Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΠΡΙΝ από μια πενταετία, πάνω από 2.000 Λαρισαίοι είχαν υποδεχθεί ενθουσιωδώς στις δύο τα ξημερώματα, τον ποδοσφαιριστή Γκέρεμι με θητεία σε δύο πρωταθλήτριες Ευρώπης: την ισπανική Ρεάλ και την αγγλική Τσέλσι... Μπορεί ο Καμερουνέζος σταρ της μπάλας, να προτίμησε τη Λάρισα σε προχωρημένη ποδοσφαιρικά ηλικία, πλην όμως το οικονομικό «εφάπαξ» που πήρε από την τοπική ομάδα δεν ήταν αμελητέο για τον υπό συνταξιοδότηση ποδοσφαιριστή... Ανάλογα «αλμυρά εφάπαξ» η ομάδα της Λάρισας έδωσε σε πολλούς δοξασμένους εκατομμυριούχους του ελληνικού και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Στον Τούρκο Τουμέρ Μετίν, στον Χιλιανό Σολάνο, στον Πολωνό Ζουράφσκι, στους έλληνες Γιαννακόπουλο και Νταμπίζα...
ΣΗΜΕΡΑ, μια πενταετία μόλις από την εποχή των «παχέων αγελάδων», η ΑΕΛ είναι μια μικρογραφία της Ελλάδος: χρεοκοπημένη, με μέλλον αβέβαιο, και μια «κυβέρνηση» (τον άλλοτε γαλαντόμο πρόεδρό της) να αναζητεί λύση από μακριά, καθώς τον έχουν κηρύξει ανεπιθύμητο, οι άλλοτε χειροκροτητές του! Το «σχέδιο σωτηρίας» προβλέπει και εδώ «δανειστές»... Και το ανάλογο «μνημόνιο» τι προβλέπει; Εκχώρηση της ιστορίας της Λάρισας, σε ιδιοκτήτη αλυσίδας σούπερ – μάρκετ που χρηματοδοτεί άλλη επαρχιακή ομάδα (Βέροια) και έρχεται ως «άλλο ΔΝΤ» να θέσει τους όρους του: η ομάδα θα λέγεται την πρώτη χρονιά «Βέροια – ΑΕΛ» και την επομένη (αν είναι επιτυχημένη η πορεία της) «σκέτη» ΑΕΛ... Σε περίπτωση που δεν αποδειχθεί επιτυχημένο το μείγμα, ίσως ξαναγίνει Βέροια «σκέτη» ή κάτι άλλο, που η ζωή θα δείξει... Αν δεν ακολουθηθεί το σχέδιο σωτηρίας με τον κωδικό «Βέροια – ΑΕΛ», «σκέτη ΑΕΛ», κ.λπ. η άλλη λύση είναι η χρεοκοπία και το ξεκίνημα από την αρχή, από τα έγκατα της ποδοσφαιρικής γης...
ΟΠΩΣ συμβαίνει με την αναζήτηση λύσεως για το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, έτσι και το ποδοσφαιρικό «σταυρόλεξο» για την τύχη της ΑΕΛ έχει διχάσει την κοινωνία: υπάρχουν εκείνοι που αντιδρούν στην «έξωθεν σωτηρία» και την εκποίηση της ιστορίας της ομάδας της Λάρισας κι υπάρχουν κι οι ρεαλιστές που βλέπουν ως βιώσιμη λύση αυτή που προκύπτει από την επέμβαση του... ΔΝΤ της Βέροιας, για να μείνει η ομάδα στη ζώνη του ευρώ: στη Σούπερ Λίγκα δηλαδή, που εξασφαλίζει πόρους από εισιτήρια, τηλεοπτικά δικαιώματα και χορηγίες.
ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη... Κι όσοι αντιδρούν σ’ αυτό που κάποιοι ονομάζουν «ρεαλιστικό σχέδιο», ακονίζουν τα ξίφη τους... Έτσι κι αλλιώς το μετριοπαθές κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι αυτοί... Προέχουν γι’ αυτούς τα λάβαρα, η ιστορία, οι μάχες που έδωσαν οι ίδιοι, οι τιμημένοι νεκροί κ.λπ. και όχι «η σημαία ευκαιρίας» του Τυρνάβου ή της Βέροιας...
ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση, ο «ρομαντισμός» θα αναμετρηθεί και πάλι με τον «ρεαλισμό»... Το παρελθόν με το (έστω αμφίβολο) παρόν... Το διακύβευμα βέβαια εδώ, δεν είναι η σωτηρία μιας χώρας, αλλά η πορεία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας... Ωστόσο, καθώς ο ποδοσφαιρικός (και ο θρησκευτικός - και η ΑΕΛ είναι «θρησκεία» για πολλούς) φανατισμός είναι πολύ πιο αποφασιστικός από τον πολιτικό, η αντιπαράθεση θα ’ναι μια καλή ευκαιρία για να «μετρήσουμε» τ’ αποτελέσματα που θα ’χει η επιμονή όσων αντιπαραβάλλουν τα «σύμβολα» στις σύγχρονες οικονομικές θεωρίες... Τα συμπεράσματα θα ’ναι χρήσιμα και για όσους παρακολουθούμε τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, γύρω από το οικονομικό πρόβλημα της χώρας: οι ρεαλιστές γαρ, θεωρείται ότι «ξεπουλούν» ενώ οι υπόλοιποι αμύνονται του ιδεαλισμού τους...
