* Του Γιώργου Δελαστίκ
Επτά ολόκληρες εκατοστιαίες μονάδες έχασε στις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής η Ν.Δ. σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012 - από το 29,7% έπεσε στο 22,7%. Σε σύγκριση δε με τις προηγούμενες ευρωεκλογές αυτές του 2009 η ΝΔ έχασε πάνω από 10 μονάδες - από 33,3% βυθίστηκε στο 22,7%
Σοβαρή ήττα όμως υπέστη και το ΠΑΣΟΚ. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012 είχε πάρει 12,3%, τώρα έχασε πάνω από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων του και πήρε μόνο 8%. Η μείωση αυτή είναι σοβαρότατη, αλλά προσλαμβάνει τις διαστάσεις απίστευτης εκλογικής πανωλεθρίας αν συγκριθεί με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2009. Τότε δηλαδή που το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν ακόμη στην αντιπολίτευση και επέλαυνε προς την εξουσία - την οποία κατέκτησε μετά από τρεις μήνες - παίρνοντας 36,6% στις ευρωεκλογές. Πού να συγκρίνει κανείς το 8% με το 37%!
Παρά τις 7+4=11 εκατοστιαίες μονάδες που έχασαν όμως τα δύο κυβερνητικά κόμματα η κυβέρνησή τους παραμένει ακλόνητη στην εξουσία παρά το γεγονός ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν πιάνουν πλέον ούτε το ένα... τρίτο (!) των ψήφων στις ευρωεκλογές. Πώς γίνεται αυτό το «θαύμα» θα το δούμε στη συνέχεια.
ΝΙΚΗ ΜΕ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ
Στις βουλευτικές εκλογές του 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μείνει πίσω από τη ΝΔ περίπου 3 εκατοστιαίες μονάδες - 29,7% η ΝΔ και 26,9% ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά τις ευρωεκλογές της Κυριακής όμως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον 4 μονάδες μπροστά από τη ΝΔ καθώς έχει 26,6% έναντι 22,7% της ΝΔ
Το εντυπωσιακό είναι ότι αυτή τη θεαματική πρωτιά ο ΣΥΡΙΖΑ την κέρδισε μέσω της... στασιμότητας στο ποσοστό του για να μην πούμε και μέσω της οριακής μείωσης (!) του ποσοστού του, αφού από το 26,9% των βουλευτικών εκλογών του 2012 έπεσε στο 26,6% στις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής.
Την πρωτιά δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ την κατέκτησε όχι επειδή αύξησε αυτός το ποσοστό του αλλά επειδή μειώθηκε πολύ το ποσοστό της ΝΔ, η οποία με τον Αντώνη Σαμαρά επικεφαλής σημείωσε το δεύτερο χειρότερο ποσοστό της ιστορίας της την περασμένη Κυριακή! Ειρήσθω εν παρόδω ότι στις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις που έχει ηγηθεί της ΝΔ ο πρωθυπουργός (βουλευτικές Μαΐου 2012, βουλευτικές Ιουνίου 2012 και ευρωεκλογές 2014), το κυβερνών κόμμα έχει σημειώσει τα τρία κατά πολύ χειρότερα ποσοστά της ιστορίας του - 18,85% τον Μάιο και 29,7% τον Ιούνιο και 23,1% και 22,7% την Κυριακή στις ευρωεκλογές! Το επόμενο χειρότερο ποσοστό της ΝΔ είναι πολύ μεγαλύτερο - 33,3% στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 υπό τον Κώστα Καραμανλή.
Όσον αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του 2009 ήταν ακόμη ένα μικρό κόμμα πριν το μνημόνιο στο οποίο υπήγαγε την Ελλάδα ο Γιώργος Παπανδρέου και η πολιτική ικανότητα του Αλέξη Τσίπρα τον ανέδειξαν σε αξιωματική αντιπολίτευση αρχικά και πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές στη συνέχεια.
Το 2009 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει μόνο 4,7% των ψήφων, οπότε μέσα σε λιγότερο από μια πενταετία (γιατί και στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 είχε επίσης πάρει μόνο 4,6%) το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν... εξαπλασιάστηκε!
ΔΙΑΛΥΣΗ ΟΛΙΚΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ
Πέρα από τα τρία κόμματα εξουσίας, το σημαντικότερο γεγονός αυτών των ευρωεκλογών ήταν η διαλυτική εκλογική συντριβή της ΔΗΜΑΡ, η οποία από το 6,25% των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου 2012 καταποντίστηκε στο... 1,2%.
Άλλοι ισχυρίζονται ότι η αιτία της εκλογικής πανωλεθρίας της ΔΗΜΑΡ είναι η συμμετοχή της για ένα χρόνο στη μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ενώ κάποιοι αντιτείνουν ότι αν δεν είχε φύγει από την κυβέρνηση για να προετοιμάσει το έδαφος να μπει σε μελλοντική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα είχε υποστεί τόσο βαριά ήττα.
Δεν αξίζει πλέον τον κόπο να αναζητήσει κανείς τα αίτια της καταβαράθρωσης της ΔΗΜΑΡ. Άλλο είναι το ζητούμενο. Με την εκλογική κατακρήμνισή της πολύ κάτω από το όριο του 3% που θα της επέτρεπε να εκλέξει ευρωβουλευτή, η ΔΗΜΑΡ δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί από τον Γιώργο Παπανδρέου ως καταφύγιο αυτών των ανθρώπων, στελεχών παλιότερα του ΠΑΣΟΚ, τα οποία προωθούσε μεθοδικά στη ΔΗΜΑΡ προκειμένου να συμμετάσχουν μέσω ΔΗΜΑΡ σε κρατικές θέσεις στο άμεσο μέλλον, υπό την προϋπόθεση ότι θα σχηματιζόταν σύντομα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ. Κατέρρευσε δηλαδή το σχέδιο του Γ. Παπανδρέου λόγω του εκλογικού καταποντισμού της ΔΗΜΑΡ:
Κανένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τώρα δεν είναι τρελός να φύγει από το ΠΑΣΟΚ που έχει έστω 8% και να πάει σε ένα διαλυόμενο «εξωκοινοβουλευτικό» κόμμα του 1,2% - έστω και αν αυτά τα αποτελέσματα αφορούν ευρωεκλογές. Δεν υπάρχει λογικός άνθρωπος που να νομίζει ότι η ΔΗΜΑΡ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα ξεπεράσει το φράγμα του... 3%. Περισσότεροι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι δεν θα υπάρχει καν η ΔΗΜΑΡ ως αυτοτελές κόμμα για να συμμετάσχει στις επόμενες εκλογές επειδή θα έχει διαλυθεί.
ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΩΝ ΑΝΕΛ
Με εξαφάνιση όμως δεν απειλείται μόνο η ΔΗΜΑΡ αλλά και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου, οι οποίοι σημείωσαν κι αυτοί ένα εξοντωτικά κακό εκλογικό αποτέλεσμα την περασμένη Κυριακή. Κατόρθωσαν όμως τουλάχιστον να βγάλουν έναν ευρωβουλευτή πράγμα που συνιστά ποιοτική διαφορά σε σχέση με την κατάσταση της ΔΗΜΑΡ.
Η εκλογική πορεία των ΑΝΕΛ δείχνει επιταχυνόμενη κατάρρευση του αντιμνημονιακού νεοδημοκρατικού χώρου: ποσοστό 10,6% στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου 2012 που συρρικνώθηκε σε 7,5% τον επόμενο μήνα, τον Ιούνιο 2012 και τώρα βούλιαξε στο 3,4%, χάνοντας πάνω από το μισό ποσοστό τους - και μάλιστα σε ευρωεκλογές όπου η ψήφος είναι εξ ορισμού πιο χαλαρή. Πόσοι πιστεύουνε πια ότι στις επόμενες βουλευτικές εκλογές οι ΑΝΕΛ θα μπορέσουν να ξεπεράσουν το 3%;
Η τύχη των ΑΝΕΛ όμως δεν αφορά μόνο αυτό το κόμμα και τους ψηφοφόρους τους. Αφορά όλους τους Έλληνες γιατί αν η κυβέρνηση κατορθώσει να πετύχει τη διάλυση των ΑΝΕΛ, όπως προσπαθεί με όλα τα μέσα, τότε καθόλου δεν αποκλείεται να πετύχει η κυβέρνηση να παραμείνει στην εξουσία... ολόκληρη την τετρατετία... ως τον Ιούνιο του 2016!
Αυτό θα γίνει πρώτα απ’ όλα αν καταφέρει να μαζέψει 180 βουλευτές για να εκλέξει τον Φεβρουάριο που μας έρχεται Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτό φάνταζε αδύνατο πριν από τις εκλογές αλλά αν διαλυθούν και η ΔΗΜΑΡ και οι ΑΝΕΛ είναι πολύ πιθανό να πετύχει η κυβέρνηση τον στόχο της.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν πλέον 155 κυβερνητικούς βουλευτές. Οι ΑΝΕΛ, η ΔΗΜΑΡ και οι ανεξαρτητοποιηθέντες βουλευτές είναι αυτή τη στιγμή 49. Αν λοιπόν η κυβέρνηση μαζέψει 25-30 από αυτούς, ξεπερνάει το όριο των 180! Αν οι ΑΝΕΛ διαλυθούν δεν είναι καθόλου δύσκολο να μαζέψουν λοιπόν ο Αντ. Σαμαράς και ο Ευαγγ. Βενιζέλος τις 180 ψήφους που χρειάζονται!
ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
Υπό το πρίσμα των εξελίξεων αυτών, δεν θα έχουμε άμεσα βουλευτικές εκλογές για δύο λόγους. Πρώτον επειδή η ΔΗΜΑΡ έγινε «εξωκοινοβουλευτική» λόγω του καταποντισμού της στις ευρωεκλογές και έτσι οδήγησε σε οικτρή αποτυχία τα σχέδια του Γ. Παπανδρέου. Μέσω της αποσύνθεσης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ όμως θα γινόταν η ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου. Αυτή η πιθανότητα τελείωσε δια παντός.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ενώ η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ έχασαν συνολικά... 16 (!!!) εκατοστιαίες μονάδες από το ποσοστό τους σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2012 - είχαν μαζί 40% και τους έμεινε 32% - ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε απολύτως τίποτε από αυτές τις 16 μονάδες. Όταν όμως η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κατορθώνει να εισπράξει τίποτα από μια τόσο μεγάλη φθορά των κυβερνητικών κομμάτων είναι αυτονόητο ότι δεν δίνει την εικόνα ενός κόμματος που έχει κάνει έφοδο και ανά πάσα στιγμή θα αναλάβει την εξουσία.
Αυτό σίγουρα του στερεί καιροσκόπους συμμάχους.
ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ
Πρώτος, αλλά ιδιόμορφα απομονωμένος πολιτικά εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Αντιθέτως με το 8% του ΠΑΣΟΚ και το 6,6% του Ποταμιού του Σταύρου Θεοδωράκη συν το 1,2% της υπό διάλυση ΔΗΜΑΡ, πρέπει να αναμένονται πυρετώδεις διεργασίες στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Με ένα συνολικό ποσοστό που ξεπερνά το 15% και πάνω από 900.000 ψηφοφόρους, θα ενταθούν οι προσπάθειες σύγκλισης αυτών των κεντροαριστερών κομμάτων με στόχο να φτιαχτεί το «μετά ΠΑΣΟΚ» του 21ου αιώνα, το ένα κόμμα δηλαδή που θα αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ και θα το υπερβεί με πολιτική πολύ πιο δεξιά από εκείνη του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Δεν πρόκειται να είναι ευθύγραμμη ούτε σύντομη αυτή η πορεία. Θα προσαρμόζεται σε κάθε φάση στην πολιτική πραγματικότητα που θα διαμορφώνεται συν τοις άλλοις και από τα εκλογικά αποτελέσματα που θα μεσολαβούν.
Τεράστια επιτυχία του κατεστημένου θα αποτελέσει πάντως το ενδεχόμενο να κατορθώσει να πειθαναγκάσει τον Αλέξη και τον ΣΥΡΙΖΑ να συγκυβερνήσει με ένα τέτοιο «μετα - ΠΑΣΟΚ» ή με κάποιο τμήμα του, ελλείψει άλλων συμμάχων είτε προς τα αριστερά (το ΚΚΕ δεν δέχεται κουβέντα) είτε προς τα δεξιά του (με αντιμνημονιακές δεξιές δυνάμεις όπως οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου).
Ενδεχομένως εντελώς άλλη πολιτική θα ακολουθούσε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με «τσόντα» τη ΔΗΜΑΡ από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - «μετα - ΠΑΣΟΚ» ή ΣΥΡΙΖΑ - Ποταμιού, με ή χωρίς ΠΑΣΟΚικές βουλευτικές προσθήκες.
Τι θα γίνει στην πράξη, θα μας το δείξουν τα γεγονότα. Ατελείωτες πάντως θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις - πόσο μάλλον που ολόκληρη η Ε.Ε. έχει συγκλονιστεί από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, που όντως αποδείχτηκαν οι πιο σημαντικές στην ιστορία.
