Από την Μαρίνα Αποστολοπούλου
«Ελιά», «έλαιον», «ελεημοσύνη», «έλεος»!
Ταιριάζουν και μία χαρά ως «παράγωγα», και είναι και μέσα στο πνεύμα των επιχειρημάτων που προβάλλει ο «ασθενής» κυβερνητικός εταίρος σχετικά με τις ευρωεκλογές.
«Δεν είναι εκβιασμός αυτή είναι η πραγματικότητα» λέει ο Βενιζέλος αλλά και λοιπά στελέχη του... Ελιαχώρου, που το θέτουν ως εξής: ή ψηφίζετε την «Ελιά» ή αποχαιρετήστε την Κυβέρνηση συνεργασίας.
Διότι αν η «Ελιά» δεν συγκεντρώσει ένα «συμπαθητικό ποσοστό» στις ευρωεκλογές-μάλιστα το έχουν προσδιορίσει στο 6%-τότε...Τότε θα αποχαιρετήσουμε την κυβέρνηση συνεργασίας και η χώρα θα οδεύσει προς εθνικάς εκλογάς!
Στην πραγματικότητα δεν έχουν και άδικο απλά...
...Απλά δεν έχουν και ακριβώς δίκιο.
Είναι κοινό μυστικό, παρότι επισήμως δεν γίνεται παραδεκτό, ότι το μεγάλο άγχος του ισχυρού κυβερνητικού εταίρου-δηλαδή της ΝΔ-δεν είναι τόσο «πώς» θα πάει η ίδια στις Ευρωεκλογές αλλά, πώς θα πάει το ΠΑΣΟΚ ή έστω η «Ελιά» που κατεβαίνει προς αντικατάστασή του, για να μην πούμε ως «καμουφλάζ».
Δηλαδή, όσον αφορά την ΝΔ και αν ακόμη δεν είναι πρώτη στις ευρωεκλογές όπως επιθυμεί και υποστηρίζει, εφόσον η διαφορά από του ΣΥΡΙΖΑ είναι μικρή-όπως δείχνουν μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις εκείνες όπου δεν προηγείται η ΝΔ-τότε είναι διαχειρίσιμη. Και είναι διαχειρίσιμη, διότι ως κυβερνητικό κόμμα και μάλιστα σε τέτοιες αντιλαϊκές συνθήκες, είναι φυσικό και επόμενο, να έχει υποστεί φθορά. Οπότε, το «μέγεθος» της διαφοράς από τον ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον υπάρξει, θα είναι και το σημείο επιχειρηματολογίας για την συνέχιση του κυβερνητικού της βίου.
Αν όμως, τα αποτελέσματα παραπέμπουν σε καθίζηση των ποσοστών της «Ελιάς», τότε πράγματι γεννάται θέμα Κυβέρνησης. Και τυπικά αλλά και ουσιαστικά εν πολλοίς για λόγους που όλοι κατανοούμε. Και παρότι ο Σαμαράς, επιμένει ότι δεν μπαίνει θέμα κυβερνητικής σταθερότητας και μετά τις κάλπες, ωστόσο και ο ίδιος ξέρει πολιτικά καλύτερα (απλώς δημοσίως δεν είναι δουλειά του να το παραδεχτεί παραμονές εκλογών ασκώντας έτσι την δική του «πίεση» στα πράγματα) και...Και, όπως λέει και ο Βενιζέλος «αν δεν έχεις την εντολή, ή έστω την ανοχή, την κατανόηση του ελληνικού λαού, δεν μπορείς να πορευτείς. Έτσι λειτουργεί η δημοκρατία».
Αυτό είναι το «σωστό» κομμάτι, του «δεν είναι εκβιασμός είναι η πραγματικότητα».
Το «τρικ», της ιστορίας, είναι αυτό που λέμε «ευγενώς μεν αλλά με καταπιέζεις».
Διότι, όπως και να το κάνουμε, όταν λες «άμα δεν με ψηφίσεις θα πέσει η Κυβέρνηση», λες και επίσης «ψήφισε με να σωθώ εγώ να σωθείς και εσύ»...από την ενδεχόμενη κυβερνητική αστάθεια. Οπότε, στο τέλος του πράγματος εφόσον «πιάσει» το επιχείρημα, ωφελείται η «Ελιά» και διασώζεται πολιτικά το ΠΑΣΟΚ. Το οποίο, βεβαίως, μετά τις ευρωεκλογές και εφόσον διασωθεί, ίσως αλλάξει όνομα και γίνει όλο «Ελιά» αλλά το «κουκούτσι» της ελιάς αυτής δεν θα παύει να είναι το ΠΑΣΟΚ.
Από κει και πέρα....
... Από και πέρα, όπως λένε οι πληροφορίες, ο Αντώνης Σαμαράς, εφόσον, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών είναι «διαχειρίσιμο» και όπως όλα δείχνουν είναι αποφασισμένος να το κάνει να είναι τέτοιο, έχει ήδη πάρει τα...μέτρα του! Πρώτον με έναν ευρύ ανασχηματισμό, στον οποίο θα συμμετέχουν πλέον και στελέχη της «Ελιάς» και δεύτερον, εφόσον ξεπεράσει αυτόν τον σκόπελο, λαμβάνει τα μέτρα του και για το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Διότι ναι μεν στο πλαίσιο της επερχόμενης συνταγματικής αναθεώρησης και των προτάσεων που την Τετάρτη παρουσίασε, προτείνεται ( όπως και από άλλα κόμματα) ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκλέγεται πλέον άμεσα από τους πολίτες αλλά...Αλλά, όσον αφορά στην επόμενο πρόεδρο τουλάχιστον θα εκλεγεί με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή από την Βουλή, γιατί αναθεωρητική Βουλή θα είναι η επόμενη. Οπότε, προκειμένου να ξεπεράσει το εμπόδιο να προκληθούν πρόωρες εθνικές εκλογές λόγω Προέδρου της Δημοκρατίας,(εφόσον δεν προκύψουν νωρίτερα με άλλη αφορμή), λένε, ότι έχει κατά νουν να προτείνει για διάδοχο του Κ. Παπούλια πρόσωπο-μάλιστα λένε έχει και εναλλακτικές-που προέρχονται από τον χώρο της Αριστεράς και είναι πολύ κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ «αναγκάζοντας» τον τελευταίο να τους αποδεχθεί και να ψηφίσει.
Προς το παρόν πάντως οι κάλπες του Μαΐου είναι το ζητούμενο.
Ίσως, για πρώτη φορά οι ευρωεκλογές, συνήθως πιο...χαλαρές για τους πολίτες, έχουν λάβει τέτοια πολιτικά και πολωτικά χαρακτηριστικά.
Όσο για το αποτέλεσμα και τα παρεπόμενα του; «Η νεκροψία θα το δείξει»!
