Του Χρήστου Τσαντήλα
ΕΙΜΑΙ βέβαιος πως οι περισσότεροι από τους καταναλωτές, έχουμε αντιληφθεί τον, με απύθμενο θράσος, αγενέστατο τρόπο, με τον οποίο εισπράττουν τα καταστήματα κινητής τηλεφωνίας τους λογαριασμούς των πελατών τους... Ενοχλεί αφάνταστα το γεγονός ότι οι πελάτες τους, ιδιαίτερα οι της... μιας κάποιας ηλικίας, αναγκάζονται σε βασανιστική ορθοστασία, αφού ίχνος καρέκλας δεν υπάρχει στα μαγαζιά αυτά, περιμένοντας στην ουρά, απέναντι σε ευπαρουσίαστους αλλά αμίλητους υπαλλήλους, υποχρεωμένους σε ορθοστασία επίσης (νεαρούς και νεαρές... αναλώσιμους - θύματα του εργασιακού μεσαίωνα στον οποίο έχουμε βρεθεί), παιδιά σκυμμένα μπροστά σε υπολογιστές, θύματα κι αυτά μιας άλλης μορφής γραφειοκρατίας πιο εξελιγμένης, πιο σύγχρονης...
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ως καταναλωτές, έτσι μας έμαθαν να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας. Όλους τους λογαριασμούς. Ακόμα και αν δεν είναι δικοί μας! Ίσως αν υπήρχε κοινωνική δικαιοσύνη το μόνο επίδομα που υποχρεωτικά θα έπρεπε να μας καταβάλλεται θα ήταν ένα «εθνικό επίδομα... ταλαιπωρίας»! Γενικώς όμως, συμπεριφερόμαστε ως ένας... εξαρτημένος λαός. Είτε από τα... κινητά, είτε από τα δανεικά!
ΚΑΠΩΣ έτσι δεν γίνεται και με την κυβέρνηση; Αν δεν εξασφαλιστεί η αποπληρωμή του χρέους, της δίνουν οι άλλοι δανεικά; Δεν της δίνουν! Πόση άραγε σημαντική διαφορά, έχουν τα συμβόλαια των εταιριών κινητής τηλεφωνίας, από τα... μνημόνια της ταπείνωσης; Για αυτές τις υπηρεσίες που παρέχουν οι δανειοδοτικοί μηχανισμοί, δεν βγαίνει ο λογαριασμός; Μόνο η μέθοδος είσπραξης διαφέρει... Στις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, οι όροι των συμβολαίων με τους καταναλωτές είναι πιο ελαστικοί. Τους επαναδιαπραγματεύονται απευθείας με τον πελάτη τους οι εταιρίες. Δεν πληρώνεις; Σου κόβουν τη σύνδεση! Αλλά πριν τους κάνεις τον δύσκολο, πρώτα σου αρχίζουν με διάφορες προσφορές...
ΣΤΑ καταστροφικά μνημόνια για τη χώρα, δυστυχώς με τους δανειστές, διαπραγματεύονται άλλοι για τον λαό. Πληρώνεις αδρά και μάλιστα για αμαρτίες άλλων, αλλά το κυριότερο δίχως να σε ρωτούν. Δεν έχεις επιλογές να σκληρύνεις τη στάση σου στους δανειστές. Δεν μπορείς να «κόψεις» τη σύμβαση. Υπέγραψες μνημόνια και θα πληρώνεις και με δυσβάστακτους όρους...
ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ όμως και περήφανοι ως λαός, γίνεται; Δεν γίνεται. Με άνεργα νιάτα και προδομένα γηρατειά, κατεστραμμένα νοικοκυριά και εξαρθρωμένη ελληνική κοινωνία, περιέργως ανήμπορη να αντιδράσει στον «Αττίλα» των δεινών που την έχει ρημάξει, σαν τις πληγές του Φαραώ που έπεσαν πάνω στη χώρα, η οποία βίωσε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μια σειρά τρομερές καταστροφές, με πρώτη απ’ όλες την απογοήτευση των νέων της, δεν γίνεται να μιλάς για περηφάνεια...
