Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Από τις αυτοδιοικητικές εκλογές τις 18 και 25 Μαΐου (1ος και 2ος γύρος) και τις ευρωεκλογές της 25 Μαΐου τρέχοντος έτους, οι ψηφοφόροι μέσα από τις κάλπες, έστειλαν τα δικά τους μηνύματα, προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, με κύριους όμως αποδέκτες, αυτή τη φορά την Κυβέρνηση και την Αξιωματική Αντιπολίτευση, όπως συνήθως συμβαίνει, μετά από κάθε ανάλογη εκλογική αναμέτρηση. Στις περισσότερες αναμετρήσεις τόσο στους Δήμους, όσο και στις Περιφέρειες, οι υποψήφιοι κρίθηκαν από τους ψηφοφόρους, με αυτοδιοικητικά κριτήρια. Και αυτό είναι ένα ελπιδοφόρο και καθαρό μήνυμα, προς όλα τα πολιτικά κόμματα ότι επιτέλους ήλθε ο καιρός, να αφήσουν τις τοπικές κοινωνίες, μακράν από τον ασφυκτικό κομματικό εναγκαλιασμό, ώστε αυτές απερίσπαστες, να ρυθμίζουν από μόνες τους, τα του οίκου τους. Ήταν συνεπώς ένα πρώτο βήμα και φυσικά δεν φθάνει και δεν είναι αρκετό. Επ’ αυτού η Αξιωματική Αντιπολίτευση είχε επί μέρους αξιοσημείωτα αποτελέσματα όπως Περιφέρειες Αττικής και Ιονίων νήσων και ορισμένους Δήμους. Για να αλλάξει όμως ριζικά ο τρόπος ανάδειξης των τοπικών αρχόντων θέλει ακόμα δουλειά πολλή.
Σε αυτές τις εκλογές ως γνωστόν κληθήκαμε να εκλέξουμε μόνο τους τοπικούς άρχοντες και τους 21 ευρωβουλευτές και κανονικά δεν θα έπρεπε να έχουν καμία σχέση και συνάφεια, με τις εθνικές εκλογές όπως γίνεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Εντούτοις όμως, είχαν τεθεί διάφορα καθαρά πολιτικά διλήμματα, όπως: Σταθερότητα ή αποσταθεροποίηση. Εμείς ή η Μέρκελ. Ελιά ή Εκλογές. Τρίτο κόμμα το Ποτάμι ή αποχώρηση του Αρχηγού του, από την πολιτική και άλλα πολλά. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως το πήγε ακόμα ένα βήμα πιο πέρα, δίδοντας δημοψηφισματικό χαρακτήρα σε αυτές τις εκλογές, όπως στις 25 Μαΐου ψηφίζουμε και στις 26 φεύγει η σημερινή Κυβέρνηση. Αναμφισβήτητα νικητής των εκλογών βγήκε καθαρά ο ΣΥΡΙΖΑ με τέσσερις μονάδες μπροστά από τη ΝΔ, πλην όμως δεν κατόρθωσε να εμφανίσει ένα ισχυρό ρεύμα εξουσίας στην κάλπη.
Το εκλογικό σώμα σε καμία περίπτωση δεν επιβράβευσε τη δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης, της διεμήνυσε όμως ότι σε ανέχομαι δεν θέλω πρόωρες εκλογές, σου δίνω πίστωση χρόνου να κυβερνήσεις με ριζική αλλαγή όμως της πορείας και στην παρούσα φάση σου βγάζω κίτρινη κάρτα και εφ’ όσον δεν βελτιωθεί σημαντικά η ζωή του Έλληνα η επόμενη κάρτα θα είναι απευθείας κόκκινη.
Στον ΣΥΡΙΖΑ οι ψηφοφόροι του διεμήνυσαν ακόμα δεν σε εμπιστευόμεθα, οφείλεις να ξεκαθαρίσεις με απόλυτη σαφήνεια, το οικονομικό σου πρόγραμμα, να σταματήσεις επιτέλους να ψαρεύεις σε θολά νερά και εάν θέλεις κάποτε να κυβερνήσεις, να αποβάλεις τον έντονο λαϊκισμό, που μονίμως σε διακατέχει.
Το εμείς ή αυτοί δίχασε την κοινωνία, σε μια περίοδο, κατά την οποία εάν υπήρχε, εθνική συνεννόηση και πολιτική συναίνεση, θα είχαμε ήδη βγει από την κρίση και με λιγότερα επώδυνα μάλιστα μέτρα, όπως συνέβη σε άλλες χώρες (Ιρλανδία – Πορτογαλία). Μην έχουμε αυταπάτες ούτε η σημερινή Κυβέρνηση, ούτε ενδεχομένως μια του ΣΥΡΙΖΑ ή όποιο άλλο περιστασιακό Κυβερνητικό μόρφωμα, μπορούν να σώσουν την Πατρίδα μας, που βρίσκεται εδώ και πέντε χρόνια σε άγρυπνο κώμα, εάν δεν σχηματισθεί μία ισχυρή Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας, με τη συμμετοχή των κομμάτων, που θα εκπροσωπούν το 60% τουλάχιστον του εκλογικού σώματος.
Σε αυτές τις εκλογές ο ψηφοφόρος κατήλθε κρατώντας στο ένα χέρι το ψηφοδέλτιο και στο άλλο το ευρώ του. Και μέσα από την κάλπη προέκυψε ένα κεντρικό μήνυμα, που ακούει στο όνομα εθνική συνεννόηση και πολιτική συναίνεση, προς όλα τα πολιτικά κόμματα και ιδιαίτερα στα συγκυβερνώντα (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) και στην Αξιωματική Αντιπολίτευση.
