* Της Αννυς Ψάρρα-Περίφανου
μέλους Δ.Σ. Γονέων Παιδιών με Δυσλεξία Θεσσαλίας, μέλους της συντ/κης επιτροπής της Δημοτικής Κίνησης «ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ»
Mε τη λήξη της σχολικής χρονιάς είχα τη χαρά να παρευρεθώ και να παρακολουθήσω τις εκδηλώσεις των παιδιών του Αριστέα Γιάννουλης .Η εκδήλωση ξεκίνησε με την θεατρική παράσταση «Το καλάθι της κοκκινοσκουφίτσας», μια υπέροχη διασκευή του παραμυθιού με μηνύματα σωστής διατροφής. Μια θεατρική παράσταση τόσο διαφορετική !Εκπαιδευτικοί που έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους συμμετέχοντας οι ίδιοι σε ρόλους. Παιδιά που ερμήνευαν με τον δικό τους τρόπο τους ρόλους ,ψάχνοντας την επιβράβευση. Γονείς με το χαμόγελο της αποδοχής καμάρωναν για τις προσπάθειες και επιδόσεις των παιδιών τους. Η εκδήλωση έκλεισε με τα παιδιά να παρασέρνουν τους θεατές σε μια πανέμορφη γιορτή με τις ερμηνευτικές και χορευτικές τους ικανότητες.
Ποιος μπορεί να στερήσει το χαμόγελο αυτών των παιδιών; Τα παιδιά του «Αριστέα» είναι τα παιδιά όλων μας! Είναι ισότιμοι πολίτες που έχουν το δικαίωμα στη μάθηση και στην πλήρη συμμετοχή τους στην κοινωνία. Ο σεβασμός στα άτομα με ειδικές ανάγκες και αναπηρίες είναι ο δείκτης πολιτισμού της κοινωνίας μας που μετουσιώνεται σε ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Ζούμε μέρες όπου κάθε κοινωνικό και δημόσιο αγαθό βρίσκεται στο στόχαστρο. Η μνημονιακή χοάνη μετατρέπει τα πάντα σε απόλυτους αριθμούς. Η κραυγή αγωνίας των εργαζόμενων του «Αριστέα» πρέπει να γίνει η συντονισμένη κραυγή της συνείδησης των ανθρώπων της πόλης μας. Αν δεν αντιδράσουμε συλλογικά σαν μια υπεύθυνη κοινωνία με τους θεσμικούς φορείς και με τις συλλογικότητες πολιτών ,γινόμαστε συνένοχοι αυτής της βαρβαρότητας. Ο «Αριστέας» θύμα του PSI έχασε τα 476.408 ευρώ από τα 833.106 ευρώ. To αδιοίκητο ,με ευθύνη του υπουργείου και η υποχρηματοδότηση, οδηγούν στην υποβάθμιση και το σταδιακό κλείσιμο του «Αριστέα». Η διακοπή δρομολογίων έφερε σε απόγνωση τους γονείς που αδυνατούν να πληρώσουν το κόστος μετακίνησης των παιδιών τους. Η σίτιση διακόπηκε. Η δυνατότητα ολιγόωρης απασχόλησης των παιδιών στο -Στέκι- που με τόσο ενθουσιασμό στηρίχτηκε από τους εργαζόμενους δεν υπάρχει πια. Είναι ευθύνη όλων μας να συντονίσουμε τις φωνές μας με την κραυγή αγωνίας των εργαζομένων ,των γονιών αλλά κυρίως με τις άδολες και ανυποψίαστες φωνές των παιδιών. Ο «Αριστέας» είναι ο δικός τους χώρος δημιουργίας και έκφρασης. Σε μέρες που η κοινωνική αλληλεγγύη είναι η μόνη ασπίδα προστασίας ,ας ενώσουμε τις φωνές μας να φτάσουν στους υπεύθυνους! Όχι στο κλείσιμο και στην απαξίωση του «Αριστέα»!
