* Του Απόστολου Παπαπαρίση
Ειδήσεις που μας συγκλονίζουν αλλά και μας δίδουν μαθήματα ήθους και μεγαλείου ψυχής! Τρία χρόνια πριν στις 19 Αυγούστου 2010 ένας ακόμα «αντιπαραγωγικός» Αξιωματικός έχασε τη ζωή του και μια μάνα κι ένας πατέρας θρηνούσαν την απώλεια του παιδιού τους. Ο σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού Γιώργος Λυκάκης έπεσε στο κενό από ύψος 22 μέτρων στη δύσκολη δοκιμασία της «αράχνης», κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του, στη Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών. Το διπλό δίχτυ ασφαλείας δεν λειτούργησε. Σκίστηκε (πιθανόν από κακή συντήρηση), και το κορμί του άτυχου νέου Αξιωματικού έπεσε με δύναμη στο έδαφος. Ήταν 24 ετών. Για μια-δυο μέρες έγραψαν σχετικά οι εφημερίδες και τα blogs, και αυτό ήταν. Το θέμα ξεχάστηκε. Συγκλονιστική η μητέρα του στο δικαστήριο ως απρόσμενος μάρτυρας υπεράσπισης! Κανείς δεν την είδε ποτέ. Δεν βγήκε στα κανάλια, ούτε στις εφημερίδες. Η κυρία Ελένη Λυκάκη δήλωσε: «Δεν ζητώ την τιμωρία κανενός. Κανένας δεν ήθελε τον θάνατο του παιδιού μου. Ζητώ μόνο να μην θρηνήσει άλλη μάνα εξαιτίας ενός λάθους. Ο γιος μου τίμησε την πατρίδα και αυτή τη στάση θα ήθελε να κρατήσω» και οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.
Στο μνήμα του, οι γονείς του σκάλισαν στο μάρμαρο τις λέξεις – μηνύματα που ακολουθούν: «Γιε μας, αναζητούσες το δύσκολο, το αθλητικό, το ηρωικό, το περιπετειώδες. Για την πατρίδα τα νιάτα σου! Έκανες το μεγάλο άλμα προς την ουράνια Πατρίδα. Μονάκριβο μας παιδί, άξιε σημαιοφόρε, Σε περιμένει ο Σημαιοφόρος της Αναστάσεως. Καλή ανάπαυση, γενναίο μας παλικάρι! Καλή αντάμωση γλυκιά μας ανάσα! Σε αγαπάμε απέραντα! Για πάντα μαζί!»
