Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου του 32ου Δ. Σχ. Λάρισας - συγγραφέα
Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: Κάποιοι συμπατριώτες μας αγωνιστές, κατά δήλωσή τους, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προσέφυγαν στα ελληνικά δικαστήρια, απαιτώντας πρώτα την κατάργηση του όρκου στο Ιερό Ευαγγέλιο και εν συνεχεία την αφαίρεση των θρησκευτικών εικόνων και συμβόλων από τις δικαστικές αίθουσες. Προς επίρρωση αυτών, κατέφυγαν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων! Η Ορθοδοξία βρίσκεται συχνά στο στόχαστρο των γνωστών κύκλων που εκπροσωπεί το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, στο οποίο μετέχουν και οι καταγγέλοντες. Με αυτή την ντροπιαστική προσφυγή ζητούν από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων την καταδίκη της Ελλάδος, με τη βαρύγδουπη καταγγελία: «παραβίαση του δικαιώματος στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, του δικαιώματος στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας».!! Έτσι, ζητούν με σειρά προσφυγών την κατάργηση του θρησκευτικού όρκου στα δικαστήρια, την απόσυρση των χριστιανικών συμβόλων από τις αίθουσες, ενώ θεωρούν τις αποφάσεις που λαμβάνουν ορθόδοξοι δικαστές ως μη αμερόληπτες (!!). Προσφεύγοντες είναι οι: Παν. Δημητράς, Αντρέα Τζίλμπερτ, Νικ. Μυλωνάς, Γρηγ. Βαλλιανάτος, Ευαγγελία Βλάμη, Αντωνία Παπαδοπούλου, Ναυσ. Παπανικολάτου και Δημ. Τσαμπρούνης, μέλη της επιδοτούμενης ΜΚΟ «Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι». Τα μέλη του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, κατά δήλωσή τους, παραβρέθηκαν ως μάρτυρες υπεράσπισης σε 48 ποινικές υποθέσεις που αφορούσαν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα. Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η υποχρέωση των μαρτύρων να ορκίζονται στο Ευαγγέλιο συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας, των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης με τις οποίες απαγορεύονται οι διακρίσεις. Παράλληλα, οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται στην προσφυγή τους ότι η παρουσία χριστιανικών συμβόλων στις αίθουσες των ελληνικών δικαστηρίων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι όλοι οι Ελληνες δικαστές είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, δημιουργεί αμφιβολίες για την αμεροληψία των αποφάσεών τους (!!!).
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καταρχήν φαίνεται ότι ο συλλογισμός των μελών της τρεφόμενης με χρήματα του ελληνικού λαού ΜΚΟ πάσχει με βάση τον κοινό νου. Ο όρκος δηλώνει ότι ο ορκιζόμενος αποδέχεται την ύπαρξη μιας Αρχής που υπερβαίνει τα ανθρώπινα κριτήρια, μέτρα και σταθμά, περί αρχών και αξιών. Όποιος αρνείται τον όρκο σημαίνει ότι στερείται αρχών και αξιών, έχοντας το θράσος να τις επικαλείται και να προσφεύγει σε υποτιθέμενες, και φυσικά ανύπαρκτες γι΄ αυτόν, αρχές Δικαίου. [Αλήθεια ποιες;]. Αυτά, βέβαια, δεν θα τα σκεφθεί το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αφού δεν τα σκέφθηκαν οι δικοί μας. Έτσι, ο κάθε Δημητράς, Μυλωνάς, Βαλλιανάτος, και οι λοιποί μισθοδοτούμενοι από το ελληνικό δημόσιο της ΜΚΟ, θα μας ζητούν να τους πληρώσουμε ξανά κι από πάνω, κραδαίνοντας την αναμενόμενη καταδίκη μας.
ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΣΧΕΔΙΟ: Το ερώτημα είναι τι ακόμη θα ζητήσουν οι διάφοροι «λύκοι βαρείς» που ενέσκυψαν στην πατρίδα μας. Μπορούμε να απαριθμήσουμε τις επιτυχίες του νεοελληνικού κράτους που «επετεύχθησαν» με συνέργειες, μεταξύ άλλων, και των προοδευτικών κρατικοδίαιτων αγωνιστών, σαν αυτών της προαναφερθείσας ΜΚΟ: Ο γάμος, από ιερό Μυστήριο γίνεται πολιτικός και εν συνεχεία σύμφωνο συμβίωσης, η Παιδεία κατάρτιση, η ταφή αποτέφρωση, η εργασία σεμινάρια, η αγροτική παραγωγή λαμπόγυαλα, το εμπόριο Κίνα, το μικρεμπόριο Γκάνα, η θητεία άρνηση συνείδησης, τα σχολεία της υπαίθρου φωλιές κοράκων, τα χωριά νεκροταφεία καλλικρατικά, η κοινωνική πολιτική επιδόματα αμβλώσεων, η περίθαλψη εθελοντισμός, κ.ά
ΘΕΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: Αλλά, για να επανέλθουμε, ας μην ξεχνάμε πως αν κάθε έργο μας για να ευοδωθει πρέπει πρώτα να επιζητούμε την ευλογιά του Θεού, πόσο μάλλον πρέπει σε ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως η απονομή της δικαιοσύνης. Όμως, δόξα τω Θεώ στην Ελλάδα σχεδόν πάντα ισχύει: η δικαιοσύνη και η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δικαστών ακολουθεί το νόμο του Θεού.
konstantinosa.oikonomou@gmail.gr www.scribd.com/oikonomoukon
