Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
«Η βοήθειά μου παρά Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην» (ψαλμός)
Το δοκίμιο αυτό, ευγενικέ αναγνώστη, είναι όπως όλα τα ποιητικά δοκίμια μια δοκιμή, επάνω σε κάποιο άλυτο πρόβλημα. Το ότι γράφτηκε ταξιδεύοντας , δείχνει πως όπου κι αν βρισκόμαστε, στο σπίτι ή στο δρόμο, τα άλυτα προβλήματα μας βασανίζουν παντού.
Το διανοητικό κλίμα στην Ευρώπη, αν κρίνουμε από τη στάση των κυβερνήσεων έναντι της Ελλάδος, είναι το κλίμα του πονηρού δούλου της Παραβολής. Πατούν στο λαιμό τους Έλληνες για το δυσβάστακτο τοκογλυφικό χρέος της, ενώ αυτοί χρεωστούν αναλόγως πολύ περισσότερα, γιατί το χρέος είναι χρήμα, που το αγοράζουν οι κυβερνήσεις από ιδιωτικές τράπεζες με τόκο.
Η στάση της Γερμανίας ιδιαίτερα ξεπερνάει την υποκρισία του δούλου της Παραβολής, γιατί δεν πρόκειται να μας αφήσει ποτέ να αποπληρώσουμε το χρέος μας, αν δεν επανακτήσει η Ελλάδα την εθνική της κυριαρχία στην οικονομία και μαζί κυβέρνηση να εκπροσωπεί τους Έλληνες.
‘Ένα παράδειγμα πώς γίνεται να μην ξεχρεωθούμε ποτέ είναι αυτό με τις μάρκες στην χαρτοπαιχτική λέσχη, που είναι κάτι ανάλογο με το χρήμα. Με τη διαφορά ότι το χρήμα το αγοράζουμε με τόκο από τις εκδότριες τράπεζες, που δεν μπορούν ποτέ να εξοφληθούν γιατί οι εκδότριες τράπεζες ρυθμίζουν την ρευστότητα, ώστε να είναι πάντοτε μικρότερη από το χρέος.
Με όλα τα μέσα που διαθέτουν αυτοί που έχουν το προνόμιο της έκδοσης και της εμπορίας του χρήματος κρατούν τους λαούς στο σκοτάδι της άγνοιας και της σύγχυσης. Προκαλούν τρομερή αβεβαιότητα , που πολλοί δεν την αντέχουν.
Χρειαζόμαστε ανθρώπους που δεν προβάλλουν στους άλλους τη σκιά τους, που έχουν ηθικό δυνατό και δεν φοβούνται και είναι σε θέση να αποκαλύψουν στον κόσμο την αλήθεια. Η Ελλάδα διαθέτει τους ανθρώπους αυτούς. Να μην λυπούνται τους Έλληνες, γιατί είναι εκπαιδευμένοι στο χάος κι έχουν την ελπίδα τους στο Θεό και όχι στον ορθολογισμό της Δύσης.
Στους ‘Ελληνες συμβαίνουν ασυνήθιστα πράγματα, όπως τώρα που θεωρούμαστε ο πιο αφερέγγυος λαός του κόσμου. Αλίμονο αν πεθαίναμε από αυτά. Στη Γαλλία ανέβηκε το θερμόμετρο πάνω απ’ το συνηθισμένο και πέθαναν κατά χιλιάδες απ΄ τη ζέστη.
Οι τοκογλύφοι δανειστές εφαρμόζουν όλες τις μεθόδους για να μας κάμψουν. Δεν αναρωτιούνται πώς ένας ολιγάριθμος λαός επιβιώνει και δημιουργεί πολιτισμό χιλιάδες χρόνια. Αυτοκρατορίες χάθηκαν, κατακτητές πέρασαν και κανένας δεν τους θυμάται και οι Έλληνες ακατάβλητοι δεν απώλεσαν την ηπιότητα ακόμα και στις πιο άγριες εποχές.
Οι Ευρωπαίοι περιμένουν από τον άνθρωπο. Εμείς περιμένουμε απ΄ το Θεό. «Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, λέει η Γραφή. Το όπλο μας είναι η αποκάλυψη. Αυτό που φοβούνται περισσότερο από όλα οι εχθροί μας. Φοβούνται να μην αποκαλυφθεί ότι είναι επικίνδυνοι και για τους ίδιους τους λαούς τους.
