Από τη Μαρίνα Αποστολοπούλου
Τι θα γίνει την Κυριακή;
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών;
Πόσο θα επηρεάσουν οι δημοτικές τις ευρωεκλογές:
Πόσο επηρέασαν τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου τους ψηφοφόρους;
Θα πάει ο κόσμος στις κάλπες ή θα κάτσει σπίτι του;
Η αποχή, αν υπάρξει, ποιον θα ευνοήσει;
Θα «κρατήσει» το ΠΑΣΟΚ; Η τέλος πάντων το παράγωγό του η «Ελιά»;
Τι θα κάνει το «Ποτάμι»;
Πόσα από τα σχήματα και σχηματάκια που σκάνε μύτη στην ευρωεκλογές θα κατορθώσουν να εκλέξουν ευρωβουλευτή;
Η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος πόση θα είναι;
Θα είναι πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ, ή θα είναι η ΝΔ;
Και αν η ΝΔ δεν είναι πρώτη η διαφορά από τον πρώτο θα είναι πολιτικά διαχειρίσιμη;
Και τελικά, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών μπορεί να οδηγήσει σε εθνικές εκλογές;
Αυτά είναι τα ερωτήματα πάνω-κάτω που μπαίνουν στο τραπέζι.
Πάνω στο τραπέζι. Γιατί υπάρχουν και ερωτήματα που είναι κάτω από το τραπέζι. Και έχουν να κάνουν με το παρασκήνιο, το πραγματικά πλούσιο είτε αφορά στις «ιερές» και «ανίερες» συμμαχίες που επιχειρείται να δημιουργηθούν όσον αφορά στις αυτοδιοικητικές εκλογές, προκειμένου να «εκπορθηθούν» δήμοι και περιφέρειες, είτε... Είτε αφορά, τις ευρωεκλογές όπου το «κάτω από το τραπέζι» αφορά κυρίως στον «ανταρτοπόλεμο» που διεξάγεται μεταξύ των κομμάτων με στόχο τη δολιοφθορά του αντιπάλου.
Άλλωστε, αν παρατηρήσουμε τις πολιτικές διαφημίσεις-σποτ που προβάλλονται από τηλεοράσεως θα δούμε ότι της μεν ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι «επιθετικές» έναντι του «αντιπάλου», με τη χρήση «φράσεων» και θέσεων που έχουν λάβει κατά το πρόσφατο ή απώτερο παρελθόν. Και βεβαίως όσον αφορά στη ΝΔ προβάλλει το «έργο» που έκανε προκειμένου να βγει η χώρα από την κρίση και τα μνημόνια και θέτει το κεντρικό δίλημμα:«σταθερότητα ή χάος». Η διατύπωση δεν είναι ακριβώς αυτή, αλλά η ουσία είναι άκρως αυτή. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι από την πλευρά του, ρίχνει το ανάθεμα στη ΝΔ αλλά και στη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για τα «δεινά» της χώρας και των πολιτών και μας ζητάει να τους... στείλουμε και να πάμε για «πρώτη φορά αριστερά» προκειμένου, όπως υποστηρίζει, να βρούμε την υγεία μας.
*Η «Ελιά» πάλι, και στα προεκλογικά της σποτ, δείχνει ότι το βασικό της μέλημα είναι να μην... μαραθεί. Και μας λέει για τις «θυσίες» που έκανε το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να βγει η χώρα από την κρίση και ότι εν πάση περίπτωσει πρέπει να ανταμειφθεί εις την κάλπη για αυτή της τη θυσία.
Με δύο λόγια «ψηφίστε γιατί χανόμαστε».
*Το «Ποτάμι» δεν καταλάβαμε τι κάνει ακριβώς. Κάτι για την πρώτη μας φορά και την πρώτη του φορά μας λέει, παραπέμποντας σε σεξουαλικά υπονοούμενα και μπερδεύοντας την ψήφο της Κυριακής με άλλα πράγματα.
Τη μεγαλύτερη «πλάκα» όμως την έχουν αυτές οι διακαναλικές συνεντεύξεις.
Από κανάλι σε κανάλι, γυρίζεις και πέφτεις πάνω σε κάτι άγνωστες φυσιογνωμίες με κάτι άγνωστα κόμματα που ρητορεύουν περί των θέσεών τους, ασκούν δριμεία κριτική στην Κυβέρνηση και φυσικά τι ζητάνε; Την ψήφο μας. Ενίοτε (για να μην πούμε «πάντα» και παρεξηγηθούμε), όλο αυτό έχει μία «γραφικότητα» η οποία πράγματι θυμίζει την εποχή «Μαυρογιαλούρου» και εννοούμε και κυριολεκτικά την εποχή που γυρίστηκε η αντίστοιχη ταινία. Δηλαδή κάπου εκεί στα μέσα της 10ετίας του ’50. Εν έτει 2014 ο τρόπος αντίληψης των πραγμάτων και ο τρόπος του «πολιτεύεσθαι» στην Ελλάδα εξακολουθεί να παραπέμπει στο ΄50. Τι να πει κανείς;
Κάπου μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει βεβαίως και το πραγματικό νόημα των ευρωεκλογών.
Ας πούμε πού αλλάζει ο ρόλος του Ευρωκοινοβουλίου-ή τουλάχιστον τύποις επιχειρείται να αλλάξει. Που υποτίθεται πάντως ότι οι αποφάσεις της Ευρωβουλής παίζουν καθοριστικότερο ρόλο στην πορεία της «πληγωμένης» ποικιλοτρόπως ΕΕ. Η, η συνείδηση του γεγονότος ότι το Ευρωκοινοβούλιο, η νέα του σύνθεση, η ισορροπία, η ανισορροπία των ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων που θα προκύψει από τις ευρωεκλογές και οι άνθρωποι που εκεί θα μας εκπροσωπήσουν δεν είναι κάποιοι... μακρινοί και άγνωστοι, ούτε πρόκειται για ένα θέμα που δεν μας αφορά. Αντιθέτως έχει να κάνει άμεσα με τη ζωή μας και την καθημερινότητα μας.
Όλα αυτά όμως για μας είναι δευτερεύοντα έως και... άγνωστα.
Διότι εμείς έχουμε τον εσωτερικό... χαβά μας.
Ποιο κόμμα θα ‘ναι πρώτο, ποιο δεύτερο και αν θα πάμε σε εθνικές εκλογές. Αυτόν τον «πόνο» έχουμε.
Εν πάση περιπτώσει, θα μας λυθεί σύντομα η απορία. «Κυριακή κοντή γιορτή».
