωτώντας αν «οι κύριοι του «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται» έχουν καταδικάσει τον Σολωμό και τον Ρήγα.
«Όταν ο Κολοκοτρώνης έπαιρνε στο κατόπι τον Δράμαλη στα Δερβενάκια, όσο να ‘ναι μια τόσο δα βία την άσκησε. Των κυρίων του «καταδικάζετε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται;» πώς και τους ξέφυγε ο Γέρος του Μοριά;», ρώτησε ο αρθρογράφος, ο οποίος θύμισε και τα «αιμοβόρα» λόγια από τη Μασσαλιώτιδα, τον Εθνικό Ύμνο της Γαλλίας:
«Στα όπλα πολίτες/ Σχηματίστε τα τάγματά σας/ Προελάστε, προελάστε/ Αφήστε το μολυσμένο αίμα/ Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας./ Ιερή αγάπη για την Πατρίδα/ Οδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα/ Ελευθερία, λατρευτή Ελευθερία/ Μπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σου/ Κάτω από τις σημαίες μας, άσε τη νίκη/ να σπεύσει σε σένα, ρωμαλέα δύναμη/ Έτσι ώστε στο θάνατο οι εχθροί σου/Να δουν το θρίαμβό σου και τη δόξα μας».
Ο Νίκος Μπογιόπουλος απευθυνόμενος στους κυβερνώντες πρόσθεσε:
«Πίσω από το δήθεν «πασιφισμό» σας και από τα διαγγέλματα «κοινωνικής ειρήνης» προς μια κοινωνία που της έχετε βάλει μπουρλότο, στόχος σας είναι να σπιλώσετε τον αγώνα του καταπιεσμένου ενάντια στον τύραννο και τον εκμεταλλευτή του, βαφτίζοντας «βία» την αντίσταση και τη διαμαρτυρία του. Κι αφού τη σπιλώσετε και τη συκοφαντήσετε, μετά σπεύδετε να την αντιπαραβάλλεται με τη βία του εκμεταλλευτή, με τη βία των μνημονίων, με τη βία της φτωχοποίησης, με τη βία των ΜΑΤ, με τη βία των νόμων σας. Αυτή τη βία, βέβαια, δεν την λέτε βία. Τη βαφτίζετε «νομιμότητα» και «δημοκρατία»».
