Του Γιάννη Μαντίδη
Όταν κατεβαίναμε απ’ τα πούλμαν, οι περίεργοι μας ρώταγαν: «Τι σωματείο είστε;»! Μας νόμιζαν για εργαζόμενους στην «ΤΡΑΙΝΟΣΕ» γιατί είμασταν όλοι μπλε. Χοντρά σκουρόχρωμα τζιν οι άντρες, παρόμοιες φούστες οι γυναίκες. Αναφέρομαι στις πρώτες εκδρομές του Αγίου Πνεύματος ελέω του Επικουρικού μας Ταμείου. Από τότε κύλησε αρκετό νερό στο δημοσιογραφικό αυλάκι κι αλλάξαμε αισθητά.
Τότε χωρούσαμε όλοι σ’ ένα πούλμαν, σ’ ένα μικρό ξενοδοχείο, σ’ ένα μικρό εστιατόριο και τραγουδούσαμε όλοι μαζί το «Πήραμε τη ζωή μας λάθος». Με το πέρασμα των καιρών, πούλμαν και εκδρομείς αυξήθηκαν, πετάξαμε τα σκούρα τζιν, φορέσαμε χρωματιστές βερμούδες και διασκορπιστήκαμε σε αχανή ξενοδοχεία. Δεν ξανατραγουδήσαμε το «Πήραμε τη ζωή μας λάθος». Ίσως, γιατί νομίσαμε ότι την πήραμε σωστά...
Τριήμερο του Αγίου Πνεύματος 2014, «Πόρτο Καρράς», Χαλκιδική. Αν μετρήσουμε τα χρόνια, πρέπει να είναι η 38η εκδρομή του σιναφιού μας, με πρώτη εκείνη την αξέχαστη στη Λίμνη του Μέγδοβα, το 1976... Κάθε φορά καινούργια πρόσωπα, όλο και λείπουν οι παλιοί. Την εξαφάνιση ηλικιωμένων (και των νεότερων που «έφυγαν» νωρίς) δεν μας τη λέει η τηλεόραση. Μας τη θυμίζει ο Πρόεδρος του Ταμείου μας, όταν διαβάζει τα ονόματα στο μνημόσυνο για την ανάπαυση των ψυχών τους κι ευθύς αμέσως κάνουμε την παράκληση υπέρ υγείας των ζώντων. Το ένα με το άλλο πάνε κοντά – κοντά...
Είχαμε ξαναπάει στο «Πόρτο Καρράς», αλλά τώρα χαρήκαμε κάποια πράγματα που δεν είχαμε προσέξει. Όπως το τραινάκι, που δεν ήταν μόνο για μικρά παιδιά. Ήταν και για μεγάλα. Μας ταξίδεψε στο πευκοδάσος, στο Οινοποιείο και στ΄ αμπέλια. Όπως κι ο «Γιάννης» με τον «Κωσταντή», τα καραβάκια που μας πήγαν στο Νέο Μαρμαρά. Εκεί, πάνω απ’ το ψαρολίμανο, είναι το εκκλησάκι των Ταξιαρχών, όπου υπάρχουν οι εικόνες που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες απ’ τον Μαρμαρά. Εκεί ηρεμήσαμε πνευματικά ελέω Αγίου Πνεύματος...
Και του χρόνου, συνάδελφοι και λοιποί συνοδοιπόροι, ν’ ανταμώνουμε έστω και σε αχανή ξενοδοχεία. «Κι εσείς εδώ;», ρώτησα αγαπητό συνάδελφο. Συναντηθήκαμε όταν φεύγαμε! Αισθητή η απουσία κάποιων που με την παρουσία τους «αλατίζουν» την εκδρομή. Ν’ ανταμώνουμε λοιπόν, για το καλό μας, για τα παιδιά μας, για τις καλύτερες μέρες που ονειρευόμαστε, για τη συντροφικότητα που κάποιοι μας την υπονομεύουν.
